Οι φονικές πληµµύρες στη Βαλένθια, που έκοψαν το νήµα της ζωής δεκάδων ανθρώπων και έπνιξαν στις λάσπες και στα µπάζα ολόκληρες περιοχές, ξύπνησαν εφιαλτικές µνήµες από τη θεοµηνία στη Μάνδρα το 2017 και το σαρωτικό πέρασµα του «Daniel» στη Θεσσαλία το 2023, ενώ δηµιούργησαν νέες ανησυχίες για το τι θα συµβεί αν ένα αντίστοιχο φαινόµενο χτυπήσει την Αττική και τον απροετοίµαστο Κηφισό.
Αθωράκιστη σε mega πληµµύρες η Αττική – Οι 12 δήμοι που κινδυνεύουν
Πρόσφατα, η «Απογευµατινή» είχε αναδείξει την κατάσταση που επικρατεί και τη δυσοίωνη πρόβλεψη ότι µια κακοκαιρία τύπου «Daniel» -που σύµφωνα µε τους ειδικούς είναι θέµα χρόνου να συµβεί- µπορεί να πνίξει τουλάχιστον 12 δήµους, από την Πάρνηθα έως το Φάληρο, εξαιτίας της χρόνιας παράβλεψης να συµπεριληφθεί ο Κηφισός στα αντιπληµµυρικά έργα της Αττικής.
Ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και διευθυντής Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος, Νίκος Μπελαβίλας, είχε αναλύσει τους κινδύνους από την εγκληµατική εγκατάλειψη του Κηφισού, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης µε τίτλο «Κηφισός – Ώρα Μηδέν», την οποία διοργάνωσε η δηµοτική Αρχή Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη και ήταν παρόντες, µεταξύ άλλων, οι δήµαρχοι των παρακηφισίων περιοχών. Οι 12 δήµοι που κινδυνεύουν είναι των Αγίων Αναργύρων, Αθηνών, Αιγάλεω, Αχαρνών, ∆ιονύσου, Κηφισιάς, Μεταµόρφωσης, Μοσχάτου, Νίκαιας-Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Πειραιά, Περιστερίου και Φιλαδέλφειας.
Όπως είχε τονίσει ο κ. Μπελαβίλας, «ο Κηφισός έχει σχεδιαστεί σε άλλες εποχές (1950), για να αντιµετωπίσει άλλες µετεωρολογικές συνθήκες. ∆εν αρκεί, πλέον, το µέγεθός του για να τραβήξει τα νερά της Αθήνας και των εκατοντάδων χιλιοµέτρων ρεµάτων. Είµαστε αθωράκιστοι», είχε επισηµάνει, εξηγώντας πως «πρέπει να αναθεωρήσουµε όλη τη στρατηγική κάλυψης των ρεµάτων και να ανοίξουµε παράλληλους αγωγούς νερού, για να φεύγουν προς τη θάλασσα. Όπως όλες οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ανοίγουν τα ποτάµια τους και τα ρέµατά τους, αυτό πρέπει να γίνει και στην Αθήνα».
Ξέσπασε φωτιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στο Μαρκόπουλο Αττικής
Τι είναι το φαινόμενο της “ψυχρής σταγόνας”
Κάτι τέτοιο, εξάλλου, είχε γίνει το 1957 στη Βαλένθια, έπειτα από καταστροφική πλημμύρα που είχε βυθίσει την πόλη κάτω από τα ορμητικά νερά του υπερχειλισμένου ποταμού Τούρια. Τότε, οι Αρχές είχαν προχωρήσει σε ένα μεγαλόπνοο έργο, σύμφωνα με το οποίο ο ποταμός εξετράπη από το κέντρο της Βαλένθια και με ένα ειδικό σύστημα καναλιών τα νερά του (κυρίως σε περίοδο βροχοπτώσεων) αξιοποιούνταν για την άρδευση της κοιλάδας.
Την ίδια ώρα, αναλύοντας την κατάσταση στην ιστορική ισπανική πόλη, ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ και καθηγητής Γεωλογίας, Ευθύμης Λέκκας, εξήγησε πως η βιβλική καταστροφή προκλήθηκε από έναν συνδυασμό ακραίων υδρομετεωρολογικών φαινομένων.
Μιλώντας στον Αθήνα 9,84, αναφέρθηκε στον βαθμό ετοιμότητας της Ελλάδας σε ανάλογο φαινόμενο «ψυχρής σταγόνας», εκτιμώντας ότι «καμία χώρα δεν έχει τρόπο να αντιμετωπίσει αυτές τις ανείπωτες καταστροφές και τις συνεπακόλουθες εικόνες χάους, που δημιουργούνται όταν μεγάλοι όγκοι νερού κατακλύζουν με τεράστια ταχύτητα οικιστικές περιοχές».
