Ο Γάλλος νεογνολόγος Πατρίκ Πλαντίς είναι, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού ερευνητικού πρότζεκτ DigiNew-B!

Το πρόγραμμα έχει ως στόχο να ανιχνεύει τις λοιμώξεις στα πρόωρα μωρά, χρησιμοποιώντας μεθόδους της τεχνητής νοημοσύνης. Οι γονείς φυσικά θα το αποδεχθούν, δίχως άλλο, καθώς πλέον είναι άκρως φοβισμένοι με όλα αυτά που μεταδίδονται για τον κορωνοϊό.

Άραγε αργότερα, η τεχνητή νοημοσύνη θα αναλάβει περισσότερες αρμοδιότητες σχετικά με τις γεννήσεις; Μήπως θα αποφασίσει πόσα παιδιά θα γεννιούνται και πόσα όχι λόγω ασθενειών;

Ευχόμαστε όλα να συμβαίνουν για καλό της ανθρωπότητας.

Εξηγεί ο Πλαντίς:

«Γιατί τεχνητή νοημοσύνη; Γιατί έχουμε να κάνουμε με ένα σύνθετο πρόβλημα. Ο γιατρός μπορεί συνήθως να δει δύο-τρία συμπτώματα και να καταλάβει ότι το μωρό έχει πάθει λοίμωξη. Με ένα πρόωρο μωρό, είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα, γιατί τα συμπτώματα είναι ασαφή και όχι ευδιάκριτα. Και αυτό που βλέπουμε μπορεί να οφείλεται σε κάτι άλλο και όχι στην μόλυνση. Για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, έχουμε ανάγκη την τεχνητή νοημοσύνη, γιατί μας επιτρέπει να αναλύουμε σύνθετα προβλήματα. Μας επιτρέπει να ενσωματώνουμε ένα ολόκληρο πακέτο διαφορετικών παραμέτρων στη διαδικασία της διάγνωσης και βοηθά τον γιατρό να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει.

Καταρχάς προσπαθούμε να μην διεισδύουμε, να μην μπλεκόμαστε με το μωρό, αλλά να χρησιμοποιούμε όλα τα διαθέσιμα δεδομένα. Αυτά που υπάρχουν στις οθόνες: τους καρδιακούς παλμούς, το ρυθμό της ανάσας, την οξυγόνωση. Έχουμε επίσης κλινικά δεδομένα που τα παίρνουμε από το βίντεο. Και έχουμε και τα στοιχεία που παίρνουμε από τον έλεγχο της νοσοκόμας. Τα συγκεντρώνουμε όλα και ενσωματώσουμε πολλά μωρά στη μελέτη μας. Έτσι μπορούμε να βρούμε τα μωρά που αντιμετωπίζουν κίνδυνο λοίμωξης και αυτά που είναι υγιή. Με βάση αυτά τα στοιχεία, αν κάνουμε μια προβολή για κάποιο παιδί σε αυτές τις αναλύσεις, θα έχουμε την πιθανότητα να υποστεί ή όχι κάποια λοίμωξη μέσα στο χρόνο. Το σύστημα στέλνει ειδοποίηση στον γιατρό, ώστε να αποφασίσει αν πρέπει να ξεκινήσει ή όχι κάποια αγωγή.

Η εξέλιξη προς την οποία οδεύουμε, συνδυάζει την τεχνολογική με την ανθρώπινη πρόοδο. Δεν είναι σε αντινομία. Το αντίθετο συμβαίνει. Χάρις στα συστήματα διαγνωστικής υποστήριξης, δίνεται περισσότερος χρόνος στους ανθρώπους και στις σχέσεις. Η ιατρική εξελίσσεται διαρκώς σ’ αυτά τα δύο ζητήματα. Υπάρχει τεχνολογική πρόοδος και ταυτόχρονα πρόοδος στην νεογνολογία, στη σχέση των γονιών με τα παιδιά τους, σε οτιδήποτε έχει να κάνει με το περιβάλλον του νεογνού, στο οποίο γίνεται σημαντικά βήματα. Χρειάζονται και τα δύο για να προχωρήσει η ιατρική».