Μία από τις ηρωικές φυσιογνωμίες της Κύπρου του 1974, ο στρατηγός ε.α. και τότε Ταγματάρχης που με τους στρατιώτες του και άλλες δυνάμεις Κυπρίων και της ΕΛΔΥΚ κράτησαν ελεύθερη στο μεγαλύτερο τμήμα της την Λευκωσία, ο Δημήτρης Αλευρομάγειρος, μιλώντας στον 9.84 , έκανε λόγο για προκλητικά ακατανόητη σπουδή του Νίκου Αναστασιάδη, να αποδεχτεί ένα Τουρκικής εμπνεύσεως ουσιαστικά σχέδιο, που είναι χειρότερο και από το σχέδιο «ζόμπι» Ανάν.

Ο ίδιος φώτισε άγνωστες πτυχές του Κυπριακού, με αναφορές ακόμη και στα άρθρα των εγγυήσεων που επικαλέστηκε η Τουρκία για την εισβολή και κατοχή, σημειώνοντας με έμφαση ότι είναι παρανοϊκό, να θες να βγάλεις από τα αδιέξοδα την Τουρκία στην πιο δύσκολη για την ίδια γεωπολιτικά στιγμή.

Σημείωσε με έμφαση, πως αν η Κύπρος οδηγηθεί σε λύση έκτρωμα, τότε το τελευταίο ανάχωμα έναντι της Τουρκία για τον Ελληνισμό, θα έπαυε να υπάρχει.

Ο Δημήτρης Αλευρομάγειρος γεννήθηκε στην Αθήνα από Μανιάτες γονείς το 1940.

Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού.

Αργότερα συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Πολέμου, τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), αλλά και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τον Απρίλιο του 1964 κατήλθε στην Κύπρο -μεταξύ των πρώτων εθελοντών Αξιωματικών- και έλαβε μέρος στην εκπαίδευση των Κυπρίων εθελοντών εθνοφρουρών της Ακανθού Αμμοχώστου και στη συνέχεια ως διοικητής λόχου του 206 Τάγματος Πεζικού έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Μανσούρας τον Αύγουστο του 1964.

Ως υπολοχαγός τον Ιανουάριο του 1967 κατάγγειλε στον μέραρχό του διοικητή της VIης Μεραρχίας Κιλκίς, υποστράτηγο Ανδρέα Βαρδουλάκη το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα του Απριλίου του 1967, όπως κατατέθηκε από τον ίδιον το στρατηγό στη δίκη των πρωταιτίων.

Για την πράξη του αυτή το Απριλιανό δικτατορικό καθεστώς τον έθεσε εκτός στρατεύματος επί 6 μήνες από τον Οκτώβριο 1967 έως τον Απρίλιο του 1968 και του στέρησε το δικαίωμα να προαχθεί κατ’ εκλογήν στο βαθμό του ταγματάρχη. Οι συνέπειες αυτές ήρθησαν μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

Το 1974 έλαβε μέρος στην αντίσταση κατά των Τούρκων εισβολέων ως διοικητής του 336 Τάγματος [αποτελούμενο εξ’ ολοκλήρου από Κυπρίους Εθνοφρουρούς] στην Πράσινη Γραμμή Λευκωσίας [από περιοχή ΕΛΔΥΚ μέχρι της οδού Λήδρας] η οποία και διατηρήθηκε ανέπαφος.

Τη δράση του αυτή εξύμνησε ο ελληνικός και κυπριακός Τύπος και έγινε ένας από τους ήρωες εκείνης της περιόδου, ενώ ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης του Δήμου Έγκωμης Λευκωσίας, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες του στη διάσωση της Λευκωσίας από τους εισβολείς.

Από το 1987 έως το 1990 υπηρετεί στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ως διοικητής Συντάγματος Ευελπίδων και διευθυντής σπουδών, θέση στην οποία τον βρίσκει η αποστρατεία τον Ιούνιο του 1990 με το βαθμό του ταξίαρχου.

Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ [Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας] επανέρχεται στο στράτευμα τον Δεκέμβριο του 1993, προάγεται σε αντιστράτηγο και τοποθετείται Α’ υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Το 1995 αναλαμβάνει τη διοίκηση της Στρατιωτικής Διοίκησης Αθηνών (ΣΔΑ) και το 1996 τοποθετείται γενικός επιθεωρητής Στρατού.

Αποστρατεύεται ευδοκίμως τον Μάρτιο του 1997 και του απονέμεται ο τίτλος του επίτιμου γενικού επιθεωρητού Στρατού.

Ακούστε τη συνέντευξη του ήρωα στρατηγού Δημήτρη Αλευρομάγειρου: