Πρωτοφανές αλλά γεγονός! Οι φυσικοί έχουν καταφέρει να επιτύχουν την κβαντική τηλεμεταφορά μεταξύ δύο τσιπ υπολογιστών για πρώτη φορά.

Πριν από μερικά χρόνια αρχίσαμε να κατανοούμε τις κύριες πτυχές της κβαντικής φυσικής. Ακόμα και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δεν συμφωνούσε με πολλές θεωρίες που περιβάλλουν αυτόν τον νέο κόσμο για τη φυσική, διότι σε ορισμένες πτυχές δεν συμπίπτει με την ειδική θεωρία της σχετικότητας.

Αλλά αν και δεν κατανοούμε τα πάντα για την κβαντική φυσική δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις εκπληκτικές της ιδιότητες, μία από τις οποίες είναι η εμπλοκή, η οποία περιγράφει πώς όταν ένα ζεύγος ή ομάδα σωματιδίων παράγεται, αλληλεπιδρά ή μοιράζεται τη χωρική εγγύτητα και η κβαντική κατάσταση κάθε σωματιδίου δεν μπορεί να περιγραφεί ανεξάρτητα, αυτή είναι μία από τις θεμελιώδεις αντιθέσεις μεταξύ κλασικής και κβαντικής φυσικής.

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, σε συνεργασία με το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δανίας (DTU), έχουν αναπτύξει με επιτυχία συσκευές τσιπ, οι οποίες είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν την εφαρμογή της κβαντικής φυσικής δημιουργώντας και με χειρισμό μεμονωμένα σωματίδια φωτός μέσα σε προγραμματιζόμενα κυκλώματα νανο-κλίμακας .

Αυτά τα τσιπ κωδικοποιούν κβαντικές πληροφορίες στο φως που παράγονται μέσα στα κυκλώματα και μπορούν να επεξεργάζονται πληροφορίες με υψηλή απόδοση και εξαιρετικά χαμηλό θόρυβο. Αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί σε μια ικανότητα δημιουργίας πιο σύνθετων κβαντικών κυκλωμάτων που απαιτούνται σήμερα στις κβαντικές υπολογιστικές και επικοινωνίες, που σήμερα είναι οι πιο ισχυροί υπερυπολογιστές που υπάρχουν.

Η κβαντική τηλεμεταφορά προσφέρει κβαντική μεταφορά κατάστασης ενός κβαντικού σωματιδίου από το ένα μέρος στο άλλο, χρησιμοποιώντας την εμπλοκή. Η καθιέρωση αυτής της μπερδεμένης επικοινωνίας στο εργαστήριο δεν ήταν εύκολη υπόθεση.

«Ήμασταν σε θέση να επιδείξουμε έναν υψηλής ποιότητας σύνδεσμο εμπλοκής σε δύο τσιπ στο εργαστήριο, όπου τα φωτόνια σε κάθε τσιπ μοιράζονται μια κβαντική κατάσταση», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Dan Llewellyn.

«Κάθε τσιπ ήταν τότε πλήρως προγραμματισμένο για να εκτελέσει μια σειρά από επιδείξεις που χρησιμοποιούν την εμπλοκή … ήταν ένα πείραμα τηλεειδοποίησης δύο τσιπ, όπου η ατομική κβαντική κατάσταση ενός σωματιδίου μεταδίδεται στα δύο τσιπς μετά από μια κβαντική μέτρηση. Αυτή η μέτρηση χρησιμοποιεί την παράξενη συμπεριφορά της κβαντικής φυσικής, η οποία ταυτόχρονα καταρρέει τη ζεύξη εμπλοκής και μεταφέρει την κατάσταση του σωματιδίου σε άλλο σωματίδιο ήδη στο τσιπ του δέκτη. »

Τα αποτελέσματα έδειξαν αποτελεσματικότητα στην κβαντική τηλεμεταφορά 91 % και άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά.