Ο Απόστολος Θωμάς ανήκει στον κύκλο των δώδεκα μαθητών του Ιησού Χριστού. Προέρχεται από οικογένεια ψαράδων. Τιμάται ιδιαίτερα από την Εκκλησία την Καινή Κυριακή, δηλαδή το Αντίπασχα ή τη λεγόμενη Κυριακή του Θωμά.
Ο Θωμάς, λόγω της απουσίας του από την πρώτη εμφάνιση του Αναστημένου Χριστού, δυσπιστούσε στην πληροφορία που του προσέφεραν οι άλλοι μαθητές, για τη βεβαιότητα της Αναστάσεως. Με την παρουσία και πάλι του Κυρίου ενώπιον των μαθητών του στο υπερώο, οκτώ ημέρες μετά, ο Θωμάς αναδεικνύεται στον άνθρωπο ο οποίος με τη δημόσια ομολογία του μας διδάσκει τη βεβαιότητα της Αναστάσεως του Κυρίου ένεκα της «καλής απιστίας», της γόνιμης επιμονής του να βιώσει προσωπικά το λαμπροφόρο θαύμα, συναντώντας το Σωτήρα Χριστό. Τότε, παρακινήθηκε από το Θεάνθρωπο να ψηλαφήσει τις πληγές από τη λόγχη και τα καρφιά της σταύρωσης και να μην παραμένει άπιστος, αλλά να γίνει πιστός. Με δέος ο Θωμάς προσκυνά τον Αναστημένο Κύριο, αναφωνώντας: «ο Κύριος μου και ο Θεός μου». Η απάντηση του Αναστημένου Ιησού θα διδάσκει μέσα στους αιώνες όλους εκείνους οι οποίοι θα θέλουν να παραμένουν δύσπιστοι ενώπιον της αλήθειας του Ευαγγελίου: «ότι εώρακάς με, πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες», δηλαδή πιστεύεις, διότι με είδες, τρισευτυχισμένοι είναι εκείνοι που αν και δεν με είδαν πίστεψαν σε μένα.
Μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής, ο Θωμάς επιτελώντας την εντολή του αναστημένου Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», κήρυξε το λόγο του Θεού στους Πάρθους, τους Μήδους, τους Πέρσες και τους Ινδούς.
Στις Ινδίες, ο Απόστολος Θωμάς συνελήφθη από το Βασιλιά Μισδαίο, γιατί κατήχησε και βάπτισε το γιό του Αζάνη, τη γυναίκα του Τερτία και τις κόρες του Μυγδονία και Νάρκα. Επειδή έπεισε όλη την οικογένεια του Βασιλιά να ασπαστεί το χριστιανισμό, συνελήφθη από πέντε στρατιώτες οι οποίοι, αφού τον ανέβασαν σε όρος, τον σκότωσαν με τις λόγχες τους, επιβεβαιώνοντας κι αυτός, όπως οι πλείστοι των Αποστόλων, το λόγο του Κυρίου ότι θα κηρύξουν το Ευαγγέλιο, αλλά και θα αναδειχθούν σε μάρτυρες της Πίστεως.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
