Ένας 68χρονος άνδρας από το Μιζούρι των ΗΠΑ πήγε σε κλινική πρωτοβάθμιας φροντίδας με ιστορικό μίας εβδομάδας συνεχούς πυρετού, ακολουθούμενη από 2 μήνες προοδευτικού, οδυνηρό οιδήματος στην δεξιά πλευρά του λαιμού του.

Περίπου δύο ημέρες πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων του ασθενούς, η οικόσιτη γάτα του πέθανε από κάποια ασθένεια. Ο κτηνίατρος, που την είχε εξετάσει, απεφάνθη ότι η γάτα είχε λευχαιμία αιλουροειδών και, χωρίς καμία εργαστηριακή εξέταση, την υπέβαλε σε θεραπεία με πρεδνιζόνη, την οποία χορήγησε στο κατοικίδιο ο ίδιος ο ασθενής.

Αδενική τουλαραιμία!

Η φυσική εξέταση του ασθενούς αποκάλυψε τρεις ερυθηματώδεις και ευαίσθητους λεμφαδένες. Το υπόλοιπο της φυσικής εξέτασης ήταν φυσιολογικό. Ο ορολογικός έλεγχος έδειξε ότι είχε μολυνθεί από το βακτήριο Francisella tularensis, το οποίο προκαλεί αδενική τουλαραιμία (Glandular Tularemia).

Η αδενική τουλαραιμία είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος τύπος τουλαραιμίας μετά την αδενο-ελκώδη (Ulceroglandular Tularemia) μορφή. Επειδή η καλλιέργεια απαιτεί συνθήκες επιπέδου βιοασφάλειας 3, η διάγνωση συχνά επιβεβαιώνεται ορολογικά.

Οι οικόσιτες γάτες μπορούν να μολυνθούν μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων θηραμάτων (π.χ. τρωκτικά, πτηνά κ.α.) και να μεταδώσουν τα βακτήρια στους ανθρώπους.

Ο ασθενής υποβλήθηκε σε θεραπεία με δοξυκυκλίνη για 4 εβδομάδες. Οι βλάβες βελτιώθηκαν εντός 5 ημερών και υποχώρησαν εντός 3 εβδομάδων.