Τα εξαφανισμένα χημικά του Άσαντ – Από τις γιγάντιες δεξαμενές με αέρια μουστάρδας, μέχρι το νευροτοξικό παράγοντα σαρίν

Το θηρίο φωτογραφήθηκε στο Batemans Bay στη Νέα Νότια Ουαλία από την κυρία Cassar, η οποία απέκρυψε το μικρό της όνομα. Η ίδια εξήγησε πώς το βρήκε ο πεντάχρονος γιος της στα ρηχά και έπαιζε μαζί του με το boogie board του.

«Ήταν σωληνοειδείς οργανισμοί που είχαν ως επί το πλείστον μπλε χρώμα και κάθε σωλήνας φαινόταν να είναι ένας μοναδικός οργανισμός, αλλά ήταν όλοι μαζεμένοι μεταξύ τους και προσκολλημένοι σε έναν βράχο», είπε.

«Σκέφτηκα ότι ίσως εμφανίζονταν διαφορετικά από ό,τι θα εμφανίζονταν κανονικά λόγω του ότι είτε ήταν νεκροί είτε ήταν έξω από το νερό. Δεν το άγγιξα, παρά μόνο τον βράχο πάνω στον οποίο βρισκόταν. Το άφησα στο νερό και φρόντισα ο γιος μου να μην το αγγίξει ξανά».

Στα στιγμιότυπα, τα μυστηριώδη μπλε εξαρτήματα του ζώου φαίνονται να απλώνονται προς διάφορες κατευθύνσεις. Η κ. Cassar μοιράστηκε τις εικόνες με μια σελίδα φυσιολατρών στο Facebook σε μια προσπάθεια να μάθει τι ήταν.
Ένα άτομο το χαρακτήρισε «ένα εξωγήινο τριχωτό κεφαλής», ενώ ένα άλλο το αποκάλεσε «εφιάλτη που έζησα πριν από λίγες νύχτες». Άλλοι πρότειναν διάφορους τύπους ζωοανθίδων, μια τάξη ζώων που συναντώνται συνήθως σε κοραλλιογενείς υφάλους, που ζουν ως αποικίες.

Ερωτηθείς για την εκτίμησή του, ο John Veron - επιστήμονας με το παρατσούκλι «Ο νονός των κοραλλιών» - συμφώνησε ότι οι σωλήνες ήταν «περίεργοι» και είπε ότι «δεν τους είχε ξαναδεί ποτέ».

Αλλά πρότεινε ότι θα μπορούσε να είναι Isaurus, ένα γένος ζωοανθίδων. Η θαλάσσια βιολόγος Rosemary Steinberg, η οποία ειδικεύεται στα κοράλλια, δήλωσε ότι πρόκειται για ένα μέρος του ζωικού βασιλείου που είναι «γνωστό ότι είναι δύσκολο να αναγνωριστεί χωρίς να έχεις το ζώο ακριβώς μπροστά σου».

«Αλλά είναι σίγουρα ζωοανθρωποειδές», πρόσθεσε. «Θα διακινδύνευα ότι είναι Zoanthus robustus χωρίς να τα δω από κοντά».

Ορισμένοι θεατές στο Facebook, πιστεύοντας ότι η κ. Cassar είχε αγγίξει το ζώο, εξέφρασαν την ανησυχία τους. Όμως ο Δρ Στάινμπεργκ δήλωσε ότι το είδος είναι «εξαιρετικά τοξικό» μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις.

Η ίδια εξήγησε: «Ο Στάινμπεργκ δεν έχει καμία σχέση με το φαινόμενο αυτό: "Δεν είναι καθόλου επικίνδυνα για να τα αγγίξετε ή να τα κοιτάξετε, αλλά μην τα φάτε και ίσως πλύνετε τα χέρια σας αν τα αγγίξετε πριν αγγίξετε το στόμα ή τα μάτια σας.

«Είναι εξαιρετικά τοξικά αν τα καταπιείτε, ή αν τα κρατήσετε σε ενυδρεία και αποφασίσετε να τα κόψετε για να έχετε περισσότερες αποικίες, και σας πέσει κάποιος από τους «χυμούς» τους στα μάτια σας.

«Τυπικά έχουν κεντρίσματα όπως οι μέδουσες, αλλά το χειρότερο που θα πάθετε από αυτά είναι ένας πολύ ήπιος ερεθισμός.

«Συνήθως περνούν τις μέρες με τα πλοκάμια τους μέσα και μοιάζουν με τρομακτικά δάχτυλα που βγαίνουν από το βυθό της θάλασσας, και μετά τα ανοίγουν τη νύχτα για να μοιάζουν με μαργαρίτες».