«Ανέκαθεν λάτρευα τους αξιωματικούς. Προτιμούσα πάντα να είμαι η ερωμένη ενός αδέκαρου στρατιωτικού παρά ενός πλούσιου τραπεζίτη. Η μεγαλύτερη απόλαυση για μένα είναι να κάνω έρωτα μαζί τους δίχως να σκέφτομαι τα χρήματα. Επιπλέον, μου αρέσει να τους συγκρίνω μεταξύ τους, αναλόγως εθνικοτήτων».
Τα λόγια αυτά ανήκουν στη Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ. Το πιθανότερο, βέβαια, είναι πως το συγκεκριμένο όνομα δε σας λέει και πολλά. Λογικό.
Ο κόσμος την έμαθε σαν Μάτι Χάρι, τη γυναίκα που όσο λάγνα χορεύτρια ήταν άλλο τόσο φονική κατάσκοπος αποδείχθηκε ή «αποδείχθηκε».
Oπως αναφέρει το reader.gr, Η Μάτα Χάρι έζησε μια ζωή που οι περισσότεροι από εμάς όχι απλά δεν μπορούμε ούτε να τη φανταστούμε αλλά αν τη βλέπαμε στον κινηματογράφο θα λέγαμε πως τα περισσότερα από αυτά που αποτυπώνονται στη μεγάλη οθόνη είναι σκηνοθετικές υπερβολές.
Και όμως. Η Μάτα Χάρι τα έζησε όλα, τα έζησε στο κόκκινο και τελικά, μια ημέρα σαν σήμερα, αφού είχε κατηγορηθεί για το θάνατο 50.000 Γάλλων στρατιωτών, εκτελέστηκε για κάτι που μπορεί και να μην έκανε ποτέ.
Δαμιανός Μαυρομάτης: O δράκος της Καλογρέζας που κακοποιούσε παιδιά και πέταγε ψόφιες κότες στα πτώματα
«Μάτι μιας Νέας Αυγής»
Η Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ, γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου του 1876 στο Λεουβάρντεν της Ολλανδίας. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της ήταν καλά. Ο πατέρας της ήταν καπέλας. Πλούσιοι δεν ήταν. Δεν ήταν, όμως και φτωχοί. Η οικογένεια εκτός από τη μικρή Μαργκαρίτ είχε άλλα δυο παιδιά.
Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που η επιχείρηση του πατέρα χρεοκόπησε. Από εκεί και πέρα άρχισαν τα προβλήματα. Μέσα σε λίγα χρόνια, τα παιδιά (τυπικά) έμειναν ορφανά. Ο πατέρας μετά τη χρεοκοπία εξαφανίστηκε, ενώ η μητέρα πέθανε και τα παιδιά δόθηκαν σε οικογένειες συγγενών.
Η Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι που είχε πάρει την εξωτική ομορφιά της Χαβανέζας μητέρας της και αυτό όπως αποδείχθηκε αργότερα ήταν ταυτόχρονα και «δώρο» και «κατάρα».
Το ερωτικό της ταμπεραμέντο φάνηκε από πολύ νωρίς, όταν εκδιώχθηκε από το σχολείο επειδή συνελήφθη να ερωτοτροπεί με τον διευθυντή! Ήθελε να φύγει από την οικογένεια με την οποία ζούσε. Ήθελε να ανεξαρτητοποιηθεί και νωρίς κατάλαβε πως η ομορφιά της και η ερωτικότητα την οποία εξέπεμπε θα ήταν το «εισιτήριο» γα τη ζωή που έψαχνε.
Όταν έγινε 18 ετών βρήκε την αγγελία του κατά 20 χρόνια μεγαλύτερού της Σκοτσέζου αξιωματικού Ρούντολφ ΜακΛέοντ ο οποίος αναζητούσε νύφη. Η Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ θεώρησε πως αυτή ήταν η ευκαιρία που έψαχνε. Απάντησε στην αγγελία, συναντήθηκε με τον στρατιωτικό, εκείνος θαμπώθηκε από την ομορφιά της και έτσι οι δυο τους παντρεύτηκαν.
Αυτό όμως δεν ήταν έρωτας. Δεν ήταν αγάπη. Ήταν μια «επαγγελματική συμφωνία». Ο ΜακΛέοντ είχε βρει την όμορφη γυναίκα που έψαχνε και η Μαργκαρίτ είχε βρει χρήμα, γνωριμίες και μια ορθάνοιχτη πόρτα σε έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που είχε μάθει να ζει.
