Μας έχουν πει ότι είναι από την Λεβεντογέννα Κρήτη, είναι όμως έτσι τα πράγματα; κάντε κλικ ΕΔΩ για να δείτε το PDF. σημείωση: Το παρόν αρχείο είναι κομμάτι από το βιβλίο "Φαυλοκρατία" του Ν. Αντωνακέα 1965

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Ἀλλ’ ἄς ἐπανέλθωμεν εἰς τὴν οἰκογενειακὴν προέλευσιν τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου. Ἔχοντες δὲ ὑπ’ὄψιν τὸ ἔργον καὶ ὅλας τὰς ἰδιότητας τοῦ χαρακτῆρος αὐτοῦ , ἄς σκιαγραφήσωμεν ἐν συνεχείᾳ τὴν μεγάλην «προσωπικότητα» τοῦ πολιτικοῦ ἐκείνου ἀνδρός. Ἀκριβῶς ὅπως τινὲς ἐκ τῶν φίλων καὶ θαυμαστῶν του, ἀναδειχθέντες παρ’ αὐτοῦ ἤ ἐνδιαιτώμενοι ἐκ τοῦ ταμείου τῆς συζύγου του Ἕλενας, διὰ μυθιστορηματικῶν διηγήσεων προσπαθοῦσι νὰ … θεοποιήσωσι τὸν αὐθέντη των, οὕτω ἄλλοι τῆς αὐτῆς συνομοταξίας προσπαθοῦσι διὰ παρεμφερῶν διηγήσεων νὰ ἀποδείξωσιν ὅτι ὁ πατὴρ τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, Κυριάκος κατήγετο ἐκ Μυστρᾶ τῆς Σπάρτης καὶ ὅτι ἦτο ἀπόγονος τῆς ἐκεῖ ἀρχοντικῆς οἰκογένειας τῶν Κρεββατάδων !! . Χωρὶς τοῦτο νὰ ἐπιβεβαιοῦται ἐξ οὐδεμιᾶς ἐπισήμου ἱστορικῆς πηγῆς καὶ χωρὶς ἐκεῖνος ζῶν εἰσέτι νὰ ἰσχυρίσθῃ τοιοῦτον τὶ ποτέ…. Μὴν ἀπορεῖτε !.. Οἱ μεμυημένοι Βενιζελικοὶ ὡς ἐκαλοῦντο ἐν Κρήτῃ οἱ φανατικοὶ ὁπαδοὶ τοῦ «Μεσσίου», εἶναι ἱκανοὶ δι’ ὅλα. Προσωπικῶς εἶδον ἐγώ ὡς ἀξιωματικὸς, κατὰ τὸ ἔτος 1918, εἴς τι σχολεῖον τῆς Λήμνου, μεγάλην διαφημιστικὴν ἐλαιογραφίαν παριστῶσαν τὸν ὑελοφοροῦντα Ἐλευθέριον Βενιζέλον ὡς ἐξερχόμενον τῆς … θαλάσσης καὶ εὐλογοῦντα ὡς ὁ Χριστὸς τὰ πέριξ αὐτοῦ συναθροισθέντα παιδία, πρὸς τὰ ὁποῖα διένειμεν δῶρα. Ὤ! ὁποία βλασφημία!!…

Φαντασθῆτε λοιπὸν, ποῦ εἶναι δυνατὸν νὰ φθάσῃ ἡ συσκοτισμένη διάνοια καὶ ὁ φανατισμὸς τῶν ἀποναρκωθέντων ὁπαδῶν τοῦ Βενιζέλου καὶ ποίου εἴδους σοφίσματα εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπινοήσωσιν, ὥστε νὰ θεοποιηθῇ ὁ μέγας δαίμων τῆς Ἑλλάδος. Ἰδοὺ ὅμως ἡ οἰκογενειακὴ προέλευσις τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου ὡς τὴν ἱστορεῖ ἀκριβῶς εἰς τὸ βιβλίον του, ὑπὸ τὸν τίτλον «βιογραφία Ἐλευθερίου Βενιζέλου» ὁ Μ.Α. Παπαδάκης: «… Κερκυραία Ἑβραία, ὀρφανὴ, ὁμιλοῦσα θαυμάσια τὴν Ἑλληνικὴν, ἦλθεν εἰς Θεσσαλονίκην διὰ νὰ γνωρίσῃ τοὺς συγγενεῖς της καὶ ἐνυμφεύθη τὸν ἐξάδελφόν της Μπένυ Σελόν. Ὁ σύζυγός της ἦτο γυρολόγος. Ἐκ τοῦ γάμου των, ἐγεννήθη υἱός, ἀλλ’ ἕξι ἔτη μετὰ τὴν γέννησίν του ἀπέθανεν ὁ σύζυγός της καὶ ἔμεινε χήρα. Αὕτη ἐβασανίζετο ὅμως διὰ νὰ ἀναθρέψῃ τὸ καχεκτικὸν τέκνο της, λόγῳ τῆς κληρονομηθείσης πατρικῆς ἀσθενείας. «… Μόλις ὁ υἱός της ἔγινε δέκα ἐτῶν, ἤρχισε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ πατρός του, κατώρθωνεν δὲ οὕτω νὰ κερδίζῃ ὀλίγα χρήματα καὶ νὰ βοηθῇ τὴν μητέρα του. Ἀλλ’ οἱ κόποι, αἱ στενοχωρίαι, αἱ στερήσεις καὶ ἡ κληρονομία τῆς συζυγικῆς ἀσθενείας, τόσον τὴν εἶχον καταβάλει, ὥστε μετὰ μικρὸν διάστημα νὰ ἀποθάνῃ καὶ αὐτή. «… Ὁ νέος ἔμεινε μόνος του, ἐξακολουθῶν τὸ ἐπάγγελμα τοῦ γυρολόγου, εἶχεν ὅμως μανίαν καὶ μεγάλην ἀγάπην πρὸς τὴν θάλασσαν ὅπου ἐψάρευε τὰς ὥρας τῆς ἀργίας του. Μόλις ἔγινε δεκαέξι ἐτῶν ἤρχισε νὰ σκέπτεται ὅτι θὰ ὑπηρετήσῃ στρατιώτης καὶ δὲν ἔπαυσε νὰ ἐνεργῇ πῶς θὰ δραπετεύσῇ ἐκ Θεσσαλονίκης διὰ νὰ ἀποφύγῃ τὴν στράτευσίν του εἰς τοὺς Τούρκους, καὶ δὲν ἄργησε νὰ παρουσιασθῇ ἡ εὐκαιρία. «… Εἰς τὴν Θεσσαλονίκην παρέμενε ἕνα καϊκι Βατικιώτικο, τοῦ ὁποίου ὁ μοῦτσος ἐνοσηλεύετο εἰς τὸ νοσοκομεῖον , ὅπου καὶ ἀπέθανεν. Ὁ νέος ἔπεισεν τὸν πλοίαρχον νὰ τὸν παραλάβη ὡς μοῦτσον εἰς ἀντικατάστασιν τοῦ ἀποθανόντος. Πράγματι ὁ πλοίαρχος τὸν παρέλαβε καὶ ἀνεχώρησε λάθρα ἐκ Θεσσαλονίκης. «… Κατὰ τὸ μέχρι Πειραιῶς ταξίδι τὸ ὁποῖον διήρκεσε ἐπὶ πολλοὺς μῆνας, λόγῳ τῶν πολλῶν προσεγγίσεων, οἱ ναῦται τὸν ἐφώναζον «Κυριάκον» μὲ τὸ ὄνομα δηλαδὴ τοῦ ἀποθανόντος. Αὐτὸς ὄχι μόνον τὸ ἐδέχετο , ἀλλ’ ἤκουεν εὐχαρίστως εἰς τὸ ὄνομα αὐτὸ ὁσάκις τὸν ἐφώναζον καὶ ἔκτοτε ἐσυνήθισε καὶ ἐκαλεῖτο «Κυριάκος». Ὁ πλοίαρχος καὶ οἱ ναῦται ἦσαν κατενθουσιασμένοι μὲ τὸν νέον μοῦτσον διὰ τὴν ἐξυπνάδα καὶ διὰ τὴν ἐργατικότητά του. «… Εἰς τὸν Πειραιᾶ ὁ πλοίαρχος ἐπαρουσίασεν εἰς τὸ Λιμεναρχεῖον τὸ πιστοποιητικὸν τοῦ νοσοκομείου, δι’ οὗ ἐβεβαιοῦτο ὁ θάνατος τοῦ πρώτου Κυριάκου. Εἶχεν ὅμως ἀνάγκην νὰ δηλώσῃ τὸ ὀνοματεπώνυμον τοῦ νέου «Κυριάκου»διὰ νὰ γραφῇ εἰς τὸ Λιμαναρχεῖον. Ἐκάλεσεν ἰδιαιτέρως