Ο Γ.Παπαδόπουλος εδικός σύμβουλος ελληνικής καταγωγής και βρίσκεται κοντά στον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ, στοχοποιεί την ελληνική κυβέρνηση προβαίνοντας σε σχόλια που παρεμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Ο ίδιος αναφέρει σε ανάρτηση του :
"Η σημερινή ελληνική ηγεσία δεν κατάφερε να αδράξει τη στιγμή.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να διαδραματίσει βασικό ρόλο συνομιλητή μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας, ως ορθόδοξης χώρας, και μιας χώρας με ιστορικούς δεσμούς και με τα δύο έθνη, όπως συμβαίνει μεταξύ των αραβικών εθνών και του Ισραήλ.
Αποφάσισε να συμβιβαστεί με το ΝΑΤΟ.
Ενώ την ίδια στιγμή, ο ιστορικός αντίπαλος της Ελλάδας, η Τουρκία, ανέλαβε τον ρόλο του μεσολαβητή και διεύρυνε το αποτύπωμά της.
Στο εσωτερικό, ο πόλεμος κατά της εκκλησίας ήταν εξαιρετικά αντιδημοφιλής, όπως και η πολεμική υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Το μέλλον της Ελλάδας είναι υπέρ της ορθοδοξίας, και ως μεσολαβητού μεταξύ ανατολής και δύσης, όπως ήταν ιστορικά, καθώς και πυλώνας σταθερότητας σε μια κατά τα άλλα ασταθή περιοχή. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται νέα ηγεσία ως μόνη λύση”.
Η παρέμβαση του συμβούλου του Τραμπ είναι στην ελληνική εσωτερική σκηνή, προκαλεί πολλαπλά κύματα αντιδράσεων σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Ο πρωθυπουργός από το Παρίσι χθες, προανήγγειλε ότι η χώρα μας δεν πρόκειται να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία, σε καμία περίπτωση, ενώ τόνισε ότι η Ελλάδα δεν συμμετέχει στην ένωση των προθύμων, που επιθυμούν την συνέχιση του πολέμου εκεί, σε μια αλλαγή πλεύσης της χώρας μας.
Παρόλα αυτά, η Αθήνα έχει πράξει έως τώρα, μεγάλα λάθη σχετικά με την Ουκρανία από το 2022 μέχρι σήμερα, με την παράδοση πυρομαχικών και οπλικών συστημάτων στο Κίεβο, την ίδια στιγμή που οι Τούρκοι πουλούσαν όπλα στους Ουκρανούς, και δήλωναν φίλοι με τους Ρώσους, χωρίς να ασχοληθεί καν η κυβέρνηση Μπάιντεν, που είχε ξεκινήσει κανονικό πόλεμο με την ρωσική πλευρά για τα δικά της συμφέροντα, που είναι τα ίδια με του Τραμπ και αφορούν τις σπάνιες γαίες κά .
Η αδιαμφισβήτητη στάση της πολιτικής ηγεσίας στην Αθήνα, ότι η Ρωσία είναι εχθρός της Ελλάδος, δεν κράτησε κατά το κοινώς λεγόμενο “ πισινή” σε οποιαδήποτε σενάριο εξομάλυνσης των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας, καθώς ο Τραμπ έρχονταν με φόρα για να πάρει την εξουσία στην Αμερική.
Τώρα οι δύο πλευρές, βρίσκονται σε φάση εξομάλυνσης και πιθανού μυστικού διαμοιρασμού του κόσμου, με την προϋπόθεση να αφήσουν έξω όσο γίνεται την Κίνα, αφήνοντας τον Μακρόν και το Μέρτζ, να ονειρεύονται εκστρατείες κατά της Ρωσίας και ναπολεόντειες νίκες.
Γερμανία, Βρετανία και Γαλλία έχουν τα δικά τους τεράστια συμφέροντα στο ουκρανικό υπέδαφος και ζητούν συνέχιση του πολέμου, για προσωπικό όφελος και τίποτε άλλο, και ορθώς απέχουμε ως Ελλάδα από αυτά τα σχέδια, ενώ οι ίδιοι θέλουν την Τουρκία στο αμυντικό σύστημα της Ευρώπης.
Μετά την σφαλιάρα που έφαγε ο Ζελένσκι από τον Τραμπ, δημιουργήθηκε μια ομάδα προθύμων χωρών στην Ευρώπη, η οποία στηρίζει την Ουκρανία και τις κυρώσεις στην Ρωσία, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συμφέρει ούτε την ελληνική Ναυτιλία, ούτε την Γεωργία και Βιομηχανία μας, που είχε παλαιότερα χοντρές παρτίδες με την Μόσχα.
Είναι καιρός να αυτονομηθούμε ως χώρα πέρα και μακριά από κάθε πολιτική αυτής της κάστας χωρών που μόνο δεινά έχει προκαλέσει ιστορικά στην Ελλάδα, η οποία στην παρούσα φάση είναι αντίθετη με τα ελληνικά συμφέροντα ( δημόσια και ιδιωτικά), ειδικά όταν οι ίδιες χώρες δήθεν εταίροι μας, πουλάνε αβέρτα όπλα αιχμής στο καθεστώς Ερντογάν, απαξιώνοντας τα στοιχειώδη συμφέροντα της Ελλάδος.
