Το αναθεωρητέο άρθρο 3 του Συντάγματος
Η πρόταση της κυβέρνησης για το άρθρο 3 λέει αυτολεξεί: «Προτείνουμε την αναδιατύπωση και τον εκσυγχρονισμό του άρθρου 3, προκειμένου να κατοχυρωθεί ρητά η θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους με διατήρηση, για ιστορικούς λόγους, της αναγνώρισης της ορθόδοξης θρησκείας ως επικρατούσας θρησκείας».
Και συμπληρώνει και λέει: «Συμπτύσσεται με πρότασή μας το άρθρο 3 σε μία παράγραφο και προτάσσεται η διακήρυξη ότι η ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη και ότι δεν υπάρχει επικρατούσα θρησκεία. Δεν αποτελεί ο όρος «επικρατούσα θρησκεία» αναγνώριση επίσημης κρατικής θρησκείας».
Η πρόταση του υπουργού Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλου για την αναθεώρηση του ισχύοντος Συντάγματος σχετικά με τη σχέση – Κράτους όπου «προβάλλεται η ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους με αναγνώριση της Ορθοδοξίας ως ιστορικά επικρατούσας θρησκείας» αποδεικνύει περίτρανα ότι η χώρα μας είναι ουδετερόθρησκο Κράτος με το ισχύον νομικό πλαίσιο και ότι η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει την ίδια νομική θέση των αναγνωριζομένων ως Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου Μουφτειών της Μουσουλμανικής μειονότητας και των Ισραηλιτικών Κοινοτήτων!‘
Σκοπός των τροποποιήσεων, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, είναι να καταστεί η χώρα ουδετερόθρησκο κράτος.
Το ισχύον Σύνταγμα εξασφαλίζει πλήρως την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης (άρθρο 13). Συνεπώς οι επιχειρούντες την τροποποίηση δεν κόπτονται για τα δικαιώματα των ετεροθρήσκων, αλλά λυσσομανούν κατά της πατροπαράδοτης πίστης του λαού μας, την οποία θέλουν να εξοβελίσουν από τον δημόσιο βίο (σχολεία, δικαστήρια και δημόσιες υπηρεσίες) στο όνομα δήθεν του σεβασμού της διαφορετικότητας!
Το πλανητικό σύστημα εξουσίας, το οποίο προωθεί, ιδίως στον κόσμο της Δύσης, όχι μόνο την οικονομική παγκοσμιοποίηση, αλλά και την πανθρησκεία της «νέας εποχής»!
Οι επιχειρούντες σήμερα νέα αναθεώρηση διατείνονται ότι το προοίμιο, σαφής απόδειξη της πατροπαράδοτης πίστης του λαού μας, θα παραμείνει, για ιστορικούς λόγους ερήμην του λαού!
Η Ιεραρχία ποτέ δεν κινήθηκε να προσβάλει έναν νόμο ως αντισυνταγματικό και ψηφίστηκαν αρκετοί κατά τη μεταπολίτευση. Τα αστικά καθεστώτα κατά τη νεωτερικότητα νομοθετούν ερήμην Θεού και επιβάλλουν νέο κώδικα ηθικού βίου, οικογενειακού και κοινωνικού, αντίθετο προς τον ευαγγελικό νόμο.
Αναθεώρηση του άρθρου αυτού είναι πραγματική βόμβα στα θεμέλια του Ελληνικού κράτους, όπως ιδρύθηκε από την Α΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στην Επίδαυρο.
Από τη Διακήρυξη της Επιδαύρου παραθέτω την παρακάτω φράση, από το κεφάλαιο «Το προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος»: «Εν ονόματι της Αγίας και Αδιαίρετου Τριάδος το ελληνικό Έθνος κηρύττει σήμερον εις εθνικήν συνηγμένη συνέλευση ενώπιον Θεού και ανθρώπων την πολιτική αυτού ύπαρξη και ανεξαρτησία».
Σε ένα ουδετερόθρησκο Κράτος τι θα φύγει και τι θα μείνει τελικά από την Πίστη μας!
Σε ένα ουδετερόθρησκο κράτος θα μπορεί η σημαία του να φέρει τον Τίμιο Σταυρό χαραγμένο επάνω της!
Σε ένα ουδετερόθρησκο κράτος θα επιτρέπεται να ακούγονται οι καμπάνες!
Σε ένα ουδετερόθρησκο κράτος θα επιτρέπεται να γίνονται Λιτανείες των Ιερών εικόνων και του Επιταφίου!
Σε ένα ουδετερόθρησκο κράτος θα φύγουν οι εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων!
Καταλήγοντας θα ήθελα να επισημάνω τα σοφά λόγια του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη! «Είναι εντολή Κυρίου να μη σιωπούμε όταν κινδυνεύη η πίστης»
«Εντολή γάρ Κυρίου μή σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε, ότε περί πίστεως ο λόγος, ούκ εστιν ειπείν, εγώ τίς ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά οί λίθοι κεκράξουσι καί σύ σιωπηλός και άφροντις;»
Δηλαδή «Είναι εντολή Κυρίου νά μή σιωπούμε όταν κινδυνεύη η πίστης. Συνεπώς, όταν πρόκειται γιά τήν πίστιν, δέν πρέπει νά είπη κανείς: ποιός είμαι εγώ; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πτωχός; Δέν μου πέφτει εμένα λόγος καί φροντίς. Τι λέγεις, οί πέτρες θά φωνάξουν, καί σύ θα μείνεις σιωπηλός καί άπραγος;»