τὸν «Κυριάκον» καὶ τὸν ἠρώτησεν ἄν ἦτο εὐχαριστημένος μὲ τὴν θαλασσινὴν ζωὴν καὶ ἄν θὰ ἔμενε ἐργαζόμενος μαζί του. Εἰς καταφατικὴν δὲ ἀπάντησιν, τὸν ἠρώτησε, ποῖον ἦτο τὸ ἐπίθετόν του. Ὁ Κυριάκος, ἐνεθυμεῖτο ἀπὸ ὅ,τι εἶχεν ἀκούσει, δηλαδὴ ὅτι ὁ πατήρ του ὀνομάζετο Μπένυ Σελόν. «… Ὁ πλοίαρχος δὲν ἐδυσκολεύθη νὰ συνθέση τὸ νέον ὄνομα· «Κυριάκος Μπενυσέλος» καὶ τοιουτοτρόπως ἐνεγράφη εἰς τὸ λιμεναρχεῖον. Ἐπὶ τρία ἔτη εἰργάσθη εἰς τὸ ἴδιον πλοῖον, ἀλλὰ εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ τετάρτου ἔτους, ὁ πλοίαρχος ἀπέθανε καὶ ὁ Κυριάκος ἔμεινεν ἄνευ πλοίου καὶ πλοιάρχου. Μετὰ μικρὸν διάστημα προσελήφθη εἰς ἄλλο πλοῖον ὡς ναύτης, δι’ ἕν ταξίδιον διὰ τὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης, ὅπου τὸ πλοῖον ἐφόρτωνε πορτοκάλια. Ὁ Κυριάκος παρέλαβε τὰ χαρτιά του ἀπὸ τὸ Λιμεναρχεῖον καὶ ἀνέλαβεν ὑπηρεσίαν ὑπό τὸν νέον πλοίαρχον. Ἔφθασεν εἰς τὰ Χανιὰ καὶ ἤρχισεν ἡ φόρτωσις. Ἀλλὰ πρὸ τοῦ νὰ φορτώσουν, μιὰ μεγάλη τρικυμία συνέτριψε τὸ πλοῖον ἐντὸς τοῦ λιμένος τῶν Χανίων. Ὁ πλοίαρχος κι αὐτὸς ἔμειναν εἰς τὸν δρόμον.!. «… Ἡ συγκοινωνία ἦτο πολὺ ἀραιὰ διότι μόνον μία «ταμπακέρα» ὑπὸ τὸν πλοίαρχον καπετὰν Κοσμᾶ προσήγγιζε τὴν Κρήτην. Αὕτη ἔφερνε καὶ παρελάμβανεν ἀλληλογραφίαν κατὰ τρίμηνον. Ὁ Κυριάκος ἐσκέφθη, διὰ νὰ μὴν μείνῃ ἄνευ ἐργασίας, νὰ ἐπαναλάβῃ τὸ πατρικόν του ἐπάγγελμα. Ἐπρομηθεύθη τὴν «πανιέρα» ἠγόρασε ἀπὸ τὸν Φουλάκην ὀλίγα μικροεμπορεύματα καὶ ἤρχισε τὸ ἐμπόριον τοῦ γυρολόγου εἰς τὰ πέριξ τῶν Χανίων χωρία. Τὸ ἐμπόριον αὐτό, ἐγίνετο ἀποκλειστικῶς ἀπὸ Ἑβραίους, οἵτινες μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Καλεκαπασὶ -πύλη τοῦ φρουρίου -ἐξήρχοντο τῆς πόλεως καὶ ἐπεσκέπτοντο τὰ πέριξ Χριστιανικὰ χωρία καὶ τὰ Τουρκικὰ μετόχια. «… Ὁ Κυριάκος γνωρισθεὶς μὲ ὅλους τοὺς Ἑβραίους, εἰς οὐδένα ἐνεπιστεύθη τὴν καταγωγήν του. Κατόρθωσεν νὰ ἀναγνωρισθῇ ὅμως ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ προξενεῖον, ὡς Ἕλλην ὑπήκοος καὶ ἦτο εἷς ἐκ τῶν ὀλίγων ἀνεγνωρισμένων Ἑλλήνων ὑπηκόων ἐν Κρήτῃ. Τοιουτοτρόπως ἦτο ὁ μόνος κατὰ φαινόμενον Χριστιανὸς γυρολόγος καὶ συνεπῶς ἡ ἐργασία του ἦτο μεγάλη καὶ προσοδοφόρος. «… Οἱ γυρολόγοι ἐπιστρέφοντες εἰς τὴν πόλιν ἔφερον συνήθως μαζί των αὐγὰ καὶ κοτόπουλα, διότι αἱ χωρικαὶ μὴ ἔχουσαι χρήματα ἔδιδον ταῦτα διὰ νὰ ἀγοράσωσι τὰ ἀναγκαιοῦντα αὐταῖς. Ὁ Κυριάκος ἤρχισε κι αὐτὸς νὰ συμμορφοῦται μὲ τὸ σύστημα ἐκεῖνο καὶ ἔφερνε συχνὰ εἰς τὴν πόλιν αὐγὰ καὶ κοτόπουλα, τὰ ὀποῖα συνήθως ἐπώλει εἰς τὸν μεγαλέμπορον Μαρκαντωνάκην. «… Ὁ Μαρκαντωνάκης συμπάθησεν τὸν Κυριάκον καὶ παρήγγειλεν εἰς τὸν γραμματέα του νὰ κρατῇ πάντα τὰ ὑπό τοῦ Κυριάκου προσκομιζόμενα αὐγά