Η Ενρικέτα Μαρτί ήταν μία serial killer, μια γυναίκα με διπλή ζωή, που σκότωνε μόνο και μόνο για το χρήμα και έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι «Το Βαμπίρ της Βαρκελώνης».
Η δράση της ήταν περί τα 1900-1912, μια περίοδο που πολλοί Ισπανοί είχαν εγκατασταθεί τότε στην Βαρκελώνη, καθώς ήταν ένας τόπος με πολλές θέσεις εργασίας. Δυστυχώς όμως υπήρχε και φτώχεια, για αυτό και στον δρόμο ζητιάνευαν πολλά παιδιά και για τα δεδομένα της εποχής ήταν πολύ συνηθισμένες οι εξαφανίσεις τους από τους δρόμους. Εκείνη την περίοδο ήρθε και η Ενρικέτα στην Βαρκελώνη με σκοπό να δημιουργήσει μια νέα ζωή.
Η πρωινή της δουλειά ήταν η επετεία, ενώ το βράδυ δούλευε σαν πόpνη. Ήταν πάντα καλοντυμένη και σύχναζε σε μέρη της υψηλής κοινωνίας, ώστε να προσφέρει εκεί τις υπηρεσίες της. Αφού μάζεψε κάποια χρήματα άνοιξε το δικό της ποpνείο, όμως εκεί εξέδιδe παιδιά που γνώριζε στον δρόμο τις ώρες που ζητιάνευε, ενώ μετά τα καλούσε στο σπίτι της να μείνουν, όπου και τα σκότωνε.
Εκτός από την επετεία και την πορνεία, η Ενρικέτα δούλευε και ως θεραπεύτρια, χρησιμοποιώντας τα πτώματα των παιδιών για να παρασκευάζει κρέμες και φάρμακα, ενώ η ίδια έπινε το αίμα τους. Με τα οστά, τα μαλλιά και το λίπος έφτιαχνε τα φάρμακα που πουλούσε στην υψηλή κοινωνία, ως θεραπεία στη φυματίωση και για πολλά χρόνια κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα.
Οι εξαφανίσεις πολλών μικρών παιδιών της Βαρκελώνης οδήγησαν την αστυνομία στα ίχνη της. Εκείνη ομολόγησε τους φόνους της και προγραμματίστηκε δίκη, προκειμένου να οριστεί η ποινή της.
Επειδή όμως οι εξαφανίσεις των παιδιών στην Βαρκελώνη πλήθαιναν, η αστυνομία μέσα από τις έρευνες της οδηγήθηκε στην Ενρικέτα, η οποία παραδέχτηκε όλα της τα εγκλήματα. Δεν πρόλαβε όμως να καταδικαστεί σε ποινή, γιατί δολοφονήθηκε το 1913 από τις συγκρατούμενες της. Αυτό όριζε τότε ο άγραφος νόμος για τους δολοφόνουν των παιδιών μέσα στις φυλακές.
Η Ενρικέτα Ματί, έμεινε γνωστή «Το Βαμπίρ της Βαρκελώνης» και το χειρότερο από όλα στην υπόθεση ήταν η κυνικότητα με την οποία εκείνη διέπραττε τα εγκλήματα της, καθώς έκανε τα πάντα για τα λεφτά, όχι επειδή είχε κάποια διαταραχή. Σκότωνε τα παιδιά για να φτιάχνει φάρμακα και να τα πουλάει σε πλούσιους ανθρώπους, ενώ ο ακριβής αριθμός των θυμάτων της δεν μπορεί να υπολογιστεί μέχρι σήμερα και ποτέ κανένας από τους πελάτες της δεν μίλησε στις αρχές.