Στις 30 Δεκεμβρίου του 1924, ο Αμερικανός αστρονόμος Έντγουιν Χαμπλ ανακοίνωσε ότι είχε στοιχεία ότι ο γαλαξίας μας, γνωστός και Milky Way στα αγγλικά, ήταν ένας από τους πολλούς γαλαξίες σε ένα συνεχώς διευρυνόμενο σύμπαν.
Τη δεκαετία του 1920, ο Χαμπλ έγραψε ιστορία κοιτάζοντας μέσα από ένα τηλεσκόπιο 255 εκατοστών στο Όρος Γουίλσον στη Νότια Καλιφόρνια. Εκπαιδεύοντας το βλέμμα του στο Νεφέλωμα της Ανδρομέδας, παρατήρησε κάποια αστέρια παρόμοια με αυτά του γαλαξία μας, ωστόσο αρκετά πιο αμυδρά.
Ένα από αυτά τα αστέρια ήταν η μεταβλητή Cepheid, την οποία οι αστρονόμοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για τη μέτρηση των αποστάσεων.
Η ανακάλυψη της μεταβλητής Cepheid επέτρεψε στον Χαμπλ να συμπεράνει ότι το νεφέλωμα Ανδρομέδα δεν ήταν ένα κοντινό σύμπλεγμα αστεριών, όπως πίστευε, αλλά ένας εντελώς διαφορετικός γαλαξίας. Μέχρι τη δεκαετία του 1930, οι περισσότεροι αστρονόμοι είχαν πειστεί ότι ο γαλαξίας μας ήταν ένας από τους εκατομμύρια του σύμπαντος.
Η ίδια η ιδέα ότι υπήρχαν περισσότεροι από ένας γαλαξίες στο σύμπαν ήταν επαναστατική για την εποχή, η οποία έδωσε στον Χαμπλ τον τίτλο του μεγαλύτερου αστρονόμου, μετά το Γαλιλαίο.
Ωστόσο, η ανακάλυψη του ανθρώπου που πραγματικά αποτέλεσε επανάσταση για την αστρονομία δεν βραβεύτηκε ποτέ με βραβείο Νόμπελ.
Παρά τα επιτεύγματά του, ο Χαμπλ δεν κέρδισε ποτέ το βραβείο Νόμπελ στη φυσική, καθώς οι αστρονόμοι κρίθηκαν ακατάλληλοι για το συγκεκριμένο βραβείο – ένας κανόνας που από τότε, φυσικά, και έχει αλλάξει. Ωστόσο, έχει λάβει και άλλα βραβεία, ενώ τόσο ένας αστεροειδής όσο και ένας κρατήρας στη Σελήνη φέρουν το όνομά του.
Η πιο διάσημη τιμή του, όμως, για τις ανακαλύψεις και το έργο του, αναφέρει το biography.com, είναι το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη, το οποίο ξεκίνησε το έργο του το 1990, μετά από συνεργασία της ΝΑΣΑ και του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος). Πρόκειται για ένα όργανο για ολόκληρη την αστρονομική κοινότητα, που δίνει την δυνατότητα στους αστρονόμους από όλο τον κόσμο να το χρησιμοποιήσουν μετά από την απαραίτητη αίτηση.
Εάν τα αιτήματά τους γίνουν αποδεκτά, έχουν χρόνο για να μελετήσουν τη δουλειά τους προτού δημοσιευτούν δημόσια τα δεδομένα. Με το συγκεκριμένο σύστημα, μάλιστα, έχουν επιτευχθεί σημαντικές ανακαλύψεις όπως εκείνη της «σκοτεινής ενέργειας» καθώς και αποκαλύψεις για την «ηλικία» του σύμπαντος (13 έως 14 δισεκατομμύρια χρόνια).
