Η Εκκλησία και ο ίδιος ο Θεός από αγάπη προς τον άνθρωπο ευλόγησε τη σχέση μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει το Μυστήριο του γάμου, το οποίο και προστατεύει τον άνθρωπο αλλά ταυτόχρονα τον οδηγεί στη σωτηρία του.

Το ποσοστό των ανθρώπων που είναι υπέρ των σχέσεων εκτός του γάμου, διακατέχονται από ένα πνεύμα «μη υπευθυνότητας», αρέσκονται μόνο στο ηδονικό μέρος της σχέσης προς ευχαρίστηση και όχι στην πραγματική αγάπη, διότι ανά πάσα στιγμή αφήνουν τον σύντροφο για κάποιον άλλον. Η λέξη αγάπη συνδέεται με το Μυστήριο του γάμου, διότι μέσα στο Μυστήριο του γάμου έχουμε τη θυσία. Εκτός γάμου η αγάπη μετατρέπεται σε συμπάθεια ή συμφέρον.

Τέλος οι άνθρωποι αυτοί αφήνουν απ’ έξω από τη ζωή τους το Θεό δείχνοντάς Του, την αποστροφή τους στο μυστήριο του γάμου. Επίσης εκμηδενίζουν την αξιοπρέπειά του ανθρώπου με το να γίνονται από άνθρωποι – πρόσωπα, σε αντικείμενα της εφήμερης ευχαρίστησης.