Η Ορθοδοξία είναι γεμάτη από Αγίους, που έζησαν, υπέφεραν και ανάδειξαν το κήρυγμα του Ιησού Χριστού με την ζωή τους.
Οι περισσότεροι έζησαν λίγα χρόνια μετά την έλευση του Χριστού και γεννήθηκαν στην γύρω από την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ωστόσο σχεδόν όλοι είναι λευκοί, ενώ στις εικόνες επικρατεί η λευκή γενειάδα τους.
Όμως υπάρχει ένας Άγιος, ο οποίος ανήκει στην μαύρη φυλή και παρόλο τον ρατσισμό των νεότερων χρόνων αναδείχθηκε σε Άγιο της Ορθοδοξίας.
Ο Άγιος Μωυσής (332 - 407π.Χ.) ήταν Αιθίοπας σκλάβος ενός κυβερνητικού αξιωματούχου στην Αίγυπτο που τον απέλυσε λόγω κλοπής και υποψίας για φόνο. Τότε ο Μωυσής έγινε αρχηγός μιας συμμορίας ληστών που περιπλανιόταν στην κοιλάδα του Νείλου, σκορπώντας τον τρόμο και τη βία.
Πρόκειται για μία μεγαλόσωμη και επιβλητική φιγούρα, η οποία ζούσε και κυριαρχούσε στην παρανομία της εποχής. Μια μέρα ένας άντρας τον έπιασε κατά τη διάρκεια μιας κλοπής. Την επομένη ο Μωυσής κολύμπησε κατά μήκος του Νείλου (πράξη καθόλου ασήμαντη) με ένα μαχαίρι στο στόμα, ώστε να σκοτώσει τον άντρα. Όταν έφτασε στο σπίτι του, ο άντρας είχε τραπεί σε φυγή. Ο Άγιος Μωυσής, αντί αυτού, σκότωσε τέσσερα από τα πρόβατά του πριν ξαναβάλει το μαχαίρι στο στόμα του και κολυμπήσει προς τα πίσω.
Λίγο καιρό αργότερα οι αρχές έφτασαν πολύ κοντά στο να τον συλλάβουν και εκείνος βρήκε κρυψώνα σε ένα μοναστήρι. Η επιρροή των μοναχών σε εκείνον ήταν τόσο μεγάλη που μεταστράφηκε και έγινε μοναχός. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εκεί.
Μερικά χρόνια αργότερα μια ομάδα κλεφτών θέλησε να ληστέψει το μοναστήρι όπου έμενε ο Άγιος Μωυσής. Εκείνος τους έπιασε, τον χτύπησε και τους έσυρε στον αρχιμοναχό για να ρωτήσει τι να κάνει, γνωρίζοντας ότι δεν «μπορούσε» να τους σκοτώσει. Ο προϊστάμενος του μοναστηριού του είπε να τους συγχωρήσει και να τους διώξει, κάτι που εξέπληξε τόσο πολύ τους ληστές που όλοι ζήτησαν συγγνώμη, προσηλυτίστηκαν και έγιναν και εκείνοι μοναχοί.
Τελικά, ο Άγιος Μωυσής πέθανε στα χέρια μιας ομάδας πολεμιστών που επιτέθηκαν στο μοναστήρι όταν ήταν 75 ετών – αλλά όχι πριν καταφέρει να βοηθήσει 70 από τους μοναχούς να δραπετεύσουν. Ο Άγιος Μωυσής επέλεξε να μείνει πίσω μαζί με μερικούς άλλους μοναχούς για να καθυστερήσει τους πολεμιστές.
