Εμείς που ανήκουμε στις πολύ πρώιμες γενιές του Facebook είμαστε οι πιο hardcore. Γιατί βιώσαμε πράγματα στην εποχή που ακόμα κανείς δεν ήξερε τι είναι αυτό το δίκτυο και που μπορεί να φτάσει.

Το αντιμετωπίζαμε ως ένα καλύτερο Hi5 ή MSN και ως εκεί. Οι «πρωτόπλαστοι» του έχουμε να θυμόμαστε πολλά περισσότερα πράγματα για τα οποία ντρεπόμαστε σήμερα, σε σχέση με τους νεότερους. Τα καλοκαιρινά βράδια μάλιστα, αν κάνεις πολύ ησυχία θα ακούσεις δύο πράγματα. Το ένα είναι τα τζιτζίκια. Το άλλο ένας 30άρης να λέει σε ένα 17χρονο «εγώ στην ηλικία σου είχα κάνει like σε όλες τις σελίδες του Facebook».

Το λέμε με πλήρη γνώση της ντροπής που πρέπει να νιώθουμε. Αυτές οι σελίδες που ξεχάστηκαν στα μαύρα σκοτάδια του παρελθόντος, τότε που το μέσο ήταν σαν μόνιτορ υπολογιστή από το 1995. Με κάποιο περίεργο παιχνίδι της μοίρας, ξεμυτίζουν και πάλι στο timeline σου. Οι ακόλουθες 7 πολύ καμένες σελίδες είναι η δική μου ιστορία. Εμένα που είχα φτιάξει σελίδα με τίτλο «Νταλκαδιασμένοι όλου του κόσμου ενωθείτε». Ελπίζοντας ότι θα βρω γκόμενα έτσι.

Χωρίς τόνους. Σκέτο. Σκληρό. Δωρικό. Αυτά τα πράγματα δεν πρόκειται να στα μάθει το σχολείο. Υπάρχουν άνθρωποι που τα έμαθαν the hard way. Ειδικά τα 17χρονα που έφτιαξαν τη σελίδα πίσω στο 2010 είχαν φάει τη ζωή με το κουτάλι.

Με φατσούλα τότε που δεν ήταν τόσο δημοφιλής πρακτική. Η δοτικότητα ξεχειλίζει. Προαιώνια μηνύματα της ανθρώπινης ύπαρξης και συνέχειας βρίσκονται εδώ. Στα ξεκινήματα της η σελίδα μοίραζε ατάκες για να τις κάνεις στάτους. Τώρα ποστάρει βίντεο με γάτες.

Κατάλαβες φίλος; Από μικρά στο κρυφτό μαθαίναμε τα θεμέλια του κόσμου. Αν ο Καζαντζάκης είχε Facebook θα έβαζε αυτό στην περίφημη φράση του για τα τετραθέμελα. Όλοι μας κάνουμε την δική μας αναζήτηση. Το βασικότερο είναι να ξέρουμε που θα ψάξουμε. Πικάντικη λεπτομέρεια: η φωτογραφία-προφίλ είναι μια γάτα. Γιατί έτσι. Γιατί οι γάτες κυβέρνησαν στην Αίγυπτο και η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται.

Αποσιωπητική δίχως τέλος. Δίχως έλεος. Η ζωή είναι σκληρή παιδιά. Αλλά αυτή είναι η ομορφιά της. Μην ζητάτε αγάπες και λουλούδια. Να απαιτείτε την ειλικρίνεια. Είναι κι αυτό μια πικρή αλήθεια. Π.χ. ναι αγάπη μου, έχεις πάρει μερικά κιλάκια ή αυτό το φόρεμα σε παχαίνει. Ή Γιώργο χθες βράδυ προσποιήθηκα οργασμό. Και προχθές. Και την περασμένη βδομάδα.

Να και κάτι που δεν θα μπορούσε να έχει γράψει ο Κώστας Φορτούνης ή ο Λούκας Βιγιαφάνιες. Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι κραυγή του Κώστα Πρέκα την ώρα που θα ξαναπαντρευτεί. Ή το στάτους ενός 65άρη Χρυσαυγίτη. Όχι, γράψε λάθος. Δεν έχει ορθογραφικά.

Έκανε την επάνοδο του στο timeline μου μετά από πολλά χρόνια. Για δέκα λεπτά αναρωτιόμουν μήπως υπήρξε περίοδος στη ζωή μου που να με συντρόφευαν εθνικιστικές σκέψεις. «Δεν μπορεί να είμαι εγώ σκέφτηκα»…Μετά αναρωτήθηκα γιατί δεν με διαπόμπευσε κανείς από τους φίλους μου. Μετά έβαλα να ακούσω Νότη Σφακιανάκη. Ή το ζεις ως τα μπούνια ή δεν το ζεις καθόλου!

Μέσα στη σκληρή καθημερινότητα ξεχνάς τα πιο βασικά. Μην κλαις για εκείνο που χάθηκε γιατί δεν υπήρξε ποτέ. Θα μπορούσε να είναι εναλλακτικό όνομα. Φήμες λένε ότι κρυφό μήνυμα της λέσχης Μπίλντεμπεργκ κρύβεται πίσω από τον μυστικιστικό χαρακτήρα της φράσης. Πρόκειται βέβαια για μια από τις σκληροπυρηνικές σελίδες που ξεκίνησαν με greeklish όνομα και το έχουν έτσι ακόμα. Greeklish ή όχι το xanete με έψιλον. Επίσης, οι admins ποστάρουν ειδήσεις που υποχρεωτικά πρέπει να κάνουν λάθος το -αι με -ε στο τέλος ρημάτων. Μόνο έτσι παιρνούν τα διόδια. Ή περνούν. Κανείς δεν ξέρει.

Πηγή: