Τιμούμε επίσης τη μνήμη του Αγίου Παραμόνου και άλλων 370 Χριστιανών, που μαρτύρησαν μαζί του, κατά τα μέσα του 3ου αιώνα, στο μεγάλο διωγμό του αυτοκράτορα Δεκίου.
Ο Άγιος Παράμονος και οι υπόλοιποι μάρτυρες είχαν συλληφθεί και βρίσκονταν φυλακισμένοι κοντά στον ποταμό Τίγρη. Συνέπεσε τότε να πραγματοποιούνται στην περιοχή εκείνη τελετές προς τιμήν της αιγυπτιακής θεάς Ίσιδος, στις οποίες πρωτοστατούσε ο φανατικός ειδωλολάτρης άρχοντας Ακυλίνος, με εντολή του οποίου, οι φυλακισμένοι οδηγήθηκαν μπροστά στους ειδωλολατρικούς βωμούς και τους ζητήθηκε να πάρουν μέρος στις θυσίες.
Η άρνησή τους και η ταυτόχρονη ομολογία του Χριστού εξαγρίωσε τον Ακυλίνο, που διέταξε τους στρατιώτες να τους κατασφάξουν. Με τον τρόπο αυτό έλαβαν οι μακάριοι τα στεφάνια του μαρτυρίου.
Το 1979 στη Σαμάρεια της Παλαιστίνης, στο ιερό προσκύνημα του Φρέατος του Ιακώβ, ο Ιερομόναχος Φιλούμενος, που καταγόταν από την κοινότητα Ορούντας της Επαρχίας Λευκωσίας και είχε δίδυμο αδελφό τον ιερομόναχο Ελπίδιο, κατακρεουργήθηκε από φανατικό, ο οποίος του επιτέθηκε με ζηλοφθονία, ένεκα του ιεραποστολικού έργου που επιτελούσε.
Κατά την ανακομιδή των λειψάνων του όλα τα μέλη του σώματος του ιερομάρτυρα βρέθηκαν κατά θαυμαστό τρόπο ενωμένα.
Η πατρίδα μας γεννά ανθρώπους οι οποίοι διακονούν με ένθεο ζήλο και αφοσίωση την Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία ανά την Οικουμένη και αναδεικνύονται αυθεντικοί θεματοφύλακες στη διαφύλαξη των πανορθοδόξων και παγχριστιανικών προσκυνημάτων και υπομένουν με θάρρος, μέχρι και το μαρτύριο του αίματος.
Όλη η νήσος μας τον τιμά, ιδιαίτερα τιμάται στη γενέτειρά του Ορούντα και στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου της Ορούντας καθώς και στην Εξαρχία του Παναγίου Τάφου στην εντός των τειχών Λευκωσία.
