Μηνύματα προς το εξωτερικό, μια και βρισκόταν σε μικρή απόσταση από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, αλλά και προς το εσωτερικό της χώρας, έστειλε χθες από την Καβύλη Ορεστιάδας ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας.

«Η ελευθερία δεν είναι δεδομένη, η ανεξαρτησία δεν είναι δεδομένη, διαφυλάσσονται και διαφυλάσσονται με αγώνα, με προσπάθεια και πολλές φορές με το ύψιστο αγαθό, την ανθρώπινη ζωή», υπογράμμισε ο κ.Δένδιας, κατά την ομιλία του στην τελετή αποκαλυπτηρίων του Μνημείου για τους πεσόντες της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας στη Μάχη του Ρίμινι, στην Ιταλία, τον Σεπτέμβριο του 1944, που οργάνωσε ο Δήμος Ορεστιάδας στην πλατεία του χωριού Καβύλη.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Δημήτριο Χούπη, παρέστη στην τελετή η οποία άρχισε με την επιμνημόσυνη δέηση, την οποία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου  κ.κ. Δαμασκηνός.

Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου και η κατάθεση στεφάνων απ΄τους επισήμους.

Στην τελετή παρευρέθησαν, επίσης, ο Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Χρήστος Δερμεντζόπουλος, ο Γενικός Γραμματέας Υποδοχής Αιτούντων Άσυλο Δημήτριος Γλυμής, ο Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης Δημήτρης Γαλαμάτης, ο Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης Χριστόδουλος Τοψίδης, ο Συντονιστής Αποκατάστασης και Ανασυγκρότησης στον Έβρο Γιώργος Κέλλης, ο Δήμαρχος Ορεστιάδας Διαμαντής Παπαδόπουλος, η Αντιδήμαρχος Ρίμινι Φραντσέσκα Ματτέι, ο Πρόεδρος Πανελληνίου Συνδέσμου Ριμινιτών – Ιερολοχιτών Γεώργιος Μονογυιός, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και φορέων, καθώς και συγγενείς των πεσόντων.

Εκ μέρους της στρατιωτικής ηγεσίας παρέστησαν ακόμα, ο Διοικητής 1ης Στρατιάς/EU-OHQ Αντιστράτηγος Σταύρος Παπασταθόπουλος ως εκπρόσωπος του Αρχηγού ΓΕΣ, ο Διοικητής Δ΄ ΣΣ Αντιστράτηγος Παναγιώτης Καβιδόπουλος, εκπρόσωποι της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος, εν ενεργεία αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, καθώς και απόστρατοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας ανέφερε σε χαιρετισμό που απηύθυνε:

«Κυρίες και Κύριοι,

Είναι μεγάλη μου τιμή που βρίσκομαι εδώ σήμερα στην Καβύλη, αλλά είναι ακόμη μεγαλύτερη η χαρά μου όχι μόνο για την ίδια την επίσκεψη – όπως ξέρετε έρχομαι συχνά – γιατί αυτή τη φορά βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε μια κορυφαία στιγμή της ελληνικής Ιστορίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Μάχη του Ρίμινι, τον Σεπτέμβριο του 1944. Μια μάχη που ανέδειξε την παρουσία των Ελληνικών Δυνάμεων σε αυτή την μεγάλη προσπάθεια υπέρ της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, σε μια στιγμή μάλιστα που η Ελλάδα δεν είχε ακόμη απελευθερωθεί. Θυμάστε ότι οι Γερμανοί αποχώρησαν από την Ελλάδα πιεζόμενοι τον Οκτώβρη του 1944.

Αναδεικνύεται έτσι η συμβολή μας στην κοινή συμμαχική προσπάθεια και το γεγονός ότι αυτή δεν περιορίστηκε στα όρια της Εθνικής μας Επικράτειας, αλλά υπηρέτησε ευρύτερα τον αγώνα για Ελευθερία όλων των λαών, εκτός των συνόρων της τότε δουλωμένης Πατρίδας μας. Από τη Βόρειο Αφρική και τη μάχη του Ελ Αλαμέιν έως το Ιταλικό Μέτωπο και την προσπάθεια για τη διάσπαση της γοτθικής γραμμής του Στρατάρχη Κέσσερλινγκ, με την παρουσία του Ιερού Λόχου και της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας.

Πάντοτε η παρουσία μας εντασσόταν στη σταθερή προσήλωση στις αρχές της Ελευθερίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Σε αυτήν την ευρύτερη εθνική προσπάθεια εντάσσεται κι αυτή η μεγάλη ιστορική στιγμή.

Από εκείνη την μάχη, η ονομασία «ΡΙΜΙΝΙ» συνοδεύει την 3η Ταξιαρχία. Αποτελεί υπόμνηση όχι μόνο σε αυτούς που υπηρετούν, αλλά σε όλους μας, του καθήκοντος και ιστορικής ευθύνης.

Και οι πεσόντες εκείνης της μάχης υπενθυμίζουν, το αυτονόητο διαχρονικό μήνυμα: η ελευθερία δεν είναι δεδομένη. Η ανεξαρτησία δεν είναι δεδομένη. Διαφυλάσσονται. Και διαφυλάσσονται με αγώνα, με προσπάθεια και πολλές φορές με το ύψιστο αγαθό, την ανθρώπινη ζωή.

Θα ήθελα να σας πω κάτι που επαναλαμβάνω συχνά. Το ιστορικό παράδειγμα, η ιστορική μνήμη, έχει και αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν μετουσιώνεται σε σύγχρονη πρακτική. Η ιστορική συνέχεια δηλαδή διαφυλάσσεται μέσα από συγκεκριμένες επιλογές.

