Στο Pro News Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
Κόσμος

Η παγκόσμια δαιμονοποίηση της δεξιάς και η εξιδανίκευση της αριστεράς

Στον κόσμο υπάρχουν δύο, άγνωστοι στο πλατύ κοινό, πόλοι εξουσίας. Η παλιά τάξη, που κάποτε κυβερνούσε από το παρασκήνιο, ελέγχοντας βασιλείς και αυτοκράτορες και η νέα τάξη, που αφού έριξε όλες τις μοναρχίες τα τελευταία διακόσια πενήντα χρόνια, σήμερα διοικεί, επίσης από το παρασκήνιο, ελέγχοντας όλες τις κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις του κόσμου. Εξαίρεση αποτελεί ο Πούτιν, που ελέγχεται από την παλιά τάξη.

Στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε χώρα του Δυτικού Κόσμου, είχε χρειαστεί,  για τις ανάγκες του ψυχρού πολέμου, να δαιμονοποιηθεί ο κομμουνισμός και η "κακιά" Σοβιετική Ένωση, που ήτανε το αντίπαλο δέος του ΝΑΤΟ, για να κρατιέται ο κόσμος φοβισμένος και μαντρωμένος.

Θυμίζω ότι, από το 1946, με το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄90,  διατηρήθηκε από την παγκόσμια εξουσία της νέας τάξης, ο μύθος της δήθεν αντιπαράθεσης του στρατιωτικού συνασπισμού της Δύσης, που λεγότανε και λέγεται ΝΑΤΟ και του στρατιωτικού συνασπισμού της Ανατολής που λεγότανε Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Ο μύθος αυτός, έλεγε, ότι κινδυνεύουμε από πυρηνικό ολοκαύτωμα και γι΄ αυτό ότι μέτρο και να πάρουμε, είναι αναγκαίο και μόνο ένας εχθρός της κοινωνίας θα μπορούσε να έχει αντιρρήσεις. Αυτό ίσχυε και στο λεγόμενο ελεύθερο ΝΑΤΟ (Δυτικός κόσμος) και στην λεγόμενη σκλαβωμένη Ανατολική Ευρώπη, σκλαβωμένη από την κομμουνιστική χούντα.

Από τις εμπειρίες των δύο μοντέλων διακυβέρνησης, που χρησιμοποιούσε η νέα τάξη, δηλαδή τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες στη Δύση και τον κομμουνισμό στην Ανατολή, κατέληξε σε ένα  συμπέρασμα.

Το συμπέρασμα ήταν, ότι θα πρέπει να διατηρήσει μεν το μοντέλο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, για να παραμυθιάζει τους λαούς για το ότι δήθεν αυτοί αποφασίζουν για όλα, αλλά να έχει τα δικτατορικά "οφέλη",  που προσφέρει η αριστερά της αθεΐας και της θολοκουλτούρας.

Έτσι, με μία απλή απόφαση, έκλεισε το μαγαζί που λεγότανε "πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση", χωρίς να ανοίξει ρουθούνι και άρχισε μία προπαγάνδα, αντίθετη με αυτήν της δαιμονοποίησης του κομμουνισμού.

Τα αφεντικά μάλιστα της νέας τάξης εξειδικεύονται, στο να δημιουργούν νέους όρους και ονομασίες, για να προωθούν την ιδεολογική τους πραμάτια.

Έτσι αντικατέστησαν τον όρο "κομμουνισμός", που τον κατηγορούσαν επί πενήντα περίπου χρόνια, με τον όρο "προοδευτική Αριστερά". Αυτή της αριστερά της προόδου, την εξιδανίκευσαν και την ωραιοποίησαν με μία προπαγάνδα, που άρχισε πολύ πριν διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση, διότι απλούστατα, η απόφαση διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, πάρθηκε αρκετά πριν πραγματοποιηθεί.

Έτσι μέσω των ΜΜΕ, πέρασε στον κοιμώμενο λαό, ότι κάθε τι αριστερό, είναι καλό και υπέρ του λαού και κάθε τι δεξιό είναι υπέρ των πλουσίων και εναντίον του λαού.

Τα ιδανικά της δεξιάς, δηλαδή το ΠΑΤΡΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, άρχισαν να δαιμονοποιούνται και να ονομάζονται ιδανικά της "κακιάς"  ακροδεξιάς.

Πέρασαν μέχρι σήμερα, περίπου 25 χρόνια από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η ακροδεξιά θεωρείται από όλους σχεδόν δαιμονική και κακιά και κάθε τι αριστερό δήθεν υπέρ του λαού, αφού αυτό λένε, όλα τα ΜΜΕ για 24 ώρες το 24ωρο, σε όλο τον πλανήτη.

Ακόμη και οι βουλευτές των λεγόμενων δεξιών κομμάτων, απευθυνόμενοι προς τον λαό, μιλούν υπέρ της ιδανικής αριστεράς, λέγοντας στους όποιους αριστερούς κυβερνώντες, ότι δεν είναι καλοί αριστεροί, γιατί αν ήτανε, δεν θα έπαιρναν αντιλαϊκά μέτρα.

Η προπαγάνδα και η πλύση εγκεφάλου, έχει πάει σύννεφο, αφού τα κατ΄ εξοχήν αντιλαϊκά μέτρα, ΕΙΝΑΙ αριστερά.

Εντωμεταξύ, για να υπάρχει ένας νέος παγκόσμιος μπαμπούλας, που θα αντικαθιστούσε τον κίνδυνο του πυρηνικού ολοκαυτώματος, η νέα τάξη, μετά την Σοβιετική Ένωση, δημιούργησε δύο μπαμπούλες.

