Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεωρία σχετικά με την περίοδο στην οποία τοποθετείται ο Τρωικός Πόλεμος και την κατάρρευση των «πολύχρυσων» βασιλείων της ανατολικής Μεσογείου της Εποχής του Χαλκού βρίσκεται στο επίκεντρο δημοσιεύματος του New Scientist, το οποίο τιτλοφορείται «World War Zero brought down mystery civilisation of “sea people”» (Ο Παγκόσμιος Πόλεμος Μηδέν που προκάλεσε την πτώση μυστηριώδους πολιτισμού «λαών της θάλασσας»).
Όπως αναφέρεται σχετικά, ο Τρωικός Πόλεμος – για την ακρίβεια, τα γεγονότα τα οποία ενέπνευσαν την Ιλιάδα και τα έργα του Τρωικού Κύκλου, μένοντας στην αιωνιότητα- ήταν στην πραγματικότητα μια πολύ μεγαλύτερη και πιο γενικευμένη σύγκρουση από αυτό που μας δίνει ο Όμηρος να καταλάβουμε. Ο θρυλική αναμέτρηση μεταξύ Αχαιών και Τρώων ίσως να αποτέλεσε μια από τις τελικές πράξεις μιας σύγκρουσης την οποία ένας αρχαιολόγος χαρακτηρίζει «Παγκόσμιο Πόλεμο Μηδέν», που είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των κραταιών πολιτισμών της ανατολικής Μεσογείου της Εποχής του Χαλκού, πριν 3.200 χρόνια.
Ο λόγος για αυτόν τον πόλεμο, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, ήταν ένας πολιτισμός τον οποίο οι περισσότεροι τείνουν να αγνοούν σήμερα, αν και πιθανώς να ήταν πανίσχυρος: Ο λόγος για τους μυστηριώδεις, από πολλές απόψεις, Λούβιους, οι οποίοι γενικά θεωρείται πως σχετίζονταν με τον επίσης ισχυρό πολιτισμό των Χετταίων, ενώ είναι γνωστοί (σχετικά) και για την εξαφανισμένη (ινδοευρωπαϊκή) λουβική γλώσσα.