καὶ πουλερικὰ καὶ νὰ τὸν πιστώνη διότι ὁ Κυριάκος τὸν εἶχεν παρακαλέσει νὰ τοῦ φυλάττῃ τὰ χρήματά του. Ὁ Κυριάκος συνέλαβεν σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ μαζεύσῃ χρήματα διὰ νὰ ἀνοίξῃ μαγαζάκι. Τὴν σκέψιν του ἐκείνην τὴν ἐδυνάμωσεν καὶ ὁ ἔρως του πρὸς μίαν εὔμορφην χωριατοποῦλαν. Ὁ Κυριάκος ἤρχισε νὰ ἀπομακρύνεται ἐκ τῆς ζώνης τῶν πέριξ τῶν Χανίων χωρίων τὰ ὁποῖα ἀπεῖχον περίπου μίαν ὥραν καὶ ἐπροχώρει εἰς τὰ ὀρεινὰ χωρία εἰς τὰ ὁποῖα οἱ Ἑβραῖοι γυρολόγοι ἐφοβοῦντο νὰ πηγαίνουν. «…Εἰς ἕν ἐκ τῶν χωρίων ἐκείνων ὁ Κυριάκος ἐγνώρισε μιὰν ὡραίαν κόρην τὴν ὁποίαν ἠγάπησεν ἐμμανῶς. Τὸ χωρίον αὐτὸ ὠνομάζετο Θέρισον. Ἡ οἰκογένειά της ἦτο πτωχὴ καὶ περίεργος. Ὁ πατήρ της ἐκ τοῦ πρώτου γάμου του εἶχεν ἀποκτήσει δύο θυγατέρας, ἐξ ὧν ἡ μεγαλυτέρα ἦτο ἡ συμπάθεια τοῦ Κυριάκου. Ὁ ἔρως τοῦ Κυριάκου ηὔξανε, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἦτο ἐπίπονον τὸ καθημερινόν ταξίδιον μέχρι Θερίσου, ἐπήγαινεν ἐκεῖ τὰς Κυριακὰς καὶ ἑορτὰς καὶ παρέμενε καθ’ὅλην τὴν ἡμέραν, συνήθως δὲ διενυκτέρευεν εἰς τὸ καφενεῖον τοῦ χωρίου καὶ τὴν πρωίαν τῆς ἐπομένης ἔκαμνε τὸν γῦρον του εἰς τὰ πλησίον χωρία. «… Παρῆλθεν ἔτος ἀπὸ τὴν γνωριμίαν του μὲ τὴν ὡραίαν Θερισιανὴν καὶ ὁ Κυριάκος σκεπτόμενος νὰ τὴν ζητήσῃ εἰς γάμον ἀπεφάσισε νὰ ἀνοίξῃ μαγαζάκι. Καὶ πράγματι ἔχων περίπου 20 λίρας, ἄνοιξε μαγαζάκι εἰς τὰ Χανιά. Δὲν ἐλησμόνησε ὅμως καὶ τὸ παλαιόν του σύστημα καὶ κάθε Σάββατον ἐφορτώνετο τὴν «πανιέρα» του, μετέβαινε εἰς Θέρισον πρὸς ἐμπορίαν καὶ ἔβλεπεν οὕτω τὴν ἀγαπημένην του. Δὲν παρῆλθεν ἔτος, ἀπὸ τῆς ἀποκαταστάσεώς του μὲ μαγαζί καὶ ἐζήτησε εἰς γάμον τὴν χωριατοποῦλαν. Ὁ πατὴρ της ὅμως ἐπ’ οὐδενὶ λόγῳ ἤθελε νὰ δώσῃ τὴν κόρην του εἰς ἕνα ξένον γυρολόγον τοῦ ὁποίου ὡς ἔλεγε, δὲν ἐγνώριζεν ἀπὸ ποῦ κρατάει ἡ σκούφια του. Καὶ ὄντως ὁ γέρος ἐκεῖνος εἶχε δίκαιον, διότι δὲν ἐγνώριζε τὴν οἰκογένειάν του, οὔτε τὴν πατρίδα του. «… Ἡ μανία τοῦ Κυριάκου πρὸς τὴν νέαν ἐκορυφοῦτο καὶ δὲν ἄργησε νὰ τὸ καταστήσῃ γνωστὸν εἰς τὸν προστάτην του Μαρκαντωνάκην, ὅστις ἐπεμβᾶς μετὰ τοῦ ἱερέως τοῦ χωρίου, ἔπειτα ἀπὸ μακρὸν διάστημα ἔπεισεν τὸν πτωχὸν Θερισιανὸν νὰ δώσῃ τὴν θυγατέρα του Στυλιανὴν, ὀρφανὴν μητρὸς, εἰς τὸν Κυριάκον. Οὗτος, ἔλαβεν ὡς προίκαν μίαν μικρὰν ἰσόγειον οἰκίαν, κληρονομίαν τῆς μητρὸς της εἰς τὸ χωρίον Μπουρνιὲς, ἀπέχον τρία τέταρτα τῆς ὥρας ἐκ τῆς πόλεως τῶν Χανίων, τὸ πλεῖστον Τουρκικὸν καὶ ὑπὸ ἐλαχίστων Χριστιανῶν κατοικούμενον. Εἰς τὴν οἰκίαν ἐκείνην κατώκησεν ὁ Κυριάκος μέχρι τοῦ 1865. Ἐκ τοῦ γάμου του ἀπέκτησε τέσσαρας θυγατέρας, ἕνα υἱὸν ὑδροκέφαλον, παράλυτον τὰ κάτω ἄκρα, ὅστις εἰς ἡλικίαν 16 ἐτῶν ἀπέθανε, καὶ τὸν Ἐλευθέριον ».