Την τρομοκρατία, για να προκαλεί φόβο μέσω της απειλής θανάτου και την δήθεν υπερθέρμανση του πλανήτη, που φέρνει την δήθεν κλιματική αλλαγή, για να μαζεύει μέσω των πράσινων φόρων, όσα χρήματα δεν μπορούν να μαζέψουν οι απόλυτα ελεγχόμενες κυβερνήσεις,  που οι λαοί νομίζουν ότι τους εκπροσωπούν.

Νάμαστε λοιπόν σήμερα, στο 2017, με την "παλιά τάξη" να ελέγχει κάποια, λίγα, ακροδεξιά κόμματα σε όλο τον πλανήτη και την "νέα τάξη", να ελέγχει όλα τα υπόλοιπα κόμματα.

Ακόμη και τα δεξιά λεγόμενα κόμματα, ελέγχονται σε όλα τα κράτη από την νέα τάξη και εφαρμόζουν αριστερή πολιτική.

Αριστερή πολιτική, είναι κάθε πολιτική που:

1. Μειώνει τα εισοδήματα.

2. Κλείνει τις επιχειρήσεις και δημιουργεί έτσι ανεργία.

3. Χτυπάει τη θρησκεία.

4. Βάζει φόρους σε κινητά και ακίνητα με σκοπό να μην υπάρχει στο τέλος ιδιωτική περιουσία.

5. Δημιουργεί κόκκινα δάνεια.

6. Φτωχοποιεί την μεσαία αστική τάξη, δημιουργώντας νεόπτωχους.

7. Οδηγεί στην μείωση των γεννήσεων στον Δυτικό κόσμο.

8. Παίρνει με το ζόρι τα παιδιά σε υποχρεωτική εκπαίδευση, από τα προνήπια μέχρι την Γ΄ γυμνασίου, δηλαδή 11 χρόνια προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου για την δημιουργία υπάκουων πολιτών-δούλων

9. Προσπαθεί όλους να τους βάλει στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και στα συσσίτια, ώστε όλοι να εξαρτώνται από το κράτος αφέντη.

10. Mιλάει κατά των καπιταλιστών και του "κακού" κεφαλαίου, ενώ η ίδια η αριστερά είναι το κεφάλαιο, που μαζεύει όλο το χρήμα.

Κάποια ή κάποιος από εσάς, που διαβάζετε το άρθρο, μπορεί να πει, ότι αυτά τα κάνουν και οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις και εγώ σας λέω, ποιος σας είπε ότι εφαρμόζουν δεξιά πολιτική;

Όλα τα παραπάνω τα κάνουν και οι λεγόμενοι δεξιοί και οι λεγόμενοι αριστεροί σε όλα τα κράτη, ακολουθώντας τις οδηγίες των μνημονίων που συνοδεύουν ανέκαθεν και όχι μόνο τώρα τελευταία, κάθε δάνειο που παίρνουν όλα τα κράτη.

Η μεγαλύτερη απάτη είναι η φράση "να βγούμε από τα μνημόνια". Ψέματα. Κανείς ποτέ δεν βγαίνει από τα μνημόνια και το μεγαλύτερο μνημόνιο που υπογράφηκε ποτέ και μάλιστα από όλα τα κράτη μέσω ΟΗΕ, είναι η AGENDA 2030,  την οποία αναλύω στο τελευταίο μου βιβλίο.

Το θέμα είναι ότι η παλιά τάξη, ελέγχει τον Πούτιν και για την ώρα τον Τραμπ και την Λεπέν.

Και οι τρεις, έχουνε φάει αυτό που λέμε το "θάψιμο της αρκούδας" από τα ΜΜΕ που ελέγχονται όλα από την νέα τάξη, αφού από αυτήν στήθηκαν.

Ο πόλεμος τώρα γίνεται, για το ποιος θα ελέγξει τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, που εξελέγη, με την ρητορική και την βοήθεια της παλιάς τάξης. Μετά από τις χθεσινοβραδινές δηλώσεις του Τραμπ, για το ότι μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας υπάρχει χάος απόψεων, φαίνεται ότι η παλιά τάξη, αποφάσισε να εφαρμόσει το σενάριο, σύμφωνα με το οποίο, θα ελέγχει και Ρωσία και ΗΠΑ και θα τις παρουσιάζει σαν αντίπαλες, όπως περίπου έκανε η νέα τάξη με την Σοβιετική Ένωση και το ΝΑΤΟ. (βλέπε χθεσινό μου άρθρο).

Περιμένουμε τις εξελίξεις, με το πρώτο μέλημα της παλιάς τάξης να είναι, η απομυθοποίηση της δήθεν φιλολαϊκής αριστεράς και ο έλεγχος των δεξιών κομμάτων, ώστε να αρχίσει να παίρνει τον έλεγχο περισσοτέρων κρατών, από τα νύχια της νέας τάξης.

Θα πει κανείς, είναι τόσο καλή η παλιά τάξη και θέλει να μας γλυτώσει από τα νύχια της άθεης και αριστερής νέας τάξης; Όχι, είναι η απάντηση.

Ωστόσο, η αριστερή πολιτική της νέας τάξης, έχει σαν σκοπό την μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, για τους δικούς της λόγους, ενώ η δεξιά πολιτική, προωθεί την ελεγχόμενη ευημερία, με σκοπό την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, για τους επίσης δικούς της λόγους.

Tags
Back to top button