Στην αποκάλυψη πως πριν καταφέρει να γίνει ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, έχοντας ιδρύσει την εταιρεία που κυριολεκτικά άλλαξε τον κόσμο, την Microsoft, χρειάστηκε να καταπολεμήσει μια κακή συνήθεια που χαρακτηρίζει πάρα πολλούς ανθρώπους, προτού βρεθεί στο δρόμο της επιτυχίας.

Όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος στους φοιτητές του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, ήταν εξαιρετικά αναβλητικός ως φοιτητής τα πρώτα δύο χρόνια του στο Χάρβαρντ (το οποίο και παράτησε δύο χρόνια μετά). «Μου άρεσε να δείχνω στους άλλους ότι δεν κάνω καθόλου δουλειά, ότι δεν παρακολουθούσα στα μαθήματα και πως δε με ενδιέφερε», ανέφερε χαρακτηριστικά στους φοιτητές.

Ωστόσο τελευταία στιγμή, συνήθως δύο μέρες πριν από το κάθε διαγώνισμα, ο Bill "σοβαρευόταν" και εργαζόταν μανιωδώς. "Οι υπόλοιποι το έβρισκαν αστείο. Όμως αυτή ήταν η φιλοσοφία μου. Ήμουν ο τύπος που δεν έκανε τίποτα μέχρι τελευταία στιγμή".

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που στο παρελθόν ο ίδιος έχει δηλώσει πως "προτιμά να αναθέσει μια δύσκολη εργασία σε κάποιον αναβλητικό ή τεμπέλη, καθώς αυτά τα άτομα τείνουν να είναι πιο δημιουργικά, καθώς βρίσκουν πάντα τρόπους να πετύχουν την τελευταία στιγμή".

Ωστόσο αυτή η νοοτροπία δεν "περνούσε" πια όταν ο ίδιος έκανε τα ξεκινήματά του στον κόσμο των επιχειρήσεων. "Όταν ξεκίνησα (στο χώρο των επιχειρήσεων) συνειδητοποίησα γρήγορα πως η συνήθεια μου ήταν εξαιρετικά κακή και μου πήρε μερικά χρόνια μέχρι να το ξεπεράσω", παραδέχθηκα ο Gates, κάνοντας το κοινό της αίθουσας να γελάσει.

Ο δισεκατομμυριούχος συνέχισε λέγοντας πως η είσοδος του στις επιχειρήσεις τον έφερε σε επαφή με την πραγματικότητα, χτυπώντας τον σαν "χαστούκι". "Κανείς πλέον δεν με επαινούσε που κατάφερνα τα πάντα έστω και την τελευταία στιγμή", με αποτέλεσμα να ξεκινά μια αντιστροφή της κακής του αυτής συνήθειας, προσπαθώντας πλέον να μοιάσει περισσότερο στους φοιτητές του Κολλεγίου οι οποίοι ήταν πάντα πιο οργανωτικοί και ολοκλήρωναν τις εργασίες τους στην ώρα τους.

Παρότι ο Gates κατάφερνε έστω και την τελευταία στιγμή να αποσπά καλούς βαθμούς όσο βρισκόταν στη σχολή, έρευνες αποδεικνύουν πως το κόστος της αναβλητικότητας ξεπερνά κατά πολύ την βραχυπρόθεσμη αίσθηση ελευθερίας/ευτυχίας. Σύμφωνα με 20ετή έρευνα, η αναβλητικότητα οδηγέι σε άσχημα αποτελέσματα στην εργασία καθώς και στην ποιότητα ζωής του ατόμου.

Πάντως ο ίδιος παραδέχεται πως παρότι έχει καταπολεμήσει σε μεγάλο βαθμό την αναβλητικότητά του, δεν έχει καταφέρει να την ξεπεράσει σε απόλυτο βαθμό. "Το δουλεύω ακόμη", καταλήγει ο δισεκατομμυριούχος.