Όπως έγραφε ο σπουδαίος Νίκος Καζαντζάκης, «Αν έστω και ένα παιδί σε κάποια άκρη του κόσμου πεθαίνει από την πείνα ή από τον πόλεμο, τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά».
Στην Υεμένη κάθε εννέα λεπτά πέφτει νεκρό ένα παιδί λόγω του πολέμου καταγράφει ο ΟΗΕ σε αυτόν τον "εμφύλιο" που άρχισε το 2015.
1.406 παιδιά που είχαν στρατολογηθεί από τους Χούτι σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης το 2020 και 562 παιδιά μέχρι τα μέσα της επόμενης χρονιάς.
Οι θάνατοι στον γενικό πληθυσμό από τον πόλεμο θα φτάσουν τους 377.000 πριν από το τέλος του έτους, ενώ 4,9 εκατομμύρια υποφέρουν από υποσιτισμό.
Μετά από χρόνια βίας στην εμπόλεμη Υεμένη, ο μισός πληθυσμός της πεινά και 400.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών κινδυνεύουν να πεθάνουν από υποσιτισμό. Ιδίως πεθαίνουν της πείνας κυριολεκτικά τα μισά παιδιά κάτω των 5 ετών.
Οι γονείς δεν τρώνε οι ίδιοι για να σιτίσουν τα παιδιά κι όπως αναφέρει ο ΟΗΕ το 43% των οικογενειών της Υεμένης μειώνουν τα καθημερινά γεύματα λόγω της οικονομικής αστάθειας.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Από την μια οι δολοφόνοι με τις λευκές ρόμπες του αραβικού “Συνασπισμού” κι από την άλλη οι Χούτι υποστηριζόμενοι από την Τεχεράνη.
Κι εκεί σκάνε βόμβες, κι εκεί υπάρχουν τουρκικά drones, κι εκεί χαροπαλεύουν, όχι μια εβδομάδα αλλά 7 χρόνια, ξεχασμένοι από όλους.
Το να συγκρίνεις δύο πολέμους είναι ανόητο, αφού κάθε πόλεμος είναι φρικτός, αλλά το να θυμάσαι μόνο τον έναν και να σφυρίζεις αδιάφορα για τον άλλον είναι εγκληματικό.
Αλήθεια πόσοι γνωρίζουν καν τα χρώματα της σημαίας της Υεμένης προκειμένου να τα βάλουν στα προφίλ τους στα social media. Γιατί αυτό περιμένουν άλλωστε τα σκελετωμένα αγγελούδια βρε αδελφέ... Πότε ο καναπεδάτος αντιμιλιταριστής θα τα θυμηθεί με ένα σπαραξικάρδιο ποστάρισμα.
Και να ήταν μονάχα η Υεμένη;
Μέσα σε ένα 48ωρο πραγματοποιήθηκαν αεροπορικές επιδρομές σε 4 χώρες της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης. Ωστόσο, μόνο η ευρωπαϊκή αεροπορική επιδρομή καλύφθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Πως λοιπόν όλα αυτά τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού να μην παρακαλούν να βρεθεί και για αυτούς ένας Πούτιν να τους βομβαρδίσει μήπως η Δύση ενδιαφερθεί;
Γιατί όπως αποδεικνύεται πρέπει να σε στοχοποιήσει κάποιος "διάσημος κακός" που εξυπηρετεί την αλάνθαστη φόρμουλα δαιμονοποίησης της πολιτικής ορθότητας για να υπάρξεις πραγματικά. Αλλιώς είτε ζωντανός είτε νεκρός παραμένεις ανύπαρκτος!
Όπου φτωχός και η μοίρα του;;;
Ο Γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκώ έλεγε πως “η υποκρισία είναι τα λύτρα που πληρώνει η αμαρτία στην αρετή”. Και για ακόμη μια φορά η βουτηγμένη στην αμαρτία-κοινωνική και πνευματική- διεθνής κοινότητα απέδειξε πόσο σάπια είναι, αφού σιώπησε εκκωφαντικά 7 χρόνια για την Υεμένη και άλλα πολλά για τις υπόλοιπες σφαγές, αλλά συγκλονίστηκε με το αδιαμφισβήτητο βέβαια δράμα των Ουκρανών.
Οι σύγχρονοι Φαρισαίοι , που έσπευσαν να εξαπολύσουν μύδρους σήμερα, εξαφανίστηκαν κατ΄ εξακολούθηση πρωτύτερα.. Η ένοχη Δύση σιώπησε ξανά, όπως σιωπά σε κάθε εμφύλια διαμάχη, που κοστίζει γεννιές και γεννιές θυμάτων σε χώρες της μαύρης ηπείρου.
Γιατί η Δύση δυστυχώς δεν έμαθε τι θα πει θάνατος ούτε από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και την επίθεση στους δίδυμος Πύργους, ούτε από τα χτυπήματα στο Λονδίνο, ούτε από την εκατόμβη νεκρών στο Μετρό της Μαδρίτης, ούτε από όσα συνέβησαν στον Μαραθώνιο της Βοστώνης, ούτε στο Μπατακλάν, ούτε στο Μάντσεστερ, ούτε, ούτε , ούτε....Κι όποιος δεν μαθαίνει τι θα πει θάνατος δεν έχει δικαίωμα στην Ανάσταση.
Γιατί η σαρκοβόρος Δύση έβλεπε και θα βλέπει επ΄άπειρον όλους αυτούς τους λαούς είτε στην Ασία είτε στην Αφρική ως υποανάπτυκτους, αφού τους ξεζούμισε πρώτα πλιατσικολογώντας στις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους. Για τη Δύση δυστυχώς αυτοί οι λαοί είναι ενοχλητικοί έγχρωμοι, που χαλάνε την αισθητική της. Μια αισθητική την οποία έπλασε με τον τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει, η χειρότερη πληγή της σύγχρονης κοινωνίας, τα όρνεα των ΜΜΕ!
Εκεί που το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ο νέος δημοσιογράφος είναι πως πουλάει μόνο ότι έχει να κάνει με “αίμα-ψέμα-σπέρμα”. Χορτάσαμε όμως κι από αίμα κι από ψέμα. Όσο για το σπέρμα; Περιμένουμε να γονιμοποιήσει τη μήτρα της γενικευμένης αντίδρασης....
