Το MiG-25 (Νατοϊκό όνομα αναφοράς: Foxbat) ήταν κατασκευασμένο πρωτίστως από νικέλιο και ατσάλι και όχι από τιτάνιο όπως υπέθεταν αρχικά οι δυτικοί αναλυτές. Τιτάνιο χρησιμοποιήθηκε μόνο σε επιφάνειες που αναπτύσσονταν μεγάλες θερμοκρασίες. Η ατσάλινη κατασκευή του συνεισέφερε στα 20,000 kg του βάρους του (δίχως τον οπλισμό του).Το ρωσικό μαχητικό ήταν «επαναστατικό» για την εποχή του καθώς μπορούσε να πιάσει τα 3 Μαχ και να τα ξεπερνά προκειμένου να αναχαιτίζει τα αμερικανικά Β-70 Valkyrie. Χάρη στην εξωπραγματική ταχύτητά του, η σοβιετική Αεροπορία του εμπιστεύτηκε και άλλους ρόλους, όπως την αναγνώριση και –με λιγότερη επιτυχία– την δίωξη/βομβαρδισμό.
Τα περισσότερα από τα ηλεκτρονικά του βασίζονταν σε τεχνολογία λυχνιών κενού και όχι σε τρανζίστορ. Αν και πρωτόγονη από άποψη σχεδιασμού και αντικείμενο χλευασμού από τους δυτικούς, αυτή η επιλογή χάριζε αυξημένη αντοχή στα ηλεκτρονικά αντίμετρα, καθώς και σε περιβάλλον πυρηνικού πολέμου, όπου η έντονη ακτινοβολία γ που παράγεται από τις πυρηνικές εκρήξεις καταστρέφει τα ηλεκτρονικά κυκλώματα που αποτελούνται από ημιαγωγούς (τρανζίστορ – ολοκληρωμένα κυκλώματα).
Εκδόσεις:
MiG-25 R Αναγνωριστικό-Μεγάλου ύψους. Πρώτη πτήση: 1964
MiG-25 P Μαχητικό-Αναχαιτιστικό. Πρώτη πτήση: 1964
MiG-25 PDS Μαχητικό-Αναχαιτιστικό. Χρησιμοποιείτο για τη δοκιμή και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων κάθε τροποποίσης. Πρώτη πτήση: 1964
