Μάνφρεντ Βέμπερ, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP). Μαργκρέτε Βεστάζερ Συμμαχία των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE). Φρανς Τίμερμανς, Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (PES). Γιαν Ζαχραντίλ, Συμμαχία των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στην Ευρώπη (ACRE). Σκα Κέλερ, Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα (EGP). Νίκο Κουε, Ευρωπαϊκή Αριστερά (EL).
Αυτοί είναι οι υποψήφιοι που θα αναμετρηθούν στο πανευρωπαϊκό debate που θα λάβει χώρα στις Βρυξέλλες σήμερα, Τετάρτη, 15η Μαίου. Οι επικεφαλής των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα μιλήσουν για την οικονομία, την μετανάστευση, τη ασφάλεια της ΕΕ και την κλιματική αλλαγή
Η διαδικασία του πανευρωπαϊκού debate εισήχθη στην ευρωπαϊκή πολιτική από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο πριν από πέντε χρόνια.
Στις ευρωεκλογές του 2014 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διεκδίκησε ισχυρότερο ρόλο στην εκλογή του επόμενου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έθεσε ένα βασικό ζήτημα. Ο επικεφαλής της πολιτικής ομάδας του ΕΚ που θα λάβει τις περισσότερες έδρες, πρέπει να αναλάβει την προεδρία του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ.
Ο Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ εξελέγη πρόεδρος της Κομισιόν με αυτόν τον τρόπο. Ο θεσμός των κορυφαίων υποψηφίων (Spitzenkandidaten) δεν άρεσε καθόλου στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ οι οποίοι βάσει των ευρωπαϊκών συνθηκών επιθυμούν να έχουν ισχυρότερο ρόλο στην επιλογή του προέδρου της Κομισιόν.
Η αντιπαράθεση των έξι υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν θα έχει τρεις κυρίους άξονες: «Η Ευρώπη μου: τι σημαίνει για μένα;», «Περιβάλλον» και «Οι αξίες μας και ο κόσμος».
Θα καταφέρει εις εκ των έξι να αναλάβει την προεδρία της Κομισιόν;
Βάσει των Συνθηκών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (ήτοι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων), οφείλουν να λάβουν «υπόψη» το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών εκλογών.
Στις 28 Μαίου, δύο ημέρες μετά τις ευρωπαικές εκλογές, θα υπάρξει έκτακτη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όπου οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ θα κληθούν να αποφασίσουν για τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Ο κατακερματισμός του επόμενου κοινοβουλίου, η άνοδος των πατριωτικών κομμάτων και η διαφαινόμενη αδυναμία συγκρότησης ενός μεγάλου συνασπισμού καθιστούν σχεδόν βέβαιη την παρασκηνιακή συνεννόηση των 27, συν της μεγάλης Βρετανίας οι ευρωβουλευτές της οποίας αναμένεται να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο.
