Δεν ξέρω τελικά τι είναι η ρητορική μίσους. Είναι η έλλειψη παιδείας σε συνδυασμό με την αθλιότητα που κάποιοι κουβαλούν από την παιδική ηλικία τους, η χυδαιότητα κάποιων που θεωρούν πλάκα να βρίζουν έναν νεκρό;
Στην προκειμένη περίπτωση έναν νέο πατέρα που λίγες ώρες μετά την βάφτιση του παιδιού του άφησε την τελευταία πνοή του σκορπώντας θλίψη και στεναχώρια στους φίλους και οικείους του.
Ειναι χυδαίο και άθλιο με την επίκληση της αριστερής καταβολής της η κυρία αυτη να «σκοτώνει» ξανά έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει.
Γιατί δεν τον γνώριζε κι αυτό είναι σίγουρο. Είναι χυδαίο και άθλιο να μην σκέφτεται πως πέρα από το τραγικό γεγονός της απώλειας υπάρχει πίσω μια οικογένεια. Μια γυναίκα και ένα παιδί που έμειναν να προχωρήσουν την ζωή τους χωρίς τον πατέρα. Χωρίς τον άντρα της.