Αν έμεναν σε αυτή την απλή «σύμβαση» όλα θα ήταν καλά. Αλλά δεν έγινε ούτε αυτό. Το ζευγάρι απέκτησε δυο παιδιά. Ταυτόχρονα ο ΜακΛέοντ κοιμόταν με άλλες γυναίκες, έπινε πάρα πολύ και ξεσπούσε πάνω στη νεαρή σύζυγό του, η οποία άντεχε τη συγκεκριμένη (τοξική) συνθήκη μέχρι που η τραγωδία χτύπησε την πόρτα της.
Ο γιος της Νόρμαν πέθανε όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Για την ακρίβεια δεν πέθανε. Δηλητηριάστηκε. Λέγεται πως τον δηλητηρίασε η νταντά του αλλά αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ.
Το ζευγάρι έφτασε γρήγορα στο διαζύγιο. Η Μαργκαρίτ κέρδισε στο δικαστήριο την επιμέλεια της κόρης τους αλλά ο πρώην σύζυγός της αρνήθηκε να της δώσει διατροφή και έτσι εκεί, αφού ήταν άνεργη και χωρίς εισοδήματα, αναγκάστηκε να του παραχωρήσει την επιμέλεια. Εκείνος της απαγόρευσε να το ξαναδεί!
Μετά και από αυτό το «στραπάτσο» η Μαργκαρίτ έφυγε για το Παρίσι προς αναζήτηση μια καλύτερης τύχης. Εκεί γνωρίστηκε με έναν διπλωμάτη ο οποίος γοητευμένος από την ομορφιά της, την έβαλε σε έναν εντελώς νέο κόσμο. Της πρότεινε να εκμεταλλευτεί την εξωτική ομορφιά της και να δουλέψει σαν χορεύτρια σε καμπαρέ. Τα λεφτά ήταν πολλά...
Γρήγορα η Μαργκαρίτ άλλαξε εντελώς «πρόσωπο». Μετατράπηκε σε μια λάγνα χορεύτρια, έχτισε γύρω της έναν μύθο σχετικά με την καταγωγή (έλεγε πως είχε γεννηθεί μέσα στο ιερό ενός ινδουιστικού ναού) και τις περιπέτειες της ζωής της και γρήγορα απέκτησε τεράστια φήμη έχοντας υιοθετήσει το ψευδώνυμο Μάτα Χάρι που σε ινδονησιακή διάλεκτο σημαίνει «μάτι μιας νέας αυγής».
Τα επικίνδυνα «παιχνίδια» της Μάτα Χάρι
Η Μάτα Χάρι, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, έγινε μια χορεύτρια – θρύλος. Όλοι ήθελαν να την δουν να χορεύει, όλοι την ήθελαν συντροφιά, όλοι ήθελαν να την ακουμπήσουν. Όσο για εκείνη; Ήξερε πολύ καλά πως να εκμεταλλεύεται τον πόθο που προκαλεί στους άντρες.
Το σεξ και ο χορός ήταν το επάγγελμά της. Η αποπλάνηση ισχυρών ανδρών ήταν το... «χόμπι» της. Ήξερε πως να «παίζει» με τους άνδρες. Το ζήτημα, ωστόσο, ήταν πως η Μάτα Χάρι ήξερε πως να «παίζει» με τους άνδρες και οι αξιωματικοί του Γαλλικού στρατού ήξεραν πως η Μάτα Χάρι μπορεί να «παίζει» με τους άνδρες.
Και ας μη γελιόμαστε, αυτό ήταν ένα πανίσχυρο όπλο την εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και οι Γάλλοι φρόντισαν να το εκμεταλλευτούν. Πρόσφεραν στη Μάτα Χάρι ένα εκατομμύριο φράγκα για να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της, κατασκοπεύοντας τους Γερμανούς. Εκείνη δέχθηκε και έτσι έγινε η κατάσκοπος με την κωδική ονομασία «Η21».
