Η αμείωτη σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ δεν ερμηνεύεται μόνο γεωπολιτικά, αλλά για πολλούς Χριστιανούς, είναι μέρος ενός βιβλικού και προφητικού πλαισίου. Πολλοί αναλυτές εντοπίζουν σε αυτήν την αντιπαράθεση την προεικόνιση προφητειών που αναφέρονται κυρίως στα βιβλία του Ιεζεκιήλ και του Ιερεμία. Επίσης, δεν είναι τυχαίο ούτε το όνομα του «Ανατέλλοντος Λέοντα» που επέλεξαν οι Ισραηλινοί για την επιχείρηση που εξαπέλυσαν κατά του Ιράν.

Η συγκεκριμένη φράση προέρχεται από το εδάφιο 23:24 του τέταρτου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, γνωστού ως «Αριθμοί»:

«Ιδού, ο λαός θα σηκωθεί σαν δυνατό λιοντάρι και δεν θα ησυχάσει έως ότου φάει το θήραμά του και πιει το αίμα των φονευθέντων». Το εδάφιο αυτό εντάσσεται στον πρώτο χρησμό του Βαλαάμ, ενός μη Ισραηλίτη προφήτη, ο οποίος προλέγει τη μελλοντική ισχύ και επιβολή του λαού του Ισραήλ, παρομοιάζοντάς τον με λιοντάρι που δεν σταματά μέχρι να ικανοποιήσει τη δίψα και την πείνα του για νίκη.

Πριν από την έναρξη της επιχείρησης, ο Νετανιάχου επισκέφθηκε έναν από τους πιο ιερούς τόπους της Ιερουσαλήμ και τοποθέτησε ένα χειρόγραφο σημείωμα στο Τείχος των Δακρύων με την πιο πάνω φράση.

Το προφητικό πλαίσιο

Κατά την ερμηνεία πολλών ευαγγελικών Χριστιανών, τα γεγονότα της εποχής μας θυμίζουν έντονα το προφητικό σενάριο του Ιεζεκιήλ (κεφάλαια 38–39), όπου περιγράφεται μια μελλοντική επίθεση κατά του Ισραήλ από συμμαχία εθνών,  μεταξύ αυτών και η «Περσία», που ταυτίζεται σήμερα με το Ιράν.

Άγιος Παΐσιος: Οι προφητείες που συγκλονίζουν - «Γήπεδο η Παλαιστίνη, η Κωνσταντινούπολη στους Έλληνες»

Η επιστροφή των Εβραίων στη «Γη της Επαγγελίας» το 1948 και η ίδρυση του κράτος του Ισραήλ,  θεωρείται ορόσημο στην εκπλήρωση των εσχατολογικών προφητειών. Σύμφωνα με το προφητικό αφήγημα, ο λαός του Ισραήλ θα ζει «εν ειρήνη και ασφάλεια» όταν θα δεχθεί αιφνίδια επίθεση από ένα συνασπισμό εχθρικών δυνάμεων – μια κατάσταση που πολλοί πιστοί θεωρούν ότι σταδιακά διαμορφώνεται. Κατά το παρελθόν πολλοί ερμήνευσαν αυτή Προφητεία με τον πόλεμος των Έξι Ημερών, γνωστός και ως Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος του 1967 όταν ένας συνασπισμός κρατών Αίγυπτος, Ιορδανία και τη Συρία επιτέθηκαν κατά του Ισραήλ.

Η πιο πάνω προφητεία σήμερα επανέρχεται ενώ παράλληλα, η προφητεία του Ιερεμία (49:34–39) αναφέρεται σε περίοδο σκληρών δοκιμασιών για την Περσία (Ιράν), η οποία όμως θα ακολουθηθεί από πνευματική αναγέννηση και ευλογία.

Και στο ορθόδοξο πλαίσιο γίνεται πάλι προσπάθεια ερμηνείας των γεγονότων μέσα από προφητείες, κυρίως από διάφορες κατά καιρούς αναφορές στους γέροντες.
 

Η σκιά των μελλοντικών γεγονότων

Αν και οι περισσότεροι θεολόγοι δεν θεωρούν ότι η παρούσα σύγκρουση αποτελεί την πλήρη εκπλήρωση των βιβλικών προφητειών, συμφωνούν πως μπορεί να προοικονομεί μελλοντικές εξελίξεις. Οι πρόσφατες εντάσεις ερμηνεύονται από αρκετούς ως «σκηνικό προετοιμασίας» για την πραγματοποίηση των γεγονότων που περιγράφονται στη Γραφή.

Η εχθρότητα του Ιράν προς το Ισραήλ ερμηνεύεται σε θεολογικό επίπεδο και ως μέρος πνευματικής σύγκρουσης, με κάποιους να θεωρούν ότι το ιρανικό καθεστώς καθοδηγείται από σκοτεινές δυνάμεις. Την ίδια ώρα οι Ιρανοί αποκαλούν το «Σιωνιστικό Καθεστώς» ως «Σατανικό«. Παράλληλα, η δοκιμασία που περνούν οι Ιρανοί, σύμφωνα με την ερμηνεία των ιουδαιοχριστιανών, είναι μέρος ενός θείου σχεδίου ταπείνωσης και στροφής προς τον Θεό.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ορισμένοι αναφέρουν αναβίωση του Χριστιανισμού μέσα στο Ιράν – ένα στοιχείο που ερμηνεύεται ως ένδειξη ότι οι πνευματικές προφητείες αρχίζουν να βρίσκουν εφαρμογή.

Σε γενικό πλαίσιο μπορεί να ειπωθεί ότι  επικρατούσα θεολογική αντίληψη στους κύκλους της ευαγγελικής χριστιανικής πίστης είναι ότι η σύγκρουση Ιράν–Ισραήλ δεν είναι μόνο πολιτική ή στρατιωτική, αλλά εμπλέκει και πιο βαθιές πνευματικές διαστάσεις. Αν και τα γεγονότα του σήμερα δεν ταυτίζονται πλήρως με τις βιβλικές προφητείες, πολλοί τα βλέπουν, ή τα χρησιμοποιούν για πολιτικούς σκοπούς ανάλογα με το γεωπολιτικό πλαίσιο.