Ένα γιγαντιαίο κομμάτι μαύρης, απολιθωμένης λάβας που εκτοξεύτηκε στην έρημο της Σαχάρας πριν από εκατομμύρια χρόνια μοιάζει με μια απόκοσμη, χρυσή σκιά σε αυτή την εκπληκτική σύνθεση δορυφορικών φωτογραφιών τριών ετών.
Η σκιερή μάζα, γνωστή ως ηφαιστειακό πεδίο Haruj, καλύπτει περίπου 44.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην κεντρική Λιβύη και περιέχει περίπου 150 εξαφανισμένα ηφαίστεια διαφόρων μεγεθών, σύμφωνα με το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ.
Μερικά από τα ηφαιστειακά πετρώματα είναι ηλικίας έως και 6 εκατομμυρίων ετών, ενώ άλλα αφέθηκαν από εκρήξεις που συνέβησαν μόλις πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Ηφαιστειότητας στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Smithsonian.
Ενώ το σκούρο χρώμα της απολιθωμένης λάβας κάνει το πεδίο να φαίνεται ομαλό και επίπεδο από ψηλά, στην πραγματικότητα είναι εξαιρετικά ανομοιογενές, με περιοχές όπου πολλαπλές εκρήξεις έχουν προκαλέσει στρώματα βράχου να συσσωρεύονται πάνω από το περιβάλλον τους. Ο χώρος είναι επίσης γεμάτος με υπερυψωμένους αεραγωγούς και τουλάχιστον 30 κώνους που έχουν ύψος πάνω από 100 μέτρα, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Ηφαιστειότητας.
Η ψηλότερη κορυφή στο πεδίο βρίσκεται περίπου 1.200 μ.πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η παραπάνω δορυφορική εικόνα είναι αυτό που είναι γνωστό ως «καλύτερο μωσαϊκό pixel» και δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα υπολογιστή που ταξινομεί πολλαπλές εικόνες του ίδιου σημείου pixel προς pixel για να δημιουργήσει μια τελική εικόνα που είναι απαλλαγμένη από σκοτεινά στοιχεία, όπως σύννεφα ή θύελλες σκόνης, σύμφωνα με το Earth Observatory της NASA.
Αυτό το μοντέλο επέλεξε επίσης εικονοστοιχεία όπου μπαλώματα άμμου που έχουν εγκατασταθεί ανάμεσα σε κενά στη λάβα συλλαμβάνουν το φως του ήλιου, το οποίο έχει δημιουργήσει τα χρυσά στίγματα που είναι διάσπαρτα σε όλο το πεδίο. Αυτά τα αμμώδη σημεία είναι πολύ λιγότερο εμφανή σε άλλες δορυφορικές εικόνες της περιοχής.
