To 1898 γεννήθηκε στις ΗΠΑ ο πιο έξυπνος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Ονομαζόταν William James Sidis και το IQ του υπολογίζεται πως έφτανε κάπου μεταξύ 250 και 300. Οι γονείς του ήταν κι αυτοί ευφυείς.

Ο πατέρας του ήταν ψυχολόγος και η μητέρα του γιατρός. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως οι γονείς του, Ουκρανοί μετανάστες, πήγαν στην Νέα Υόρκη ενώ άλλες αναφέρουν την Βοστώνη ως σπίτι της οικογένειας.

Οι γονείς του είδαν τα σημάδια ευφυίας στον γιο τους και του αγόραζαν βιβλία και χάρτες, για να μάθει όσα γίνεται περισσότερα. Αλλά η ταχύτητα που τα μάθαινε ήταν εντελώς απρόσμενη. Όταν ήταν 18 μηνών, μπορούσε να διαβάσει εφημερίδα. Στα 6 του χρόνια, μιλούσε επτά γλώσσες. Αγγλικά, γερμανικά, ρωσικά, γαλλικά, τουρκικά, εβραϊκά και αρμένικα. Μάλιστα ο William Sidis κατάφερε να φτιάξει και μια δική του γλώσσα που χρησιμοποιούσε όσο ήταν παιδί. Τα επόμενα χρόνια έγραψε ποιήματα, ένα μυθιστόρημα αλλά και ένα σύνταγμα για μια πιθανή ουτοπία. Το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ τον έκανε δεκτό μόλις στα 9 του χρόνια, αλλά δεν του επέτρεπε να παρευρίσκεται μέσα στην τάξη μέχρι που έκλεισε τα 11.

Στα 12 έδωσε διάλεξη στην Μαθηματική Λέσχη του Χάρβαρντ για το εξαιρετικά δύσκολο θέμα των σωμάτων τεσσάρων διαστάσεων. Οι περισσότεροι που βρέθηκαν σε αυτή, βρήκαν την διάλεξη ακατανόητη, αλλά για όσους κατάλαβαν, ήταν μια αποκάλυψη. Τέσσερα χρόνια αργότερα αποφοίτησε. Μόλις στα 16 του χρόνια.

Το IQ του συζητήθηκε πολύ τα επόμενα χρόνια. Τα αρχεία του υπολογισμού του IQ του έχουν χαθεί με τους ιστορικούς να αναγκάζονται να υπολογίσουν. Το 100 στον δείκτη IQ θεωρείται ως μέσος όρος, ενώ το 130 θεωρείται προικισμένο. Το IQ του Albert Einstein υπολογίστηκε σε 160, του Leonardo Da Vinci σε 180 και Isaac Newton σε 190. Για τον William James Sidis, ο υπολογισμός αυτός έφτανε το 250 με 300.

Ωστόσο παρόλη την ευφυία του, ο Sidis δυσκολεύτηκε να ζήσει σε έναν κόσμο που η πλειοψηφία δεν μπορούσε να τον καταλάβει. Μετά την αποφοίτησή του στα 16, είπε στους δημοσιογράφους πως «Θέλω να ζήσω την τέλεια ζωή. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχω είναι να το κάνω στην απομόνωση. Πάντα μισούσα το πλήθος».

Για ένα μικρό διάστημα δίδασκε μαθηματικά στο Ινστιτούτο Rice στο Τέξας, αλλά κάποια στιγμή εκδιώχθηκε αφού ήταν νεότερος από τους μαθητές του. Στα 21 συνελήφθη στην Βοστώνη ενώ συμμετείχε στην διαδήλωση για την Εργατική Πρωτομαγιά. Καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση, για επεισόδια και για επίθεση σε αστυνομικό. Δεν είχε κάνει τίποτα από τα δυο.

Αργότερα, θέλησε να ζήσει πιο απομονωμένα κάνοντας απλές δουλειές για εκείνον, όπως λογιστής. Αλλά όταν οι συνάδελφοί του καταλάβαιναν ποιος είναι, αποφάσιζε να παραιτηθεί. «Μόνο η όψη μια μαθηματικής εξίσωσης με αρρωσταίνει. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να διαχειρίζομαι μια αριθμομηχανή, αλλά δεν με αφήνουν ήσυχο», είχε δηλώσει κάποια στιγμή.

Το 1937 βρέθηκε στο επίκεντρο για τελευταία φορά, όταν το «The New Yorker», δημοσίευσε ένα άρθρο που τον υποστήριζε. Έκανε μήνυση για παραβίαση της ιδιωτικότητας, αλλά απορρίφθηκε. Πέθανε επτά χρόνια αργότερα, μόλις στα 46 του χρόνια από εγκεφαλική αιμορραγία. Τον βρήκε νεκρό η σπιτονοικοκυρά του. Ο πιο έξυπνος άνθρωπος που πέρασε ποτέ από τον πλανήτη πέθανε φτωχός, κάνοντας δουλειά κλητήρα.