Ο Ζαχαρίας (σημαίνει "μνήμη Θεού") είναι πρόσωπο της Αγίας Γραφής και παραδοσιακά θεωρείται συγγραφέας του βιβλίου Ζαχαρίας. Ήταν προφήτης των δυο φυλών του Βασιλείου του Ιούδα και ενδέκατος από τους Δώδεκα Μικρούς Προφήτες. Η προφητική του δράση ξεκίνησε κατά το δεύτερο έτος της βασιλείας του Δαρείου Α’, ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο το 521 π.Χ. Όπως και ο προφήτης Ιεζεκιήλ, ήταν ιερατικής καταγωγής.
Το βιβλίο του Ζαχαρία εισάγει τον προφήτη σαν γιο του Βερεχία, γιου του Ιδδώ. Αποτελείται από 14 κεφάλαια, στα οποία μέσω των προφητειών του παραπέμπει τον λαό να προχωρήσει σε αποκατάσταση του ναού του Θεού ο οποίος είχε καταστραφεί από τα στρατεύματα του Ναβουχοδονόσορα το 586 π.Χ. Το μήνυμα του είναι θετικό αφού αναφέρει πως ο Θεός θα αποκαταστήσει το ναό και θα καταστρέψει τους εχθρούς του, οι οποίοι κρατούσαν τον λαό του υποδουλωμένο.
Οι Μπαχάι δάσκαλοι πραγματοποίησαν συγκρίσεις μεταξύ των προφητειών του Ζαχαρία και των Σουρίι-ι-Χαϊκάλ στην Κλήση του Κυρίου των Οικοδεσποτών, μια συλλογή των Ταμπλέτων του Μπαχαουλάχ.
Στο λειτουργικό ημερολόγιο της Ανατολικής Ορθοδοξίας η ημέρα εορτής είναι η 8η Φεβρουαρίου. Εορτάζεται στις 3 Ιουλίου με τους άλλους Μικρούς Προφήτες στο ημερολόγιο των αγίων της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τον τιμά στις 6 Σεπτεμβρίου.
