«Ο Θεός ας προστατεύσει την Ελλάδα». Με τα λόγια αυτά υποδέχτηκε ο Πάνος Καμμένος την συντριπτική ήττα του στις ευρωεκλογές, αυτή που αποτέλεσε την αρχή του τέλους. Ο επίλογος γράφτηκε και επίσημα, λίγες μέρες αργότερα, όταν το Εθνικό Συμβούλιο των ΑΝΕΛ συνεδρίασε και παμψηφεί αποφάσισε να μην κατέβει στις εθνικές εκλογές. Το ισχνό ποσοστό που συγκέντρωσε, άλλωστε, αποτέλεσε μονόδρομο: καθιστούσε αδύνατη μία νέα κάθοδο στις κάλπες. «Ο ελληνικός λαός ψήφισε. Αναγνωρίζω τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ και ελπίζω να επιφέρει την πολιτική αλλαγή» ανέφερε ο πρόεδρος του κόμματος. Ο αεικίνητος Πάνος, πλέον, θα έχει άπλετο χρόνο να πραγματοποιήσει μία ανασκόπηση των τελευταίων εφτά ετών. Να «κάνει ταμείο» για μία περίοδο που του επιφύλασσε τόσα σκαμπανεβάσματα, όσα δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε ο ίδιος.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ιδρύθηκαν στις 24 Φεβρουαρίου 2012 με δύο βασικούς συμμάχους: τα σόσιαλ μίντια και το μνημόνιο. Μέσω των πρώτων βρήκαν στελέχη, έγιναν ευρέως γνωστοί, δημοσίευσαν την ιδρυτική διακήρυξη τους και πραγματοποίησαν τις απαραίτητες διαδικασίες διαβούλευσης. Μέσω του μνημονίου, συγκεκριμένα ξιφουλκώντας κατά αυτού, πήραν πνοή ζωής και ενέταξαν στο δυναμικό τους εννέα ανεξάρτητους βουλευτές, εκλεγμένους με τη Νέα Δημοκρατία.
Ο «βασιλιάς» Πάνος είχε επιτέλους το δικό του βασίλειό, την Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Το 2012 συνεργάστηκε με τα κινήματα της πλατείας Συντάγματος, αλλά και τους Αντιμνημονιακούς Πολίτες του Νότη Μαριά. Και πριν προλάβει κανείς να τους υποβαθμίσει, έστω λίγο να ειρωνευτεί αυτό που εκ πρώτης θύμιζε ένα άτακτο συνονθύλευμα πολιτικών στελεχών, ο Καμμένος και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έλαβαν το εντυπωσιακό ποσοστό του 10,6%. Αναδείχθηκαν τέταρτο κόμμα, εκλέγοντας 33 βουλευτές.
Μικρή σημασία είχε ότι στην επόμενη εκλογική δοκιμασία το ποσοστό τους περιορίστηκε σημαντικά. Ακόμα μικρότερη ότι η εσωκομματική φαγωμάρα έδινε και έπαιρνε, με δημόσιες διαφωνίες, αποχωρήσεις και καταγγελίες για την αρχηγική στρατηγική του Πάνου. Και αυτό επειδή η πλάστιγγα είχε ήδη γύρει. Χωρίς να το γνωρίζει κανείς ο Αλέξης Τσίπρας είχε ήδη επιλέξει τον κυβερνητικό του εταίρο και ετοιμαζόταν να γράψει ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας.
Ακολούθησε το ιδρυτικό συνέδριο, η αποδυνάμωση της κοινοβουλευτικής ομάδας και η ένταξη του Νίκου Νικολόπουλου στο κόμμα. Ο τυφώνας της Ραχήλ Μακρή και οι μυστικές συναντήσεις Πάνου-Αλέξη. Μυστικές ακόμα και από τη συντριπτική πλειονότητα στελεχών της Κουμουνδούρου. «Πάνο κοίτα να μπεις στη Βουλή και άσε όλα τα υπόλοιπα σε εμένα», του είχε διαμηνύσει ο Αλέξης Τσίπρας. Όπερ και εγένετο. Με ποσοστό 4,75% και 13 βουλευτές, ο Καμμένος ορίζεται υπουργός Άμυνας και το κόμμα του συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τοποθετεί επιπλέον την Έλενα Κουντουρά ως αναπληρώτρια υπουργό Τουρισμού καθώς και τρεις υφυπουργούς.
Ένα παρατηρητικό μάτι-ακόμα και τότε-θα διέβλεπε ότι η τύχη του Καμμένου θα στέρευε αργά ή γρήγορα. Το πολιτικό του κεφάλαιο ροκανιζόταν με φρενήρεις ρυθμούς. Ο ίδιος, όμως, έμοιαζε τυφλωμένος από μία συμβίωση που διήρκησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αλλά και από την πραγμάτωση του παιδικού του ονείρου: το τιμόνι του υπουργείου Άμυνας.
