Τον Ιούνιο του 1931, στην Τεργέστη της Ιταλίας, το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μονοπωλούσε το όραμα του Σωτήρος που είχε δει ένας νέος 23 ετών, ο Μπρούνο Πίκο, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου του Θαυματουργού.Λίγο καιρό αργότερα, το όραμα αυτό επαναλήφθηκε κάτω από παράδοξες συνθήκες. Οι ιδιοκτήτες της κινηματογραφικής εταιρείας “Μερκούριο” της Τεργέστης, Αλκαίος Γκριμάλντι και Λίντο Πτατσέκ, πήγαν μαζί με τον νεαρό Μπρούνο στην έπαυλη “Ρεβολτέλλα” εκτός της πόλης, για να γυρίσουν μια ταινία, στην οποία θα λάμβαναν μέρος διάσημοι Ιταλοί ηθοποιοί της εποχής.Η ώρα πλησίαζε μία μετά το μεσημέρι και η μικρή ομάδα βρισκόταν στο παρεκκλήσι της βίλας, όπου επρόκειτο να γυριστεί η δεύτερη σκηνή, οπότε ο Μπρούνο κατελήφθη από μια αλλόκοτη ανησυχία. Τα χέρια του έτρεμαν και έμοιαζε συνεπαρμένος.Την ίδια στιγμή, ο Πτατσέκ, ο οποίος κρατούσε ψηλά έναν προβολέα, ένιωσε μια παράξενη νευρικότητα και άφησε το φως να πέσει. Όλοι οι παριστάμενοι βρίσκονταν υπό την επήρεια του περίεργου συμβάντος, μετά από λίγο, όμως, δεν το σκεφτόταν κανείς. Γύρω στις τρεις μετά το μεσημέρι επέστρεψαν στην πόλη.Το άλλο πρωί, ο οπερατέρ Γκριμάλντι ήθελε να προβάλει δοκιμαστικά την ταινία, που είχαν τραβήξει μαζί με τον Πτατσέκ. Τότε, όμως, παρατήρησαν ότι αυτή ήταν κατεστραμμένη από το φως και δεν την πρόβαλε τελικά. Έτσι, το απόγευμα της ίδιας μέρας ξαναπήγαν στην έπαυλη, για να γυρίσουν μια ακόμη φορά τη σκηνή.Έπειτα από μερικές μέρες, ο Πτατσέκ και ο Γκριμάλντι βρίσκονταν μέσα στον σκοτεινό θάλαμο του εργαστηρίου τους, για να εμφανίσουν ορισμένες φωτογραφικές πλάκες. Τυχαίως έπεσε στα χέρια τους η πρώτη ταινία που είχε καταστραφεί από το φως του ήλιου, από την οποία δοκίμασαν να χρησιμοποιήσουν μερικά τμήματα.Μα, κατάπληκτοι, παρατήρησαν κάτι, το οποίο τους είχε διαφύγει την προηγούμενη φορά: μια παράξενη λευκή λάμψη, η οποία κάλυπτε ένα μέρος της ταινίας. Αμέσως αποφάσισαν να προβάλλουν την ταινία αυτή και παρατήρησαν τότε, με μεγαλύτερη ακόμα κατάπληξη, ότι η λευκή λάμψη παρίστανε μια μορφή, που δεν κατόρθωσαν όμως να αναγνωρίσουν, αν και τους φαινόταν οικεία.Όταν η ταινία έπεσε στα χέρια του Μπρούνο Πίκο, ο νεαρός, έκδηλα συγκινημένος, είπε πως αναγνώρισε τη μορφή του Σωτήρος. Μάλιστα, δήλωσε πεπεισμένος πως επρόκειτο για τον Ιησού, καθώς, όπως τους εκμυστηρεύθηκε, ο ίδιος είχε γίνει μάρτυρας αυτής της συγκλονιστικής σκηνής, η οποία αποτυπώθηκε όλως περιέργως και στην ταινία.Τους εξήγησε, λοιπόν, πως τη στιγμή που γύριζαν τη σκηνή μπροστά από το παρεκκλήσι της έπαυλης, είδε αίφνης τη φωτοβολούσα μορφή του Σωτήρος. Με μάτια χαμηλωμένα και δακρυσμένα, παραδέχτηκε πως ήταν η δεύτερη φορά που είχε δει τη μορφή του Ιησού. Μα, δεν τους είπε τίποτα, γιατί νόμιζε πως δε θα τον πίστευε κανείς.Το αποτύπωμα πάνω στη φωτογραφική πλάκα παρουσίαζε τον Ιησού με λευκό ποδήρη χιτώνα, με ένα φωτοστέφανο γύρω από την κεφαλή Του και με τα χέρια υψωμένα. Το φως, το οποίο εκλυόταν από τη μορφή Του, κάλυπτε ολόκληρη τη σκηνή. Το παράδοξο αυτό όραμα εμφανιζόταν μόνο σε τριάντα εικόνες της ταινίας, ενώ μετά εξαφανιζόταν απότομα.Ο εφημέριος Γκρέκο της ενορίας του Αγίου Αντωνίου, στην οποία ανήκε ο Μπρούνο Πίκο, προσκάλεσε τους τρεις άντρες και τους υπέβαλε σε λεπτομερή ανάκριση. Οι καταθέσεις τους καταχωρήθηκαν σε ειδικό πρωτόκολλο, το οποίο υπογράφηκε από τους τρεις άντρες και τον εφημέριο.Ο εφημέριος Γκρέκο τους δήλωσε κατόπιν ότι θα απέστελλε το πρωτόκολλο αυτό μαζί με δυο φωτογραφίες από την ταινία στον Αρχιεπίσκοπο της Τεργέστης και θα αναμενόταν η απόφασή του για την υπόθεση.Η αποτύπωση της μορφής του Σωτήρος με αυτόν τον παράξενο τρόπο είχε σκορπίσει ρίγη συγκίνησης σε ολόκληρη την Τεργέστη.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 23/06/1931…
