Οι Cunningham και Stanovich (1997) ήταν οι πρώτοι που πρότειναν ότι η πρακτική είναι καίριας σημασίας για την ανάγνωση. Υπάρχουν ωστόσο τεράστιες ατομικές διαφορές μεταξύ των παιδιών σχετικά με τις συνήθειες ανάγνωσης.
Ενώ οι άπληστοι αναγνώστες μπορεί να διαβάζουν πάνω από 1,8 εκατομμύρια λέξεις το χρόνο, οι απρόθυμοι αναγνώστες διαβάζουν μόνο 8.000 λέξεις για την απόλαυσή τους.
Μια μελέτη που περιέλαβε πάνω από 11.000 7χρονα δίδυμα παιδιά διαπίστωσε ότι το πόσο καλά διαβάζουν τα παιδιά καθορίζει το το χρόνο διαβάσματος, και όχι το αντίστροφο.
Επιπλέον, οι συντάκτες της μελέτης -η οποία δημοσιεύθηκε στο Journal of Child Psychology and Psychiatry- διαπίστωσαν ότι το πόσο καλά διαβάζουν τα παιδιά είναι εξαιρετικά κληρονομικό, ενώ το πόσο διαβάζουν επηρεάζεται εξίσου από τα γονίδια και το περιβάλλον.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι το επίπεδο ικανότητας ανάγνωσης των παιδιών τροφοδοτεί το πόσο επιλέγουν να διαβάσουν και ότι, επομένως, τα παιδιά τείνουν να αποφεύγουν την ανάγνωση εάν δυσκολεύονται. Οι παρεμβάσεις θα πρέπει να επικεντρώνονται όχι μόνο στην προώθηση δεξιοτήτων ανάγνωσης αλλά και στην παροχή κινήτρων για ανάγνωση.
“Ήταν γνωστό ότι το πόσο κάνετε κάτι και το πόσο καλά το κάνετε δεν είναι άσχετα μεταξύ τους, αλλά αυτή η μελέτη φαίνεται να επιλύει το πρόβλημα του αυγού και της κότας”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Dr. Elsje van Bergen, από το Vrije Universiteit Amsterdam, στην Ολλανδία.
