Γράφτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (1896), στηλιτεύοντας τα έργα των τότε πολιτικών, με τα αλλεπάλληλα λάθη των οποίων η Ελλάδα είχε κοντέψει να απολέσει ότι είχε κερδίσει με την εθνική μας παλιγγενεσία.
Ο στοχασμός αυτός προέκυψε από την κατάσταση της τότε Ελλάδος, που είχε μετατραπεί σε ένα σωρό ερειπίων, όπου μοιραία επικρατούσε το αγωνιώδες εθνικό ερώτημα: Ποιος φταίει;
«Και τις πταίει; Πταίει η γλαυξ η θρηνούσα επί των ερειπίων; Όχι! Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος».
Και ενθυμούμενος ο Παπαδιαμάντης το μνημειώδες «αμύνεσθαι περί πάτρης» του Έκτορα, συνέχισε:
«Εκ της παρούσης ημών γενεάς τίς ημύνθη περί πάτρης; Ημύνθησαν οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους;
Άμυνα περί πάτρης δεν είναι οι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και του εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας. Τις ημύνθη περί πάτρης;».
Δυστυχώς και σήμερα, η φιλτάτη μας πατρίς έχει καταστεί και πάλι ένας σωρός ερειπίων. Ερειπίων πολιτικών, εθνικών, πνευματικών, ηθικών, κοινωνικών, οικονομικών! Οι υπάρχουσες δυνάμεις στην πολιτική γεωγραφία της χώρας είναι απλοί όγκοι άμορφοι, ασχημάτιστοι, άνευ συνειδήσεως, άνευ παλμών και άνευ ζωής, σερνόμενοι επί των συντριμμάτων του εθνικού οικοδομήματος.
Μια εξαιρετικά επικίνδυνη νομενκλατούρα πολιτικών, που θέτουν υπεράνω όλων το προσωπικό και κομματικό συμφέρον, έχουν πυροδοτήσει μια απέραντη πυρκαγιά, η οποία κατακαίει πέρα ως πέρα όλες τις δομές και τους θεσμούς της χώρας, καταστρέφοντας συνειδητά την πατρίδα και το λαό της.
Εάν θέλουμε η πατρίδα μας να επιβιώσει και να ξαναβρεί το δρόμο της, η ανατροπή της παρούσης πολιτικής κατάστασης αποτελεί μονόδρομο. Επιβάλλεται άμεσα να επανέλθει η ορθή λειτουργία των θεσμών, η εθνική παιδεία, η χρηστή διακυβέρνηση, η απεξάρτηση από τα ξένα συμφέροντα, η εθνική υπερηφάνεια και η έξοδος από την χρεοκοπία.
Αυτό δύναται να γίνει μόνο με μια ομαδική πατριωτική ειρηνική επανάσταση! Οι υγιείς ελληνικές δυνάμεις, πρόσωπα και συλλογικότητες, επιβάλλεται να ενωθούν δημιουργώντας ένα νέο Ελληνικό φορέα πολιτικής ανατροπής, με διακριτή πολιτική φυσιογνωμία, εθνική ατζέντα με αδιαπραγμάτευτες εθνικές προτεραιότητες και σοβαρή ολιστική ελληνική πολιτική πρόταση.
Η ιστορία δεν μας παρέχει επιπλέον χρόνο! Τούτη η ώρα λοιπόν είναι η δικιά μας ώρα!
Όλοι εμείς, η τεράστια πλειοψηφία των υγιώς σκεπτομένων Ελλήνων, έχουμε χρέος να ενωθούμε παραμερίζοντας κάθε μορφής κομματική ετικέτα. Να βγούμε από τα χαρακώματα της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, να δουλέψουμε μαζί για να στεριώσουμε αυτό το οικοδόμημα που κλυδωνίζεται και παραπαίει, να δώσουμε νέα πνοή στη χώρα μας, να διαμορφώσουμε το μέλλον που οφείλουμε στη νέα γενιά, στα παιδιά μας, να παλινορθώσουμε την πατρίδα μας, την Ελλάδα!
Μόνον έτσι θα κάνουμε πράξη το «αμύνεσθαι περί πάτρης»!
Νικόλαος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ