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

«Κατ’ Αὔγουστον τοῦ 1864 ἤρχισεν ὁ τοκετὸς τῆς Στυλιανῆς μὲ φοβεροὺς πόνους, παρῆλθον δύο ἡμέραι καὶ ὁ τοκετὸς δὲν ἐγίνετο. Ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν τὸν προηγούμενον τοκετὸν τοῦ ὑδροκεφάλου καὶ φοβούμενοι παρομοίαν περίπτωσιν οἱ χωρικοί, ἔπεισαν τὸν Κυριάκον ὅτι πρέπει νὰ φέρη τὸν Ἱερόθεον , προηγούμενον τῆς μονῆς «Χρυσοπηγῆς» διὰ νὰ τῆς διαβάση εὐχὴν καὶ οὕτω κατορθωθῆ ὁ τοκετὸς. Οἱ δὲ Τοῦρκοι μετεκάλεσαν τὸν Χατζῆ Σακίρη ἀπὸ τὸ χωρίον Ψίρες τῆς Κυδωνείας διὰ τὸν αὐτὸν σκοπὸν. «… Τὴν ἑσπέραν τῆς τρίτης ἡμέρας συνηντήθησαν εἰς τὸ αὐτὸ σπιτάκι ὁ Ἱερόθεος καὶ ὁ Χατζῆ Σακίρης καὶ ἤρχισαν νὰ διαβάζουν ὑπὸ τὸ ἀμυδρὸν φῶς ἕνὸς λύχνου, ὁ μὲν τὴν φυλλάδα τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου καὶ ἄλλα σχετικά, ὁ δὲ Τοῦρκος δικάς του φυλλάδας μὲ εὐχὰς Τουρκιστί. Τὸ διάβασμα αὐτὸ διήρκεσε πέντε ὥρας περίπου, μὲ μικρά διαλείμματα. Εἰς στιγμὴν κορεσμοῦ καὶ νυστάγρας λέγει ὁ Ἱερόθεος πρὸς τὸν Τοῦρκον: «Μωρὲ Χατζῆ ἕνα διάβολο θωρῶ» καὶ ἀπαντᾶ ὁ Τοῦρκος: «Καὶ ἐγὼ μωρὲ παπᾶ, θωρῶ ἕνα φουρὸγατο καὶ ὁ Ραμπῆς νὰ λυπηθῆ τὴν κακομοίρα νὰ τὸ ξεγεννήση». Πράγματι περὶ τὰ ἐξημερώματα τῆς τετάρτης ἡμέρας ἐγεννήθη ὁ διάβολος Ἐλευθέριος!..»

ΠΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΙΝΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ

«.. Μόλις τὸ παιδὶ ἐγέννετο 40 ἡμερῶν, ἡ μητέρα του καὶ ἡ μαμμή, μετέβησαν εἰς τὴν μονὴν τῆς «Ζωοδόχου Πηγῆς» ὅπου διέμενεν ὁ Ἱερόθεος καὶ ἐζήτησαν τὴν βάπτισίν του. Ὁ Ἱερόθεος ἐδέχθη ὡς ἀνάδοχος νὰ τὸ βαπτίσῃ. Ἀλλὰ καθ’ ἥν ὥραν τὸ εἶχεν μέσα εἰς τὴν κολυμβήθραν καὶ τὸ ἐσήκωσε διὰ νὰ τὸ θέση εἰς τὰ μυρόπανα, ἐλέρωσεν ἐντὸς τῆς κολυμβήθρας, καὶ ὁ Ἱερόθεος τὸ παρέδωσεν εἰς τὴν μαμμὴν φωνάζων: «Αὐτὸς εἶναι Σατανᾶς καὶ θὰ κάμνη κακὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν» καὶ ἀμέσως ἀπεμακρύνθη. Ἀπετελείωσε δὲ τὸ βάπτισμα ὁ παρατυχὼν Γεννάδιος. Τὰ περὶ τοκετοῦ καὶ βαπτίσματος, ἀναφέρει ὁ Ἱερόθεος λεπτομερῶς εἰς τὸ «ἡμερολόγιόν του. Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἴδιος συγγραφεύς ἀναφέρει διάφορα ἄλλα γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Κυριάκου Βενιζέλου ὅστις μετὰ πλείστων ἄλλων Ἑλλήνων ὑπηκόων ἀπεμακρύνθη τῆς Κρήτης παρὰ τῆς Τουρκικῆς κυβερνήσεως, ἐπανελθών κατὰ τὸ ἔτος 1871, ὁπότε εὑρῆκε ἄθικτον τὸ κατάστημά του καὶ ἤρχισε τὰς ἐργασίας του, ἀφοῦ προσέλαβε ὡς ὑπαλλήλους του τοὺς :Γ. Γιαννακουδάκην, καὶ Ἀνδρέαν Νοστράκην. Τὴν Τρίτη θυγατέρα του δὲ, ἔδωσε σύζυγον εἰς τὸν πρακτικὸν δικηγόρον Κωνσταντῖνον Μητσοτάκην. Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «πολιτικὴ ἱστορία Ἑλλάδος 1821-1954, ἡ φαυλοκρατία» τοῦ Νικολάου Ἀντωνακέα. ---

------------ Συγγραφείς που υποστηρίζουν ότι ο Ελ. Βενιζέλος δεν ήταν Έλληνας: 1. Γεώργιος Γ. Αυφαντής Στρατηγός βιβλία: «Αφύπνισις », « Βωμός της ελπίδος», « Άνθρωπος και επιστήμη»

2. Κώστας Ν. Μπαρμπής τ. Γενικό Διευθυντή Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών ,πρ. καθηγητή παρ/τος Αθηνών Πανεπιστημίου της Αλλοδαπής βιβλίο: « Ελ Βενιζέλος : Εθνάρχης ή εθνικός ολετήρας ;» (κλικ ΕΔΩ)

3. Νικόλαος Τωμαδάκης βιβλίο: «Ο Βενιζέλος έφηβος» (1964),

4. Σπυρίδων Μαρκεζίνης βιβλίο: «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος ». τόμος 2,

5. Ξενοφώντας Στρατηγός Υποστράτηγος - Υπαρχηγός γενικού επιτελείου βιβλίο:«Η Ελλάδα στη Μικρά Ασία» (κλικ ΕΔΩ)

6. Edouard Driault (Εντουάρ Ντριό) ακαδημαϊκός, πανεπιστημιακός καθηγητή Ιστορίας βιβλίο: «Ελλάδα και Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος».

7. Μ. Α. Παπαδάκης βιβλίο: «Βιογραφία Ε Βενιζέλου».

και το αίνιγμα της ημέρας, τι κοινό έχουν οι πρωταγωνιστές της φωτογραφίας μας; λέτε να έχουν κάτι κοινό στην καταγωγή;

Δείτε το γράμμα ύμνο του Βενιζέλου προς τα Βραβεία Νομπελ για να πάρει ο Κεμάλ το Βραβείο Ειρήνης κάνοντας κλικ ΕΔΩ