Στη δική μας χρονική συγκυρία, μετουσιώνεται μέσα από την τιτάνια, πρέπει να πω, προσπάθεια των Ενόπλων Δυνάμεων, να μεταρρυθμιστούν, να οδηγηθούν στην νέα πραγματικότητα για να επιτελέσουν το ίδιο, το βασικό τους, το συνταγματικό τους, το πατριωτικό τους καθήκον. Την υπηρεσία στην ελευθερία και την ανεξαρτησία των Ελλήνων. Στην διασφάλιση του ύψιστου αγαθού της ζωής, της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας της καθεμίας Ελληνίδας και του κάθε Έλληνα.Αυτό που έχουμε ονομάσει «Ατζέντα 2030».

Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, και σήμερα τον 21ο αιώνα, υπηρετούν και εκτός του ελληνικού εδάφους. Στα Δυτικά Βαλκάνια, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο Κόσοβο, στην Ερυθρά Θάλασσα όπου έχουμε τη Διοίκηση στην επιχείρηση «ASPIDES», στην επιχείρηση «EIRINI» βόρεια των ακτών της Λιβύης, στην επιχείρηση των Ηνωμένων Εθνών έξω από τον Λίβανο.

Με αυτές τις παρουσίες και τις προσπάθειες, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, υπηρετούν το παγκόσμιο αγαθό της νομιμότητας, υπηρετούν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, υπηρετούν τα ελληνικά συμφέροντα.

Και θα ήθελα να κάνω μια μικρή ευρύτερη αναφορά, θα μου επιτρέψετε, σε όλους όσους διαχρονικά έχουν χάσει τη ζωή τους, και πέρα από τα στενά γεωγραφικά σύνορα της Πατρίδας μας, σε μάχες, σε ασκήσεις και σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις.

Οι άνθρωποι αυτοί, οι γυναίκες και οι άντρες, δεν είναι «αδικοχαμένοι» όπως είναι η έκφραση που χρησιμοποιεί συνήθως ο λαϊκίστικος Τύπος.

Ο κίνδυνος και η αποδοχή, του ενδεχόμενου απώλειας του ύψιστου αγαθού που μας χάρισε ο Θεός, της ανθρώπινής ζωής, γίνεται ενσυνείδητα από τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, στην υπηρεσία ενός υπέρτερου αγαθού. Κι αυτό το υπέρτερο αγαθό είναι η Πατρίδα και ο άνθρωπος.

Είναι αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό. Αυτή η αποδοχή της ενδεχομένης θυσίας της ίδιας τους της ζωής. Είναι αυτό που καθιστά τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους ξεχωριστά από όλους εμάς τους άλλους. Άξια τιμής και σεβασμού από όλους μας. Όσοι χάθηκαν σε αυτές τις προσπάθειες είναι διαχρονικοί ήρωες και ένδοξοι υπηρέτες του Ελληνισμού. Του λαού και του Έθνους.

Η Αθηναϊκή Δημοκρατία, με τον στρατό των πολιτών έδωσε μνημειώδη αξιολόγηση των νεκρών της πόλης εκτός των συνόρων της, δια των χειλέων του πλέον επιφανούς ηγέτη του κλασσικού Ελληνισμού, του Περικλή, στον Επιτάφιο, με την χαρακτηριστική του φράση: «Ανδρών Επιφανών Πάσα Γη Τάφος». Σήμερα θα λέγαμε « Ανθρώπων Επιφανών Πάσα Γη Τάφος».

Κύριες και κύριοι, κύριε Δήμαρχε, χάρη στην πρωτοβουλία σας τιμάμε σήμερα τους νεκρούς του 1944 στο Ρίμινι και δι’ αυτών τιμάμε όσους χάθηκαν μέσα στα χρόνια στην Υπηρεσία του Έθνους, του Λαού, της Πατρίδας και της Ιδέας του ανθρώπου. Τους θυμόμαστε και οφείλουμε να τους θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό. Υπερασπιζόμενοι οι άνθρωποι αυτοί τις αξίες που και σήμερα οι Ένοπλες Δυνάμεις υπηρετούν. Την Πατρίδα, την Ελευθερία, την Δημοκρατία, την αξία του Ανθρώπου.

Με την ανέγερση αυτού του Μνημείου, ο Δήμος Ορεστιάδας προσέφερε μια διαρκή, ορατή και απτή υπόμνηση της θυσίας των απελθόντων αλλά και του χρέους των παρόντων. Αυτό είναι το καθήκον που οι Ένοπλες Δυνάμεις υπηρετούν με συνέπεια.

Θα ήθελα κύριε Αδαμάντιε Παπαδόπουλε, κύριε Δήμαρχε Ορεστιάδας, να σας ευχαριστήσω εξ ονόματος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων για αυτό που σήμερα μας παρέχετε. Την διαρκή υπόμνηση του εθνικού χρέους.

Σας ευχαριστώ πολύ».

Παπαδόπουλος: Το Μνημείο αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στους Έλληνες στρατιώτες που θυσιάστηκαν

Στον χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος Ορεστιάδας Διαμαντής Παπαδόπουλος τόνισε ότι η επιλογή της Καβύλης δεν ήταν τυχαία, καθώς εδώ εδρεύει η 3η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία «Ρίμινι», συνεχιστής της ιστορικής 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που διακρίθηκε στη Μάχη του Ρίμινι τον Σεπτέμβριο του 1944. Όπως υπογράμμισε, το Μνημείο αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στους Έλληνες στρατιώτες που θυσιάστηκαν, αλλά και παρακαταθήκη μνήμης για τις επόμενες γενιές.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες απηύθυνε στους δωρητές που συνέβαλαν στην ανέγερση του Μνημείου, καθώς και στα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου Καβύλης, που στήριξαν έμπρακτα την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή μέχρι την ολοκλήρωση του έργου.