Μπορεί να μην μετέτρεψαν το νερό σε κρασί όπως ο Ιησούς στον γάμο της Κανά, κατάφεραν όμως να το μεταμορφώσουν σε γυαλιστερό, μπρονζέ μέταλλο μέσα σε λίγα μόλις λεπτά.
Διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει στο περιοδικό Nature ότι δημιούργησε μια υγρή αλλά μεταλλική μορφή του νερού, η οποία συμπεριφέρεται ως άριστος αγωγός του ηλεκτρισμού, πριν τελικά επανέλθει στην κανονική υδάτινη μορφή του μια στιγμή αργότερα.
Θεωρητικά, τα περισσότερα υλικά μπορούν να γίνουν μεταλλικά αν συμπιεστούν σε ακραία πίεση, οπότε τα ηλεκτρόνια της εξωτερικής στοιβάδας τους απελευθερώνονται και κινούνται ελεύθερα, όπως συμβαίνει σε ένα χάλκινο σύρμα.
Ακόμα και το υδρογόνο, το ελαφρύτερο στοιχείο, πιστεύεται ότι μετατρέπεται σε μέταλλο κοντά στο κέντρο γιγάντιων πλανητών όπως ο Δίας ή ο Κρόνος. Αυτό όμως υπολογίζεται ότι συμβαίνει σε πιέσεις που υπερβαίνουν τις 12 εκατομμύρια ατμόσφαιρες, επίπεδο που σήμερα δεν μπορούν να επιτευχθεί στο εργαστήριο.
Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, οι ερευνητές κατάφεραν να δώσουν μεταλλικές ιδιότητες στο νερό χωρίς να ασκήσουν πίεση. Σκέφτηκαν να συνδυάσουν το νερό με αλκαλικά μέταλλα όπως το νάτριο, του οποίου τα εξωτερικά ηλεκτρόνια απελευθερώνονται εύκολα.
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: τα αλκαλικά μέταλλα αντιδρούν βίαια με το νερό και εκρήγνυνται. Για να ξεπεράσουν το εμπόδιο, οι ερευνητές ανέπτυξαν μια πειραματική διάταξη στην οποία μια σύριγγα απελευθέρωνε αργά ένα υγρό κράμα νατρίου και καλίου, μέχρι που σχηματίζονταν σταγόνες στην άκρη της βελόνας.
Καθώς η σταγόνα σχηματιζόταν μέσα σε έναν θάλαμο κενού, μια μικρή ποσότητα υδρατμών συμπυκνώθηκε στην επιφάνειά της και σχημάτισε ένα στρώμα νερού πάχους μερικών μορίων. Αμέσως, ηλεκτρόνια και ιόντα του μεταλλικού κράματος διαχύθηκαν στο νερό και το μετέτρεψαν σε μέταλλο με μπρονζέ απόχρωση.
Για τον Πάβελ Γιούνγκβιρθ της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών, μέλος της ερευνητικής ομάδας, το θέαμα του νερού να μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια του ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, λέει ο ίδιος στο δικτυακό τόπο του Nature.
Το εντυπωσιακό πείραμα ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από την κύρια δουλειά του, που είναι οι προσομοιώσεις οργανικών χημικών αντιδράσεων.
Εκτός όμως από διασκεδαστικό, το πείραμα έχει μεγάλη επιστημονική σημασία, αφού απέδειξε ότι το μεταλλικό νερό πράγματι υπάρχει.