Η Μάτα Χάρι μπορεί να πουλούσε το «παραμύθι» περί ινδικής καταγωγής, τα επίσημα κρατικά έγγραφα, ωστόσο, έλεγαν την αλήθεια και η αλήθεια αυτή ήταν πως ήταν υπήκοος Ολλανδίας κάτι που πραγματικά σήμαινε πως επειδή ήταν υπήκοος ουδέτερης χώρας μπορούσε να κινείται ελεύθερα χωρίς περιορισμούς.
Οι Γάλλοι της έδιναν το ελεύθερο να κινείται όπου θέλει, να κάνει ότι θέλει, να ξοδεύει όσα λεφτά θέλει με αντάλλαγμα εκείνη να αποπλανεί Γερμανούς αξιωματικούς ή κυβερνητικούς αξιωματούχους και να «αλιεύει» σημαντικές πληροφορίες.
Σε αυτό το σημείο η ιστορία περιπλέκεται σε επικίνδυνο βαθμό. Φαίνεται πως κατάλαβαν το «παιχνίδι» που έπαιζε και της έδωσαν 20.000 φράγκα για να δώσει και σε εκείνους πληροφορίες από το γαλλικό στρατόπεδο.
Είναι δεδομένο, όμως, πως η Μάτα Χάρι δεν ήξερε τι γινόταν στο Γαλλικό στρατόπεδο και έτσι τα λεφτά των Γερμανών δεν «έπιασαν» τόπο.
Οι Άγγλοι, ωστόσο, με κάποιο τρόπο πληροφορήθηκαν ότι η Μάτα Χάρι πληρωνόταν από τους Γερμανούς και ενημέρωσαν τους Γάλλους πως η εξωτική χορεύτρια το «παίζει» σε διπλό ταμπλό.
Η Μάτα Χάρι συνελήφθη και κατά τη διάρκεια της ανάκρισης παραδέχθηκε πως είχε λάβει το συγκεκριμένο ποσό από τους Γερμανούς αλλά όχι για να δώσει πληροφορίες. Ισχυρίστηκε πως ήταν μια μικρή αποζημίωση για προσωπικά της πράγματα τα οποία είχε κατασχέσει ο Γερμανικός στρατός. «Ότι είμαι εταίρα τους, το παραδέχομαι, αλλά κατάσκοπος τους δεν ήμουν ποτέ!», είχε πει η ίδια.
Παράλληλα, ωστόσο, οι Γάλλοι της παρουσίασαν ένα γράμμα που είχε γράψει ο Γερμανός στρατιωτικός ακόλουθος, ταγματάρχης Άρνολντ Κάλλε (με τον οποίο είχε δεσμό) προς τους ανωτέρους του και στο οποίο ανέφερε πως η Μάτα Χάρι σύντομα θα του έδινε σημαντικές πληροφορίες για τον Γαλλικό στρατό.
Όλα αυτά, σε καιρό πολέμου, ήταν υπεραρκετά. Ο Γαλλικός Τύπος, την έστησε στον «τοίχο» ως «τη μεγαλύτερη γυναίκα κατάσκοπο του αιώνα»!
Οδηγήθηκε στο στρατοδικείο και εκεί, με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάστηκε σε θάνατο αφού πρώτα κατηγορήθηκε πως με τη δράση της οδήγησε σε θάνατο πάνω από 50.000 Γάλλους στρατιώτες!
Προφανώς και οι στρατοδίκες δεν παρουσίασαν κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει πως όντως είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Τίποτα δεν αποδείχθηκε. Στην πραγματικότητα η Μάτα Χάρι είχε γίνει το εξιλαστήριο θύμα προκειμένου να καλυφθούν οι ευθύνες της ηγεσίας του Γαλλικού στρατού για τις (μέχρι εκείνη την περίοδο) λανθασμένες κινήσεις του στο Δυτικό Μέτωπο.
Στις 15 Οκτωβρίου 1917, η Μάτα Χάρι οδηγήθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αρνήθηκε να της δέσουν τα μάτια και λίγο πριν την ομοβροντία των πυροβολισμών, λέγεται πως έστειλε ένα φιλί στους στρατιώτες του αποσπάσματος.
Με δεδομένο πως η Μάτα Χάρι δεν είχε κανέναν δικό της άνθρωπο, το σώμα της αντί να ενταφιαστεί, αφού δεν αναζητήθηκε από κάποιον συγγενή, δόθηκε στους επιστήμονες για σκοπούς ιατρικής έρευνας.
