«Στις 12 το μεσημέρι ο πατέρας μου δέχτηκε στο σπίτι δυο στρατηγούς. Μετά από τρία τέταρτα της ώρας, ο πατέρας μου βγήκε από το δωμάτιο, λέγοντας μου πως ο Αδόλφος Χίτλερ του ειχε δώσει την επιλογή είτε να αυτοκτονήσει με δηλητήριο, είτε να συλληφθεί και να προσαχθεί σε λαϊκή δίκη.

Ο Χίτλερ τον διαβεβαίωσε πως, αν αποφάσιζε να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, θα φρόντιζε για την οικογένειά του. Μου ειπε αντίο, φορώντας τη στρατιωτική του ενδυμασία και μπήκε σε ένα αυτοκίνητο, μαζί με τους άλλους δυο στρατηγούς. Κάθισε στο πίσω κάθισμα και το αυτοκίνητο έφυγε. Μετά από 15 λεπτά λάβαμε ένα τηλεφώνημα πως ο πατέρας μου ειχε πεθάνει από εγκεφαλική αποπληξία»....

Μια επιστολή, γραμμένη από τον Μάνφρεντ Ρόμελ, γιο του στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ,αποκαλύπτει τις τελευταίες ώρες του διαβόητου στρατιωτικού που έμεινε στην ιστορία ως η «Αλεπού της Ερήμου».
Το γράμμα, που συνέγραψε ο, τότε 15χρονος, Μάνφρεντ, πουλήθηκε σε δημοπρασία αντικειμένων σχετικών με το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η επιστολή έχει ημερομηνία 27 Απριλίου 1945, σχεδόν έξι μήνες μετά την αυτοκτονία του Ρόμελ, και ο νεαρός Μάνφρεντ αναγκάστηκε να τη συγγράψει μετά από την πίεση των Συμμαχικών Δυνάμεων στις οποίες ειχε παραδοθεί και οι οποίες είχαν νικήσει τον πόλεμο.

Στις 20 Ιουλίου 1944 έγινε μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ από τον συνταγματάρχη Κλάους φον Στάουφενμπεργκ. Η Γκεστάπο, που ανέλαβε την εξιχνίασή της, θεώρησε πως αν και ο Ρόμελ δεν συμμετείχε στη συνωμοσία, κατόπιν θα συμμαχούσε με την ομάδα των αξιωματικών γύρω από τον φον Στάουφενμπεργκ, σε περίπτωση που ο Φίρερ έπεφτε νεκρός. 

Ο Ρόμελ κατηγορήθηκε ότι γνώριζε τα σχέδια της απόπειρας και ο Χίτλερ του έστειλε δύο έμπιστους στρατηγούς τους με μια επιστολή του στο σπίτι του στο Χέρλινγκεν, δίνοντας του την εξής επιλογή: είτε να δεχθεί να περάσει από δημόσια δίκη, ενώπιον «λαϊκού δικαστηρίου», είτε να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, με αντάλλαγμα να μην αποκαλυφθεί μελλοντικά ο ρόλος του στη συνωμοσία. Στις 14 Οκτωβρίου 1944 κατάπιε μια κάψουλα υδροκυανίου στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου και πέθανε μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα.

Ο, 82χρονος σήμερα, Μάνφρεντ Ρόμελ ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε δήμαρχος στη Στουτγάρδη από το 1974 ως το 1996.

Ο Έρβιν Ρόμελ, η "Αλεπού της ερήμου", υπήρξε σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες στη σύγχρονη πολεμική Ιστορία. Χάρη στα κατορθώματά του κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανέβηκε γρήγορα στις ανώτερες βαθμίδες του γερμανικού στρατού.

Όταν ο Χίτλερ ήρθε στην εξουσία, δεν άργησε να αντιληφθεί τις ικανότητες του νεαρού στρατηγού, που σύντομα έγινε ο ευνοούμενός του. Πολεμώντας πάντα στην πρώτη γραμμή δίπλα στους άνδρες του, ο Ρόμελ διακρίθηκε επανειλημμένα χαράσσοντας νέες στρατηγικές. Επίσης, επινόησε αμυντικά τεχνάσματα και πρωταγωνίστησε σε ένα από τα δυσκολότερα θέατρα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

O Rommel ήταν ο πρώτος που διέκρινε ότι ο πόλεμος της ερήμου ήταν παράξενα παρόμοιος με τον πόλεμο στη θάλασσα .Οι μηχανοκίνητες μονάδες θα μπορούσαν να κινηθούν κατά βούληση σε κάθε κατεύθυνση, όπως και τα πλοία πάνω από τον ωκεανό.

Ο Rommel περιέγραψε την ομοιότητα Όποιος έχει τα όπλα με το μεγαλύτερο εύρος έχει το μακρύτερο βραχίονα, όπως ακριβώς στη θάλασσα. Όποιος έχει τη μεγαλύτερη κινητικότητα μπορεί να εξαναγκάσει τον αντίπαλό του να ενεργήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες του. "

Ο Ρόμελ, με πολύ κατώτερες αριθμητικά δυνάμεις, ανατρέπει ολοκληρωτικά το σκηνικό. Στις μάχες αυτές χρησιμοποιεί πολλά τεχνάσματα: διατάζει ψευδείς υποχωρήσεις που οδηγούν σε παγίδες, τοποθετεί παλιούς κινητήρες αεροσκαφών σε φορτηγά με σκοπό να σηκώνουν σκόνη για να δείχνουν υπέρτερες οι δυνάμεις του, μετακινεί φορτηγά προς κάποια κατεύθυνση για να επισημανθούν από την αεροπορία και το βράδυ αυτά γυρίζουν στη βάση τους, δημιουργεί ξύλινα ομοιώματα τανκς για την παραπλάνηση των αεροπλάνων αναφοράς του εχθρού όσον αφορά τις δυνάμεις του στρατού του, κατά τη διάρκεια των μαχών στήνει ψεύτικα πυροβόλα για τον αποπροσανατολισμό του εχθρού κτλ. Οι Βρετανικές δυνάμεις πέφτουν συχνά στις "παγίδες" αυτές, που επάξια του χαρίζουν το προσωνύμιο «αλεπού της ερήμου»......

To σχόλιο του ''Sniper Veteran''*για τον Ρόμελ..

''Ο Ε.Ρομελ ήταν πράγματι ενας πολεμιστής, και ιππότης στρατιωτικά, αυτό το αναγνώριζαν πρώτοι απ' όλους οι αντίπαλοι του

Απέναντι του είχε βέβαια να αντιμετωπίσει τον ''περίφημο'' Μοντγκόμερι έναν σαλτιμπάγκο με.. συλλογή από εκκεντρικά καπέλα που κατάφερε μόνο και μόνο με τις γνωριμίες του να περάσει στον πολύ κόσμο ως άξιος στρατηγός.....

Μια επιπλέον πληροφορία: Ο Ρομελ ήταν διοικητής της περίφημης 7th Panzer Division, της αποκαλούμενης και "Μεραρχία Φάντασμα".

Ο λόγος; Στην εισβολή στην Γαλλία δρούσε με τέτοια ταχύτητα που ούτε το ίδιο το γερμανικό Επιτελείο δεν μπορούσε να παρακολουθήσει την πορεία της. Δεν ήξεραν ούτε οι Γερμανοί που ήταν, φαντάσου οι Γάλλοι.

Μαέστρος της μάχης τεθωρακισμένων ο Ρόμελ, πρωτοπόρος της εποχής".