Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη  μνήμη του Αποστόλου Ματθία. Επίσης, εορτάζουμε τους Μάρτυρες Αλέξιο, Δημήτριο, Ιάκωβο, Ιουλιανό, Ιωάννη και Λεόντιο, οι οποίοι παρέμειναν σταθεροί και ακλόνητοι στην πίστη, όπως συμβαίνει και σήμερα με πολλούς ήρωες χριστιανούς σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Ο Απόστολος Ματθίας είναι ο δωδέκατος Απόστολος, ο οποίος είχε εκλεγεί από τους έντεκα αποστόλους με κλήρωση μεταξύ δύο προσώπων και έλαβε τη θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη, ο οποίος από μαθητής έγινε προδότης. Αμέσως μετά τη Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, συγκεντρώθηκαν οι Απόστολοι και με προτροπή του Πέτρου «έστησαν δύο άνδρες, τον Ιωσήφ τον καλούμενον Βαρσαββάν», ο οποίος ονομάστηκε Ιούστος, και «Ματθίαν», και αφού προσευχήθηκαν όλοι μαζί έριξαν κλήρους. «Ο κλήρος έπεσεν επί Ματθίαν, και συγκατεψηφίσθη μετά των ένδεκα Αποστόλων» (Πράξ. 1, 26).

Η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει περισσότερες πληροφορίες για τον Απόστολο Ματθία. Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε αρχικά στον ευρύτερο κύκλο των 70 Αποστόλων. Αρχαιότατη εκκλησιαστική παράδοση αναφέρει πως κήρυξε πρώτα στην Ιουδαία και κατόπιν πήγε στην Αιθιοπία, όπου ολοκλήρωσε το ιεραποστολικό του έργο με μαρτυρικό, σταυρικό θάνατο από τους ειδωλολάτρες. Άλλη ιστορική παράδοση αναφέρει πως θανατώθηκε στη Σεβαστούπολη, και άλλη ότι δέχθηκε το στεφάνι του μαρτυρίου στην Ιερουσαλήμ.

Σημασία όμως έχει ότι και ο Ματθίας επιβεβαίωσε με τη ζωή του, την ιεραποστολική του δράση και το μαρτυρικό του τέλος την προτροπή του Ιησού Χριστού προς τους μαθητές του: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν· και ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 28, 19 – 20).

Ο υμνογράφος εκφράζει στο τροπάριο που ακολουθεί την ομοουσιότητα του Υιού με τον Θεό Πατέρα, αλλά και την δικοί μας ενότητα με τους Αποστόλους.

«… Καὶ σὺ μὲν Κύριε, πρὸς τὸν ἀρχίφωτον ἀνελήφθης Πατέρα, οἱ δὲ ἐκήρυττον πανταχοῦ τὸν λόγον, τοῖς θαύμασι πιστούμενοι. Διὸ οἱ φωτισθέντες δι’ αὐτῶν δοξάζομέν σου, τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, φιλάνθρωπε Κύριε. (ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΕΩΘΙΝΟΝ Γ’. Ἦχος γ’ Ἰδιόμελον)

Οι Απόστολοι και οι μάρτυρες της Πίστεως πρεσβεύουν για όλους μας στο θρόνο του Τριαδικού Θεού μαζί με τη μεσίτριά μας Θεοτόκο Μαρία.

Ένας ύμνος του Παρακλητικού Κανόνα επισημαίνει αυτή την εμπειρία μεταξύ των πιστών και της Υπεραγίας Θεοτόκου.

«Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, μη μου ελέγξη τας πράξεις ενώπιον των Αγγέλων, παρακαλώ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι εν τάχει».