Στις 27 Ιουλίου η Βουλγάρικη ορθόδοξη Εκκλησία, μαζί με τους 7 Αγίους, τιμά τον Άγιο Παντελεήμονα από την Νικομήδεια της Βιθυνίας που έζησε στα τέλη του 3ου και στις αρχές του 4ου αιώνα και ήταν γιατρός. Τότε Αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος Βαλέριος Μαξιμιανός Ηρακλής. Ο Πανταλέων όπως ήταν αρχικά το όνομα του αγίου ήταν από εύπορη οικογένεια σχετική με την αυλή αλλά το ότι έγινε Χριστιανός όχι μόνο τον διαχώρισε από το περιβάλλον του αλλά και τον έφερε σε σύγκρουση με τον αυτοκράτορα ο οποίος τον βασάνισε και τον αποκεφάλισε. Κατήγοροι του ήταν οι υπόλοιποι γιατροί της πόλης γιατί θεράπευε τους αρρώστους δωρεάν και έκανε θαύματα.
Ο Πανταλέων μυήθηκε στον Χριστιανισμό από τον Άγιο Ερμόλαο. Μετά από συνάντηση μαζί του ανάστησε ένα παιδί δαγκωμένο από φίδι ενώ στην συνέχεια θεράπευε παράλυτους. Όταν τον αποκεφάλισαν λέγεται πως αντί για αίμα από την πληγή κύλησε γάλα και μια φωνή από τον ουρανό ανακοίνωσε πως το νέο του όνομα είναι Παντελεήμων. Οι πιστοί θεωρούν πως ο άγιος προστατεύει τους ανθρώπους από ασθένειες και πως γιατρεύει τους αρρώστους ενώ η καθολική εκκλησία τον τιμά σαν έναν από τους «14 Ιερούς Βοηθούς» στους οποίους η Ευρώπη προσεύχονταν τον μεσαίωνα κατά την εποχή της χολέρας.
Συγκλονιστικό θαύμα: Ο Άγιος Παντελεήμων και ο ασεβής γιατρός!
Στην Βουλγαρία πέρα από τον εκκλησιαστικό κανόνα ο άγιος θεωρείται προστάτης από τις καταιγίδες και τις πλημμύρες γι’ αυτό οι γυναίκες έφτιαχναν αυτήν την μέρα πίτες και τις μοίραζαν για υγεία και προστασία από το χαλάζι. Υπάρχει ακόμα η πεποίθηση ότι στην γιορτή του αγίου τα αποδημητικά πουλιά όπως οι πελαργοί και τα χελιδόνια αρχίζουν να ετοιμάζονται για το μακρύ και δύσκολο ταξίδι τους προς Νότο. Θεωρείται ακόμα ότι ο άγιος προστατεύει τους ταξιδιώτες και υπάρχουν πολλές εκκλησίες και μοναστήρια αφιερωμένα σ’ εκείνον. Το όνομά του φέρουν επίσης νοσοκομεία και κλινικές.
Στις 27 Ιουλίου η Βουλγάρικη Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και τον Άγιο Κλήμη της Αχρίδας μαζί με τους άλλους μαθητές του Κύριλλου και του Μεθόδιου (7 Αγίους) που λόγω του διωγμού τους στην Μοραβία βρήκαν άσυλο στην Βουλγαρία του βασιλιά Μπορίς Α΄, του εκχριστιανιστή των Βουλγάρων (9ος αιώνας μ.Χ.).