Αν μη τί άλλο, ο Πάνος Καμμένος μόνο απαρατήρητος δεν περνούσε. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου καταφέρνει να μπει οριακά στη Βουλή, εξασφαλίζοντας το 3,69%, χάρις και σε μια έξυπνη διαφημιστική καμπάνια στην οποία μάθαινε τον «μικρό Αλέξη» να γράφει με το δεξί. Σε μία αξιομνημόνευτη στιγμή διαβάζει από το βήμα της Βουλής ψεύτικο γράμμα μαθητή στο debate των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015. Λίγους μήνες αργότερα ξεστομίζει το περίφημο «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα», ενώ ποιος μπορεί να ξεχάσει την κόκκινη γραβάτα με τους φαλλούς. Τέλος, οι πολλαπλές εμφανίσεις του με στρατιωτική παραλλαγή και η αναφορά του ως «μπούλης» από τον Αλέξη Τσίπρα δεν θα χαθούν στη λήθη της ιστορίας.
Όλα τα καλά, όμως, φτάνουν στο τέλος τους. Καταλύτης για το διαζύγιο μεταξύ Πάνου και Αλέξη ήταν η συμφωνία των Πρεσπών. Κάτι σαν την κόκκινη γραμμή των ΑΝΕΛ που με τον χρόνο ξέφτισε. Στις 13 Ιανουαρίου του 2019 και μετά από άπειρες απειλές παραιτήθηκε από την θέση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ζητώντας την απομάκρυνση των στελεχών του κόμματός του από τα υπουργεία που κατείχαν. Η Έλενα Κουντουρά, η Μαρίνα Χρυσοβελώνη, ο Τέρενς Κουίκ και ο Βασίλης Κόκκαλης προτίμησαν τις υπουργικές καρέκλες, ενώ την συμφωνία ψήφισε και ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Πλέον, ο Πάνος Καμμένος μοιάζει με γυμνό βασιλιά.
Από την άλλη, δεν πρόκειται να μείνει άπραγος. Ήδη υποστηρίζει και βοηθάει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των παιδιών του. Από τη μία, το μπαρ στα Νότια Προάστια, στο οποίο κάλεσε τους δημοσιογράφους, παίρνοντας θέση πίσω από το μπάρα, επιδεικνύοντας το ταλέντο του στα κοκτέιλ. Από την άλλη, τον περιμένουν δουλειές με φούντες!
Ο γιός του Ηλίας θα είναι μέτοχος στην εταιρεία Greekkannabis. Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα ο Ηλίας Καμμένος θα ασχοληθεί με την εταιρεία που στόχο έχει, όπως αναφέρει στο καταστατικό την «καλλιέργεια, παραγωγή, μεταποίηση, παρασκευή, αποθήκευση, μεταφορά, συσκευασία, διάθεση και εμπορία εντός και εκτός Ελλάδος λιναριού, κάνναβης, αρωματικών φυτών, σπόρων, βοτάνων και κάθε είδους παραγώγου από τις ανωτέρω ουσίες». Η εταιρεία ιδρύθηκε σε υπηρεσία μίας στάσης στις 22 Νοεμβρίου 2018, περίοδο κατά την οποία ο Πάνος Καμμένος δεν είχε αποχωρήσει την κυβέρνηση και κατείχε τη θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Άλλοι από το περιβάλλον του, ισχυρίζονται ότι αυτές οι δραστηριότητες αφορούν αποκλειστικά τα παιδιά του και ο ρόλος του εκεί είναι βοηθητικός. Αντιθέτως, υποστηρίζουν ότι θα συμμετέχει στην οργανωτική επιτροπή του 22ου Μουντιάλ που θα πραγματοποιηθεί το 2022 στο Κατάρ. Η πρόταση λέγεται ότι ήρθε απευθείας από τον εμίρη του Κατάρ σεΐχη Abdullah bin Hamad Al – Thani, με τον οποίο απέκτησε στενές σχέσεις κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Άμυνας.
Σε όσους έχει αφήσει μία πικρή γεύση η πολιτική αποστρατεία του Πάνου Καμμένου, υπάρχουν και οι φωνές εκείνες που κάνουν λόγο για ένα διάλλειμα, μία υποχρεωτική σύντομη παύση. «Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά». Μπορεί ο Νικήτας Κακλαμάνης να απέκλεισε κάθε σενάριο συνεργασίας του Καμμένου με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά υπάρχουν εισηγήσεις από το περιβάλλον του πρώην υπουργού Άμυνας που βλέπουν μελλοντική επάνοδό του, παρά τις κλειστές θύρες. «Πάνο κάντο όπως ο Σαμαράς, που δεν κατέβηκε όχι απλώς σε μία αλλά σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις μετά την Πολιτική Άνοιξη, με αποτέλεσμα να επιστρέψει μετά ως ευρωβουλευτής και να γίνει ακόμα και αρχηγός της ΝΔ».
