Ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στο 1840 στα Φάρασα της Καππαδοκίας. Οι γονείς του πτωχοί, αλλά πλούσιοι σε αρετές, του προσέφεραν χριστιανική ανατροφή μέχρι τον πρόωρο θάνατό τους.
Σε ηλικία 26 περίπου ετών πήγε στη Μονή Φλαβιανών του Τιμίου Προδρόμου, όπου αργότερα εκάρη μοναχός και από Θεόδωρος, που ήταν το κοσμικό του όνομα, μετονομάσθηκε Αρσένιος.
Στη συνέχεια, χειροτονήθηκε διάκονος στα Φάρασα, με σκοπό να μάθει ελληνικά γράμματα στα παιδιά. Κατόπιν, σε ηλικία τριάντα ετών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη στην Καισάρεια.
Ο Άγιος Αρσένιος θεράπευε απροσωπόληπτα τον ανθρώπινο πόνο σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Ζούσε με αυταπάρνηση. Διαφύλαξε το ποίμνιό του τόσο από τους Τούρκους, για να μην αλλαξοπιστήσει, όσο και από τους προβατόσχημους λύκους, που προσπαθούσαν με αιρετικές δοξασίες να αλώσουν την ποίμνη του Χριστού.
Έζησε πολλές πνευματικές εμπειρίες μέσα από τη ζωντανή πίστη και τη θερμή προσευχή. Αξιώθηκε από το Θεό της πληροφορίας ότι ο ελληνικός πληθυσμός της περιοχής του θα έφευγε από τη Μικρά Ασία για την Ελλάδα στις 14 Αυγούστου το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών και γνώριζε εκ των προτέρων για την κοίμησή του. Επιτέλεσε αναρίθμητα θαύματα με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος και εν ζωή και μετά θάνατο.
Σύμφωνα με το απολυτίκιό του, αναδείχθηκε σκεύος τίμιο του Παρακλήτου και παράδειγμα Οσίου και Αγίου που γέννησε ο 20ός αιώνας. Για τη ζωή του έχει γράψει ο σύγχρονος Άγιος, ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, που μικρό παιδάκι στα Φάρασσα, τον είχε βαπτίσει ο Άγιος Αρσένιος.
Πανηγυρίζουν σήμερα οι ομώνυμοι ναοί του Αγίου Αρσενίου στη Δασούπολη της Λευκωσίας, στη Λεμεσό και στην κοινότητα Κυπερούντας.
Πρότυπα για όλους μας οι σημερινοί τιμώμενοι Άγιοι Απόστολοι, ο Μάρτυρας Ορέστης και Όσιος Αρσένιος. Μαρτύριο και άσκηση είναι δύο δρόμοι οι οποίοι και συμπορεύονται και διακρίνονται στην πορεία του ανθρώπου, με προοπτική τη μετοχή στην αιώνια χαρά και ευλογία του Παραδείσου.
