Στον Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ είναι αφιερωμένο το σημερινό doodle της Google.
Ο Σουμπραμανιάν Τσαντρασέικαρ (19 Οκτωβρίου 1910 – 21 Αυγούστου 1995) ήταν Ινδός αστροφυσικός, στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1983 από κοινού με τον Γουίλιαμ Άλφρεντ Φάουλερ για τις «θεωρητικές μελέτες του στις φυσικές διεργασίες που είναι σημαντικές στη δομή και εξέλιξη των αστέρων».
Τα μαθηματικά μοντέλα του για την αστρική εξέλιξη αποτελούν από τα καλύτερα τρέχοντα μοντέλα για τα ύστερα στάδια εξέλιξης των ογκωδών αστέρων και των μαύρων τρυπών. Το όριοΤσαντρασέικαρ πήρε το όνομά του από τον Τσαντρασέικαρ, ενώ το Αστεροσκοπείο Ακτίνων-Χ Τσάντρα της ΝΑΣΑ ονομάστηκε προς τιμή του.
Ο Τσαντρασέικαρ εργάστηκε σε μεγάλο εύρος αστροφυσικών προβλημάτων κατά τη διάρκεια της ζωής του, συνεισφέροντας στη σύγχρονη κατανόηση της αστρικής δομή, των λευκών νάνων, της αστροδυναμικής, της κβαντικής θεωρίας του ανιόντος υδρογόνου, της υδροδυναμικής και υδρομαγνητικής ισορροπίας, την ισορροπία ελλειψοειδών σωμάτων, τη γενική σχετικότητα, τη μαθηματική θεωρία των μαύρων τρυπών και τη θεωρία των συγκρουόμενων βαρυτικών κυμάτων.
Στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, ανέπτυξε το θεωρητικό μοντέλο το οποίο εξηγεί τη δομή των λευκών νάνων αστέρων το οποίο λαμβάνει υπόψιν τη σχετικιστική μεταβολή της μάζας με τις ταχύτητες των ηλεκτρονίων που αποτελούν τη μάζα. Έδειξε ότι η μάζα του λευκού νάνου δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 1,44 ηλιακές μάζες – το όριο Τσαντρασέικαρ. Ο Τσαντρασέικαρ σύμφωνα με το Wikipedia αναθεώρησε τα μοντέλα αστροδυναμικής που πρότεινε ο Γιαν Όορτ, συνυπολογίζοντας τα μεταβαλλόμενα βαρυτικά πεδία για αστέρες κοντά στο κέντρο του Γαλαξία. Επεξέτεινε αυτά τα μοντέλα και στα διαστρικά αέρια, δείχνοντας ότι κατανέμονται πολύ ανομοιόμορφα.
Στο μεγαλύτερο τμήμα της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, όπου εργαζόταν στο Αστεροσκοπείο Γιέρκς και ήταν συντάκτης του Astrophysical Journal από το 1952 μέχρι το 1971.