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΚΕΜΑΛΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Επιστολή του Βενιζέλου για τον Μουσταφά Κεμάλ εις τον πρόεδρο απονομής των βραβείων "Νόμπελ" το 1932, διά να του απονείμη το "Νόμπελ ειρήνης" Έάν ακόμη μερικοί αμφιβάλλετε διά τήν έξαπάτησιν των Ελλήνων υπό του Βενιζέλου, θα σας αντιγράψω την έπιστολήν την οποία έστειλε ό ίδιος εις τον πρόεδρο απονομής των βραβείων "Νόμπελ" τό 1932, διά νά απονείμη ή επιτροπή τό "Νόμπελ Ειρήνης", παρακαλώ, εις τον Μουσταφά Κεμάλ, ό όποιος κατέσφαξε 2,5 εκατομμύρια Έλληνας και Αρμενίους. Ό Βενιζέλος, υμνεί τον Κεμάλ:  «Κύριε  πρόεδρε, »Έπί επτά σχεδόν αιώνες όλη ή Έγγύς Ανατολή και ένα μεγάλο τμήμα τής Ευρώπης υπήρξαν τό θέατρο αιματηρών πολέμων, τών οποίων ή άντίχηση υπήρξε τεράστια. Ή οθωμανική αυτοκρατορία και τό απολυταρχικό καθεστώς τών σουλτάνων υπήρξε τό βασικό αίτιο. Ή υποταγή χριστιανικών λαών σέ έναν ζυγό αφόρητης καταπίεσης, οι θρησκευτικοί πόλεμοι του Σταυρού εναντίον τής Ημισελήνου, μέ μοιραία κατάληξη και οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις όλων αυτών τών λαών, πού ήλπιζαν στή χειραφέτηση τους, δημιούργησαν μία κατάσταση πραγμάτων πού θά παρέμενε μόνιμη πηγή κινδύνων όσο ή οθωμανική αυτοκρατορία διατηρούσε τήν πορεία πού είχαν χαράξει οι σουλτάνοι. »Ή εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας τό 1922, όταν τό εθνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θριάμβευσε επί των αντιπάλων του, (σ.σ. Έπί ποίων αντιπάλων του εθριάμβευσεν ό Κεμάλ τό 1922 και το χαίρετε τόσο πολύ ό "Εθνάρχης" μας; Μήπως είναι οι Έλληνες;) έθεσε οριστικώς τέρμα σ' αύτη την κατάσταση αστάθειας και έλλειψης ανεκτικότητας, της όποιας ή διατήρηση δεν θα γεννούσε παρά μόνον νέους και σοβαρούς κινδύνους γιά τήν ειρήνη στό μέλλον. »Σπανίως πραγματοποιείται σέ τόσο μικρό χρονικό διάστημα μία τόσο ριζική αλλαγή στή ζωή μιας χώρας. Τή θέση μιας φθίνουσας αυτοκρατορίας, ή οποία ζει ύπό ένα θεοκρατικό καθεστώς, όπου ή έννοια του δικαίου και τής θρησκείας συγχέονται, παίρνει ένα εθνικό καί σύγχρονο κράτος, γεμάτο ζωντάνια. »Μέ τήν προτροπή του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, τό απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων καταργήθηκε καί τό κράτος έγινε απολύτως λαϊκό. Ολόκληρο τό έθνος κινητοποιήθηκε προς τή φιλόδοξη, δίκαιη προσπάθεια νά συμπεριληφθεί στην εμπροσθοφυλακή τών πολιτισμένων λαών. Όμως, τό κίνημα γιά τήν εδραίωση τής ειρήνης συμβάδισε μέ όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις πού έδωσαν στό νέο, εντόνως εθνικό, κράτος τής Τουρκίας τή σημερινή του μορφή. Η Τουρκία ρύθμισε πράγματι όλα τα εδαφικά θέματα μέ τους γείτονες της καί, απολύτως ικανοποιημένη άπό τά εθνικά καί πολιτικά της σύνορα, κατέστη πραγματικός πυλώνας τής ειρήνης στην εγγύς Ανατολή.» σ.σ.: Ικανοποιημένη από τά εθνικά καί πολιτικά της σύνορα. Καταλάβατε εσείς όλοι πού καμαρώνετε ότι ό Βενιζέλος έκανε τήν Μεγάλη Ελλάδα μέ τήν απατηλή συνθήκη τών Σεβρών, ότι έξηπάτησε τους πάντες; Εδώ δηλώνει εγγράφως ότι τώρα τό 1932 ή Τουρκία κατέχει ειλικρινά τά Εθνικά καί πολιτικά της σύνορα. Τώρα όμως κατέχει καί τήν Σμύρνη. Άρα ή Σμύρνη είναι εθνικό έδαφος τής Τουρκίας, κατά τον Βενιζέλο. Δηλαδή; Μας έξηπάτησε ή Όχι μέ τήν Συνθήκην τών Σεβρών; Αυτά τά δύο είναι αντίθετα. Ποιο έπίστευε "ό Εθνάρχης μας"; Ασφαλώς αυτό που σφραγίζει εγγράφως προς τον πρόεδρο της επιτροπής Νόμπελ μέ τήν δήλωσιν του: "απολύτως ικανοποιημένη άπό τα εθνικά, σύνορα της". Έδώ είμαι πλέον υποχρεωμένος νά χαρακτηρίσω τήν καθαρήν έγγραφον άπάτην καί προδοσίαν κατά των Ελλήνων και οι επικαλούμενοι εις τό μέλλον τήν Συνθήκην των Σεβρών, μέ τήν εννοιαν ότι δι' αυτής έγινε ή Ελλάδα των πέντε θαλασσών και δύο ηπείρων, κινδυνεύουν νά χαρακτηρισθούν ώς απατεώνες καί προδότες ή ηλίθιοι, αν δέν τους καταλογισθη ή άγνοια, ή αφέλεια, ή ή τύφλωσις έκ μισαλλοδοξίας. «Εμείς οι Έλληνες, τους οποίους οί αιματηροί αγώνες κράτησαν επί πολλούς αιώνες σέ μια κατάσταση συνεχούς αντιπαράθεσης μέ τήν Τουρκία, είμαστε οί πρώτοι πού είχαμε τήν ευκαιρία νά αισθανθούμε τά αποτελέσματα τής βαθειάς αλλαγής πού συνετελέσθη στή χώρα αυτή, τή διάδοχο τής παλαιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έχοντας, από τήν έπαύριο τής καταστροφής στή Μικρά Ασία, διακρίνει τήν πιθανότητα μιας συνεννόησης μέ τήν αναγεννημένη Τουρκία, ή οποία βγήκε άπό τον πόλεμο ώς εθνικό κράτος, τής τείναμε τό χέρι τό όποιο