Η Ιταλική Κυβέρνηση, την οποία στο Πενταπόσταγμα την έχουμε κατηγορήσει πολλάκις και όχι αδίκως, για πρώτη φορά αντιγράφει και σωστά την πολιτική Σαλβίνι.
Από την μία η χώρα έχει το πρόβλημα της πανδημίας και από την άλλη, Γερμανική ΜΚΟ παίζοντας έναν ύποπτο ρόλο, θέλησε να τους πάει στην Ιταλία.
Με ποιο δικαίωμα; Τελικά το Βερολίνο τι ακριβώς θέλει την εθνολογική και οικονομική διάλυση της Ευρώπης;
Τα ιταλικά λιμάνια δεν μπορούν να θεωρηθούν ασφαλή λόγω της επιδημίας του κοροναϊού και δεν θα αφήσουν σκάφη ανθρωπιστικών οργανώσεων να δένουν, αποφάσισε η κυβέρνηση.
Το σχετικό διάταγμα υπέγραψαν οι ιταλοί υπουργοί Εσωτερικών, Εξωτερικών, Μεταφορών και Υγείας της κυβέρνησης Κόντε.
Παράλληλα, στο κέντρο μεταναστών της Λαμπεντούζα δεν μπορούν πλέον να εξασφαλισθούν οι απαιτούμενες συνθήκες, με την τήρηση των αναγκαίων αποστάσεων ασφαλείας. Ο δήμαρχος του νησιού Τοτό Μαρτέλο ζήτησε από την κυβέρνηση της Ρώμης να σταλεί πλοίο το οποίο να αγκυροβολήσει έξω από το λιμάνι της Λαμπεντούζα, ώστε να φιλοξενήσει προσωρινά όλους τους μετανάστες που θα αφιχθούν τις επόμενες ημέρες.
Η απόφαση ελήφθη αργά χθες αφού ένα πλοίο που έχει ναυλώσει η γερμανική ΜΚΟ Sea Eye περισυνέλεξε 150 ανθρώπους ανοικτά της Λιβύης και κατευθύνθηκε προς την Ιταλία.
«Για όλη τη διάρκεια της εθνικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης που προκλήθηκε από τον εξάπλωση του ιού που προκαλεί την COVID-19, τα ιταλικά λιμάνια δεν μπορούν να εγγυηθούν τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να χαρακτηριστούν και να προσδιοριστούν ως τόποι ασφάλειας.»
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης προσδιορίζεται να λήξει στις 31 Ιουλίου, αλλά η καταληκτική ημερομηνία μπορεί να παραταθεί.
Η χθεσινή εντολή φέρει την υπογραφή των υπουργών Εσωτερικών και Μεταφορών καθώς και του υπουργού Υγείας Ρομπέρτο Σπεράνζα, ο οποίος προέρχεται από ένα αριστερό κόμμα που πάντοτε στήριζε τις εκστρατείες για προστασία των μεταναστών και των επιχειρήσεων ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Έπειτα από μια σχετική ανάπαυλα στις αφίξεις πλεούμενων με πρόσφυγες από την Αφρική, οι αριθμοί άρχισαν να ανεβαίνουν πάλι τους πρώτους δύο μήνες του έτους, για να πέσουν απότομα τον Μάρτιο, καθώς η Ιταλία επλήγη από την επιδημία του κοροναϊού.
«Ακόμη και όταν η ζωή στην Ευρώπη έχει σχεδόν σταματήσει, τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να προστατεύονται», έγραψε η οργάνωση σε ένα tweet χθες, ανακοινώνοντας ότι διέσωσε 150 ανθρώπους.
«Τώρα οι φιλοξενούμενοί μας χρειάζονται ένα λιμάνι ασφάλειας».
Τις χώρες τις ρώτησε η ΜΚΟ;
