Ήταν Ιούλιος του 1518, στην πόλη του Στρασβούργου της σημερινής Γαλλίας.
Μία γυναίκα, η Frau Troffea, άρχισε να χορεύει σε ένα δρομάκι της πόλης και πέρασαν 6 μέρες μέχρι να σταματήσει. Χόρευε χωρίς μουσική, κουνώντας πάνω–κάτω χέρια και πόδια, με έναν εκστατικό τρόπο.
Καθώς την έβλεπαν, άλλοι 35 την ακολούθησαν, ενώ σε ένα μήνα ο αριθμός αυτός έφτασε τους 400, που χόρευαν μέχρι θανάτου!
Η Troffea πέθανε μετά από 6 μέρες, όμως για ένα μήνα ο κόσμος ξεψυχούσε χορεύοντας. Πάθαιναν καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά επεισόδια, αφυδάτωση και εξάντληση!
Oι Αρχές θεώρησαν πως το φαινόμενο είχε να κάνει με μια πάθηση που, όπως μια ασθένεια, έπρεπε να κάνει τον κύκλο της. Έτσι, πλήρωσαν μουσικούς για να παίζουν τραγούδια, ώστε να βοηθήσουν να... περάσει το κύμα του χορού.
Σύμφωνα με τον ιστορικό John Waller, ο χορός τους ήταν πραγματικός, όχι κινήσεις επιληπτικές ή σπασμωδικές.
Τι συνέβη όμως; Κάποιοι υποστηρίζουν πως υπεύθυνη ήταν μια μαζική υστερία που επηρέασε αρκετό κόσμο που υπέφερε από στρες, το οποίο τους οδήγησε σε ψύχωση. Κάποιοι άλλοι θεώρησαν πως ήταν απλά μια θρησκευτική τελετουργία. Το ξέσπασμα της επιδημίας οφειλόταν σε μαζική δηλητηρίαση από μύκητα που αναπτύχθηκε στο σιτάρι και καταναλώθηκε μέσω του ψωμιού, το οποίο προκάλεσε αυτήν την έκσταση – άλλωστε, αυτός ο μύκητας είναι το βασικό συστατικό παρασκευής του LSD σήμερα.
