Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς Γκρέγκορ Γκίζι ασκεί δριμεία κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ομοσπονδιακή γερμανική κυβέρνηση σε συνέντευξή του στο δημόσιο γερμανικό ραδιόφωνο (Deutschlandfunk) διότι είναι συνυπεύθυνες για την άνοδο του λαϊκισμού στην Ιταλία: «Αντί να υποβάλλονται οι χώρες αυτές συνεχώς σε λιτότητα, είναι αναγκαίο να βρεθεί ένας τρόπος ανοικοδόμησης», τονίζει. Ο Γερμανός πολιτικός εφιστά επίσης την προσοχή για περαιτέρω όξυνση της κατάστασης στην Ιταλία: «Αν μειώνονται μονίμως οι μισθοί, οι συντάξεις και οι επενδύσεις, οι πολίτες θα πουν δεν αντέχουμε άλλο», όπως λέει χαρακτηριστικά.
Πιο συγκεκριμένα ο κ. Γκίζι υποστηρίζει ότι η αντιευρωπαϊκή στάση των Ιταλών οφείλεται στην «Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στην ομοσπονδιακή μας κυβέρνηση, δηλαδή σε ολόκληρη την πολιτική γραμμή που χάραξαν η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τη νότια Ευρώπη. Ανέκαθεν έλεγα, ότι είναι επικίνδυνο να απαιτεί κανείς διαρκώς περικοπές, αντί να επεξεργαστούμε ένα Σχέδιο Μάρσαλ για μια νέα αρχή. Αυτό ήταν επικίνδυνο για όλες τις χώρες του Νότου, αλλά αν γίνει τώρα και στην Ιταλία, τότε η ΕΕ κινδυνεύει σε τέτοιο βαθμό όσο ποτέ άλλοτε και θα πρέπει να σκεφτούμε όλες τις συνέπειες, από τους δικούς μας εργαζόμενους έως τις επιχειρήσεις μας κ.λπ. κ.λπ.».
«Η απόφαση να σωθούν όλες οι τράπεζες και να επαναχρηματοδοτηθούν οδήγησε στο να μην μπορεί να τιθασευτεί το χρέος της Ιταλίας, της Ελλάδας και άλλων χωρών. Και μετά ήρθαμε εμείς οι Γερμανοί, όπως πάντα με διδακτικό ύφος, οι υπερέξυπνοι, και τους είπαμε πρέπει να μειώσετε τα πάντα, τους μισθούς, τις συντάξεις, τις επενδύσεις, όλα προς τα κάτω. Και μετά οι πολίτες είπαν ότι έχουν βαρεθεί πια, και στη συνέχεια κέρδισαν κόμματα, τα οποία τάσσονται με λαϊκιστικό τρόπο κατά της ΕΕ, είναι αντίθετοι σε κάθε διεθνισμό. Αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι η λύση».
Για την επίλυση του προβλήματος του χρέους ο κ. Γκίζι λέει πως «θα μπορούσε να είχε σκεφτεί κανείς να γίνει μια διάσκεψη γα το χρέος όπως έγινε το 1953 όταν -ειρήσθω εν παρόδω- διεγράφησαν τα χρέη της Γερμανίας, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, θα μπορούσαμε να το έχουμε κάνει»…
Για την αρχική άρνηση του Ιταλού Προέδρου της Δημοκρατίας να δεχτεί τους προταθέντες υπουργούς ο Γερμανός αριστερός πολιτικός λέει: «Αν και σέβομαι την απόφαση του Ιταλού προέδρου νομίζω ότι ήταν λανθασμένη. Είχαμε πριν πολλά, πολλά χρόνια μια παρόμοια κατάσταση μεταξύ του Έλληνα βασιλιά και του Γ. Παπανδρέου και δύο χρόνια αργότερα έγινε πραξικόπημα. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με το να διαγράφουμε τον έναν ή τον άλλον υπουργό από τον κατάλογο... Πρέπει να αλλάξουμε την πολιτική μας για τη Νότια Ευρώπη, πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος τον οποίο χαράξαμε μέχρι τώρα είναι λανθασμένος, ότι απαιτείται μια πολιτική ανοικοδόμησης…».