Πόσο άλλο θα μας ελεεί ο Θεός; Μια από τις φορές που μίλησε ο Θεός στον Προφήτη Μωυσή, του είπε τα εξής: «Είμαι ο Κύριος και αληθινός Θεός που είμαι γεμάτος συμπόνια, έλεος, υπομονή και καλοσύνη. Ελεώ χιλιάδες ανθρώπους, ξεχνώ το κακό, την αδικία και την αμαρτία. Εναντιώνομαι στους αμετανόητους αμαρτωλούς».
Όλες αυτές τις ιδιότητες του Θεού τις έχουμε δει τόσο μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, όσο στην Καινή Διαθήκη, αλλά στο σήμερα. Καθημερινά βλέπουμε το πόσο μακρόθυμος, πόσο ελεήμων, πόσο υπομονετικός, πόση καλωσύνη, πόση συμπόνια, πόση και πόση αγάπη μας δείχνει, πόσο μας στηρίζει, πόσο μας προστατεύει. Και όλα αυτά από την απέραντη αγάπη Του, διότι επιθυμεί να μας σώσει όλους.
Ο Ιησούς Χριστός από την ημέρα που γεννήθηκε, μέχρι και σήμερα, αλλά και μέχρι την Δευτέρα Παρουσία Του, θα συνεχίζει να μας ελεεί και να μας προστατεύει υπομονετικά. Η υπομονή Του είναι και αυτή απέραντη, όση και η αγάπη Του. Αναμένει πότε θα αλλάξουμε ζωή, πότε θα μεταμορφωθούμε και θα επιστρέψουμε ολοκληρωτικά κοντά Του και όχι μερικώς. Το αίμα Του που έχυσε επάνω στον μαρτυρικό σταυρό, μας λυτρώνει από τις αμαρτίες μας, αρκεί εμείς να μετανοούμε και να εφαρμόζουμε τις εντολές Του.
Με πολλή αγάπη και υπομονή μας ελεεί, εμείς όμως πολλές φορές γινόμαστε σαν τους στρατιώτες που πάνω στον σταυρό του έριχναν το καρφί πιο μέσα. Η δική μας αμαρτία, γίνεται το καρφί και το σφυρί που χτυπούν τα χέρια και τα πόδια του Ιησού Χριστού επάνω στον σταυρό. Εκείνος όμως με υπομονή και αγάπη, ακόμα και επάνω στον σταυρό περιμένει να αλλάξουμε.
''Σκύλιασαν'' οι Τούρκοι με την ελληνική φρεγάτα ''Κωνσταντινούπολη''
Ένα παρόμοιο περιστατικό έγινε και στην Παλαιά Διαθήκη με τις 10 πληγές του Φαραώ. Κανονικά η πρώτη πληγή ήταν αυτή που έγινε τελευταία ( να σκοτωθούν όλα τα πρωτότοκα αγόρια των Αιγυπτίων καθώς και του Φαραώ), όμως από αγάπη, έλεος και υπομονή ο Θεός περίμενε ο Φαραώ να μετανοήσει. Δεν περίμενε 1 ή 2 ή 3 φορές, αλλά 9 φορές έδωσε ευκαιρία να μετανοήσει ο Φαραώ.
Άλλο ένα παρόμοιο περιστατικό βλέπουμε στην Παλαιά Διαθήκη με το λαό του Ισραήλ. Είδαμε το πόσες φορές τους βοήθησε ο Θεός, πόσες φορές του ευλόγησε, πόσες φορές τους προστάτευσε, αλλά όμως οι Εβραίοι κατά καιρούς έκαναν ασέβειες απέναντι στον Θεό. Ο Θεός τους έδωσε πολλές ευκαιρίες να αλλάξουν, όμως οι Εβραίοι συνέχιζαν. Όταν λοιπόν ο Θεός είδε ότι δεν διορθώνονται τότε πήρε την Χάρη από πάνω τους και έτσι οι Εβραίοι έγιναν αιχμάλωτοι σε άλλους λαούς. Ο Θεός τους είχε προειδοποιήσει πολλές φορές.
Το ίδιο κάνει και ο Θεός με εμάς σήμερα; Πόσο άλλο θα μας ελεεί ο Θεός; Πόσο άλλο θα υπομένει τις αμαρτίες μας; Πόσο άλλο θα μακροθυμεί όταν εμείς με τις αμαρτίες μας, χτυπάμε τα καρφιά επάνω στον σταυρό να μπουν πιο μέσα; Μήπως πλέον, η κατάστασή μας έχει φτάσει στο απροχώρητο; Μήπως χρειάζεται να μεταμορφωθούμε και να αλλάξουμε ζωή; Αν δεν θέλουμε να ζήσουμε αυτά που έζησαν οι Εβραίοι μετά τον θάνατο του προφήτη Ελισαίου, τότε ας το σκεφτούμε σοβαρά να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας.
