Ο Άγιος Παρθένιος ήταν επίσκοπος Λαμψάκου στη Μικρά Ασία τον 4ο μ.Χ αιώνα. Η μνήμη του τιμάται στις 7 Φεβρουαρίου.
Ο Άγιος Παρθένιος έζησε τον τέταρτο μ.Χ. αιώνα, την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και ο πατέρας του, Χριστοφόρος, ήταν διάκονος στην Εκκλησία της Μελιτοπόλεως. Ασχολούνταν με την αλιεία και με τα ψάρια που έπιανε βοηθούσε αυτούς που είχαν ανάγκη. Αν και εντελώς αγράμματος, ήταν τόσο ενάρετος που το Άγιο Πνεύμα τον κατέστησε θαυματουργό. Μάλιστα, σε γεροντική ηλικία έμαθε να διαβάζει την Αγία Γραφή, οπότε απέκτησε θεωρητική και θεολογική μόρφωση και παράλληλα πρόκοβε στην αρετή, γι' αυτό και ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ή Φιλητός) τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο και λίγο αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον χειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου.
Εκεί, κατά την Παράδοση, έγινε γνωστός για τα πολλά θαύματα του. Θεράπευε ασθενείς κυρίως που έπασχαν από καρκίνο, ανέστησε κάποιον που έχασε αδίκως τη ζωή του, βοήθησε τους ψαράδες στην αλιεία τους, όταν τους εμπόδιζε ο δαίμονας, θεράπευσε έναν νεαρό δαιμονισμένο, που ο ίδιος δεν γνώριζε ότι έχει μέσα του δαιμόνιο. Οργάνωσε όσο το δυνατόν καλύτερα την Εκκλησία της Λαμψάκου και αφού προείπε τα μέλλοντα εξεδήμησε ειρηνικά προς Κύριο.
Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία στις 7 Φεβρουαρίου. Θεωρείται προστάτης των καρκινοπαθών.
Όπως αναφέρεται στον Ορθόδοξο Συναξαριστή, η κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους, ενώ τμήμα αυτής φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρυμάλλη Ψαχνών Εύβοιας.
Απότμημα του ιερού λειψάνου του Αγίου Παρθενίου βρίσκεται στον Ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ιπποδρομίου Θεσσαλονίκης.
