Πώς η λέξη hangover συνδέθηκε με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ;
Κατά τη διάρκεια της βικτωριανής εποχής, η πρακτική της πληρωμής ενός «two-penny hangover» ήταν απίστευτα δημοφιλής στον άστεγο πληθυσμό της χώρας και ο όρος «two-penny hangover» χρησιμοποιήθηκε τόσο συχνά που εισήλθε στη σύγχρονη λογοτεχνία πολύ γρήγορα.
Το two-penny hangover δεν είναι η περιγραφή μιας πολύ φθηνής κατανάλωσης αλκοόλ στη Βικτωριανή Αγγλία. Είναι πραγματικά η επιλογή που είχατε για ύπνο εάν ήσασταν ένας από τους χιλιάδες άστεγους και άπορους που ζούσαν στις κύριες πόλεις της χώρας εκείνη την εποχή.
Εάν ζούσατε στους δρόμους και καταφέρατε να κερδίσετε χρήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανάλογα με το ποσό που είχατε, θα μπορούσατε να περάσετε τη νύχτα με έναν από τους τρεις τρόπους. Είτε πληρώνοντας μια δεκάρα για να καθίσετε (sit ups), δύο πένες για «hangover» ή 4 ή 5 πένες για να ξαπλώσετε.
Ας διευκρινίσουμε λοιπόν αυτές τις τρεις εναλλακτικές.
Τα sit ups της μιας δεκάρας ήταν η παραμονή σε ένα πάγκο σε εσωτερικό χώρο που είτε ήταν θερμαινόμενος είτε όχι, ήταν σίγουρα καλύτερος από τους παγωμένους δρόμους.
Για μια επιπλέον δεκάρα θα μπορούσατε να πληρώσετε για να κοιμηθείτε κυριολεκτικά πάνω σε ένα σχοινί. Αυτό ήταν πιθανώς οριακά πιο άνετο, καθώς το σχοινί θα σας εμπόδιζε να γλιστρήσετε στο πάτωμα ή να χτυπήσετε στο πάγκο μπροστά σας. Στις 6 το πρωί, δεν σας ξυπνούσαν, απλώς έκοβαν το σχοινί, για να γλιτώσουν χρόνο και για να θυμίσουν στους φτωχούς τη θέση τους σε αυτή την κοινωνία. Και αν είχατε 5 πένες τότε είχατε και ένα κρεβάτι για να γύρετε. Κι αν αναρωτιέστε, "γιατί να μην πάει κάποιος να κοιμηθεί σε ένα άλλο μέρος, όπως το πάρκο ή κάποιο πεζούλι" να σας θυμίσουμε πως απαγορευόταν να ξαπλώνεις στο δρόμο.
Αυτή η εικόνα των ανθρώπων που έχουν αποκοιμηθεί όρθιοι ήταν μια λέξη που άρχισαν να χρησιμοποιούν οι Άγγλοι για όσους μεθούσαν.
