Oι Αμερικανοί σε αυτό που υπερτερούσαν πάντα ήταν στην προπαγάνδα, και έτσι κατάφερναν πάντα να φαίνονται καλύτεροι στα μάτια της Κοινης Γνώμης.H κατάρριψη του αμερικανικού U2 με πιλότο τον Φράνσις Γκάρι Πάουερς από τους Σοβιετικούς την 1η Μαίου του 1960 οδήγησε ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση σε μία πολύ σοβαρή κρίση, με υπαιτιότητα όμως των πρώτων.
Οι Αμερικανοί είχαν στείλει ήδη μια φορά το αεροσκάφος που πέταγε σε εξαιρετικά υψηλά ύψη να κατασκοπεύσει στόχους στη Σοβιετική Ένωση. Μαχητικά Mig 19 και Su 9 το εντοπίζουν και το καταδιώκουν. Καταφέρνει να διαφύγει και να προσγειωθεί στη βάση που είχαν δημιουργήσει οι Αμερικανοί στο Πακιστάν.
Πείθουν τον Πάουερς να κάνει και δεύτερη πτήση. Αυτή τη φορά να διασχίσει όλη τη Σοβιετική Ένωση και να προσγειωθεί στη Νορβηγία. Εκείνος εκφράζει τις ανησυχίες του για πιθανή κατάρριψή του. Τον διαβεβαιώνουν ότι στην ανάγκη θα μπορεί να εγκαταλείψει το αεροσκάφος.
Πριν την απογείωση του ο Πάουερς έχει ανακαλύψει μόνος του -όπως έγραψε σε βιβλίο του- ότι το εκτινασσόμενο κάθισμά του ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά για να μην μπορεί να το ενεργοποιήσει.
Κάνει τη πτήση και όπως φοβόταν καταρρίπτεται από έναν πύραυλο S-75 Dvina. Αφήνει το U 2 να φθάσει στα 20.000, το γυρνά ανάποδα με κατάλληλους χειρισμούς αφού πρώτα έχει απορρίψει τη καλύπτρα κι έτσι κατορθώνει να φύγει με το κάθισμα χωρίς να εκραγεί!
Ο Πάουερς συλλαμβάνεται και ανακρίνεται.Το χειρότερο για τους Αμερικανούς όμως είναι ότι η τεχνολογία του αεροσκάφους πέρασε στα χέρια των Σοβιετικών. Παρά τη συντριβή το μεγαλύτερο μέρος της κατασκοπευτικής τεχνολογίας του U2, έμεινε άθικτη.
Ο Πάουερς έμεινε στη φυλακή για ένα χρόνο μέχρι που ανταλλάχθηκε με Σοβιετικό κατάσκοπο.
Ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ είχε σκασει κυριολεκτικά από το κακό του.
