Με τίτλο «Ο Πούτιν έχει μόνο μία ευκαιρία να καλύψει τη συντριπτική του ήττα στην Ουκρανία», ο Γερμανός πολτικός αναλυτής Τόμας Γέγκερ σχολιάζει στο περιοδικό «Focus» τα δεδομένα που έχουν διοαμορφωθεί, ενώ μπήκαμε στο τρίτο μήνα εχθροπραξιών στα ουκρανικά εδάφη.

«Ο επιθετικός πόλεμος του Πούτιν κατά της Ουκρανίας συνεχίζεται εδώ και εννέα εβδομάδες», σχολιάζει ο πολιτικός αναλυτής διεθνών σχέσεων του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, Τόμας Γέγκερ και προσθέτει:

«Βασικά, η Ρωσία έχει ήδη χάσει τον πόλεμο – δεν μπορεί να επιτύχει τους πολεμικούς της στόχους. Ο μόνος τρόπος για τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου να μην αφήσει την ήττα να γίνει εμφανής, είναι να βρει μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων».

Στη συνέχεια της ανάλυσής του, ο Γέγκερ αναφέρει:

«Πώς μπορεί όμως να τερματιστεί ένας πόλεμος όπου ο επιτιθέμενος δεν θέλει να χάσει πολιτικά, αλλά έχει ήδη ηττηθεί; Αυτό είναι το ερώτημα που αιωρείται την ώρα που πολλοί εικάζουν ότι η Ρωσία θα μπορούσε να κλιμακώσει τη βία στην Ουκρανία επειδή δεν μπορεί να επιτύχει τους στόχους της στον πόλεμο, κι ούτε μπορεί να εφαρμόσει με επιτυχία τους πολιτικούς στόχους που επιδιώκει με αυτό τον πόλεμο.

Ο Πούτιν βασίστηκε σε υπερβολικά αισιόδοξα σενάρια για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και σε μια μη ρεαλιστική εκτίμηση της συνολικής κατάστασης, προκαλώντας σοβαρή ζημιά στη χώρα του.

Η Ρωσία αυτή τη στιγμή είναι πολιτικά απομονωμένη, από οικονομικής πλευράς βρίσκεται υπό τεράστια πίεση, ενώ στο μέλλον διακυβεύεται ο ρόλος της στο διεθνές στερέωμα.

Στο τέλος αυτού του πολέμου, η Ρωσία δεν θα είναι η τρίτη παγκόσμια δύναμη στην οποία ο Πούτιν ήθελε να αναβαθμίσει τον «ρωσικό λαό» με τις νεοιμπεριαλιστικές του φιλοδοξίες, αλλά μια τεράστια πεδιάδα με έλλειψη οικονομικών πόρων και πυρηνικούς πυραύλους.

Μια Σοβιετική Ένωση χωρίς ιδεολογική απήχηση και παγκόσμια πολιτική εμβέλεια. Ο πόλεμος έχει χαθεί για τη Ρωσία γιατί δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους της στον πόλεμο – τη γρήγορη ήττα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, τη δημιουργία μιας φιλορωσικής κυβέρνησης και την «απελευθέρωση» των Ουκρανών.

Για τη Ρωσία, ο πόλεμος χάθηκε επειδή δεν μπορεί να επιτύχει τους στόχους της – την ουδετερότητα και την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, την αποδυνάμωση του κράτους στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ και τον διαχωρισμό του από την ασφάλεια της Ευρώπης και των ΗΠΑ.

Αναφορικά με τις πολιτικές απαιτήσεις της Μόσχας τον Δεκέμβριο του 2021, η Ρωσία πέτυχε το αντίθετο: την πολιτική ενδυνάμωση της Δύσης, την στρατιωτική ενίσχυση στα σύνορα του ΝΑΤΟ, και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών- μελών της ΕΕ.

Ο Πούτιν θέλει να επεκτείνει ξανά τη ρωσική ζώνη επιρροής

Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος Πούτιν δεν θέλει να χάσει τον πόλεμο. Δεσμεύεται να επεκτείνει εκ νέου τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και να αποκαταστήσει το καθεστώς της χώρας ως παγκόσμιας δύναμης.

Ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία σημαίνει όμως ότι, εκτός από το πυρηνικό της οπλοστάσιο, η αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων που διαθέτει, εκτιμάται ότι είναι χαμηλότερη απ’ ότι πριν την έναρξη της εισβολής.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τον πρώτο μήνα του πολέμου, 40.000 από τους συνολικά 190.000 Ρώσους στρατιώτες που πολέμησαν στο μέτωπο είτε σκοτώθηκαν, είτε τραυματίστηκαν ενώ πολλοί από αυτούς παρέδωσαν τα όπλα.

Ο Πούτιν έχει χάσει τον πόλεμο από πολιτικής άποψης , ακόμα κι αν τον κερδίσει σε στρατιωτικό επίπεδο – κάτι που δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή.

Η Ουκρανία δεν θα έχει μια νόμιμη φιλορωσική κυβέρνηση, το ΝΑΤΟ είναι πιο ενωμένο από πριν, οι ΗΠΑ παραμένουν δεσμευμένες στην Ευρώπη και η παρουσία της Συμμαχίας στα ανατολικά της σύνορα θα ενισχυθεί. Η Ευρώπη δεν θα γίνει η ζώνη επιρροής της Ρωσίας.

Ποιες επιλογές δράσης υπάρχουν στην παρούσα κατάσταση;

Πρώτον, η Ρωσία να χάσει τον πόλεμο και ο πρόεδρος Πούτιν να οδηγηθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου. Η αντίσταση της Ουκρανίας είναι ικανή να απωθήσει τη ρωσική εισβολή με τη Ρωσία να ενεργεί ανάλογα.

Δεύτερον, να βρεθεί μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας για την επίτευξη ενός εδαφικού και πολιτικού συμβιβασμού, με το Κίεβο να διατηρεί την ουδετερότητά του και τα ρωσικά στρατεύματα να αποχωρούν από το ουκρανικό έδαφος.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν βασίζεται σε έναν στενό κύκλο σκληροπυρηνικών συμβούλων έχοντας επίσης και την στήριξη της Κίνας.

Ωστόσο, η κυβέρνηση του Πεκίνου τάχθηκε από νωρίς υπέρ μιας λύσης μέσω διαπραγματεύσεων, αλλά δεν έχει υποστηρίξει ακόμη αυτή τη θέση με σημαντικές πρωτοβουλίες.

Εκτός από μια στρατιωτική νίκη του Πούτιν που θα κατέληγε σε πολιτική ήττα, ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να αποφύγει την ταπείνωση είναι να βρει μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων με τους Ουκρανούς. Προφανώς, όμως ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου βλέπει τα πράγματα με διαφορετικό «μάτι».