εκείνη δέχθηκε και έσφιξε μέ ειλικρίνεια. Άπό τήν προσέγγιση αυτή, ή οποία μπορεί νά χρησιμεύσει ώς παράδειγμα τών δυνατοτήτων συνεννόησης ανάμεσα σέ δύο λαούς τους οποίους έχουν διαιρέσει οί πλέον σοβαρές διαφορές, έφ' όσον αφεθούν νά διαποτιστούν άπό τήν ειλικρινή επιθυμία τής ειρήνης, δέν προέκυψαν παρά μόνο ευεργετήματα, τόσο γιά τις δύο χώρες, όσο και γιά τήν ειρηνική τάξη στην Εγγύ ς Ανατολή. »Ό άνθρωπος στον όποιο οφείλεται ή πολύτιμη αυτή συμβολή στην υπόθεση τής ειρήνης είναι ό πρόεδρος τής Τουρκικής Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ Πασάς. Έχω λοιπόν τήν τιμή, μέ τήν ιδιότητα μου ώς αρχηγού τής ελληνικής κυβέρνησης τό 1930, όταν ή υπογραφή του έλληνο-τουρκικού συμφώνου σημάδεψε μια νέα εποχή στην πορεία τής Εγγύς Ανατολής προς τήν ειρήνη, νά θέσω πρό τών εξεχόντων μελών τής επιτροπής του βραβείου Νόμπελ για τήν ειρήνη τήν υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ώς άξιου αυτής τής επιφανούς τιμής. »Δεχθείτε, κύριε πρόεδρε, τήν έκφραση τής μέγιστης εκτίμησης μου. Υπογραφή,Ελευθέριος Βενιζέλος, Πρωθυπουργός τής Ελλάδος». www.nobelprize.org   Ιδού και το γράμμα του:   www.venizelosarchives.gr       Έλληναρά μου έσύ,«καμάρι μας!!! Λες και είναι εξάδελφος σου ό Κεμάλ καί τον Θεοποίησες. "Το αίμα νερό δεν γίνεται!"  Για  αυτήν και μόνον τήν πρότασιν, πρέπει νάτου στήσουμε διπλάσιους ανδριάντας!!! Ό Βενιζέλος φημολογείται ώς δεινός ρήτωρ καί μέ αυτό τό προσόν του έπέπλευσε. Έχω όμως, επαναλάβει ότι: Ό Σωκράτης όμως χαρακτηρίζει τήν ρητορικήν τέχνην ώς άττά-την και πανουργίαν, (Πλάτωνος "Φαίδρος" 261-272): «...Μέ τήν ρητορικήν τους δύναμιν κάνουν τά μικρά νά φαίνωνται μεγάλα καί τά μεγάλα μικρά. Επίσης κάνουν τά νέα νά φαίνωνται παλιά και τά παλιά νά μοιάζουν νέα...» (Φαίδρος 261-267Β). «Όμως αυτοί πού γράφουν λόγους σήμερα έντεχνους είναι πανούργοι και ένώ έχουν άριστην γνώσιν τής ψυχής τήν αποκρύπτουν» (Φαιδρός 2710). Ή ρητορική εύγλωττία του Βενιζέλου, ή σκανδαλώδης προβολή του άπό τους συμμάχους του καί τά διεθνή ΜΜΕ, ή αφόρητη προβολή του άπό τό πρακτορείο Ραδιό του φίλου του Ζαχάρωφ καί ή έξαψις των πνευμάτων τών ενθουσιωδών Ελλήνων ότι τους προσέφερε τό μεγάλο όραμα τής Μεγάλης ιδέας, τής αναστηλώσεως τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέ τήν Δολοφονικήν συνθήκηντών Σεβρών, έκανε πολλούς Έλληνες νά βαδίζουν καί νά παραμιλούν καί νά τόν υμνολογούν και να τον δοξάζουν. Οι οπαδοί του Βενιζέλου τόν έθεοποίησαν τόν προσεκύνησαν εις πολύ μεγαλύτερο βαθμό άπό ότι τόν θεό τους καί τόν υμνολογούν μέχρι σήμερα τυφλοί τήν σκέψιν καί τήν κρίσιν. Ό μέγας υμνωδός πρόεδρος τής λέσχης τών Φιλελευθέρων Πότης Τσιμπιδάρος, ομιλών εις τόν τάφον του εκλιπόντος αρχηγού του, εις επίσημον τελετήν, είπε μεταξύ τών πολλών επαίνων: «...Τό πνεύμα τοϋ Βενιζέλου ήτο εκείνο όπερ ένέπνεε τους άγωνιστάς του 1821 και βραδύτερον τους ήρωας των Ηπειρωτικών βουνών κατά τόν πόλεμον τοϋ 1940! Και οι Έλληνες πολεμισταί κατά τους επικούς των αγώνας οραματίζοντο πάντοτε τήν άγγελικήν... μορφήν του Βενιζέλου, όστις είχε κατορθώσει να ένωση το έθνος διά τοιαύτας μεγαλουργίας!» Σκεφθήτε λοιπόν, εις ποιον ύψος παραληρήματος έχουν φθάσει οί οπαδοί του πόσο χαμερπείς υμνολόγοι κατήντησαν και πού έχει φθάσει ή αναισχυντία των! Ό θεός τους Βενιζέλος όμως δέν ήγήθη του Ελληνικού Στρατού στους νικηφόρους του πολέμους τό 1912 και 1913. Άλλος ηγείτο αυτού. Ούτε σέ κάποια άλλη μάχη νά τόν θαυμάσουμε. Ήγήθη προσωπικώς τών επαναστάσεων 1889 του Θερίσου, τό 1905 και τό 1933 πού απέτυχε. Ήγήθη της ανταρσίας του 1935. Επετέθη κατά τών Κυβερνητικών δυνάμεων μέ διπλάσιες δυνάμεις καί τό ναυτικό μαζί του. Όχι απλώς ήττήθησαν αί διπλάσιοι δυνάμεις του, άλλα τό έβαλαν στά πόδια και κατεξευτελίστηκαν. Το ίδιο συνέβη καί στην Κατερίνη τό 1916. Άλλοίμονο, αν ένέπνεε ό Βενιζέλος τους ήρωες του 1821 καί 1940, κύριε Πότη θά εξευτελιζόμασταν. Μόνον στην άπατη καί τό έγκλημα διέπρεψεν ό "εθνάρχης". Μήν ξεχνάμε τήν Σμύρνη. Διέπρεψεν όμως γιά τους Τούρκους, νά τόν θαυμάσουμε! Ουδείς άλλος ιστορικά κατώρθωσε νά έμπνευση πολεμιστάς πριν γεννηθή, όπως ό Βενιζέλος τό 1821... Ντροπή!!!  Για να μάθετε την πραγματική καταγωγή του Μπεν Σελλόν (Βενιζέλου) κάντε κλικ ΕΔΩ Για να μάθετε ότι ο Βενιζέλος προσπάθησε να μην ενωθεί η Κρήτη με την Ελλάδα ΕΔΩ Για να μάθετε ποιος πρωτοέκανε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ΕΔΩ Για να μάθετε ποιος απαγόρεψε την καλλιέργεια της Ζειάς στην Ελλάδα ΕΔΩ